Ημικρανική κρίση: πώς αντιμετωπίζεται και πόσο επικίνδυνη είναι

01/02/2017
Ομάδα Σύνταξης
Παθολογία

Η ημικρανία είναι μια μορφή κεφαλαλγίας που χαρακτηρίζεται από κρίσεις έντονου πονοκεφάλου που συνήθως εντοπίζονται στο ήμισυ του κρανίου (εξ ου και ημικρανία).Των κρίσεων μπορεί να προηγούνται πρόδρομα συμπτώματα όπως φωταψίες ή σκοτώματα στην όραση,μουδιάσματα στο πρόσωπο ή τα χέρια.
Τον έντονο πονοκέφαλο μιας κρίσης ημικρανίας μπορεί να συνοδεύει ναυτία ,τάση για έμμετο ή και έμμετοι,δυσανεξία στο φως (φωτοφοβία), στους θορύβους (φωνοφοβία) και στις οσμές (οσμοφοβία).
Η διάρκεια των κρίσεων ημικρανίας μπορεί να κυμαίνεται από μερικές ώρες μέχρι 3 μέρες ενώ οι ίδιες οι κρίσεις μπορεί να επέρχονται με άλλοτε άλλη συχνότητα η οποία μπορεί να περιορίζεται σε πολύ αραιές κρίσεις(1 κάθε 1-2 μήνες) είτε και σε πολύ συχνές (5-6 το μήνα).
Τα αίτια της ημικρανίας δεν είναι γνωστά.Το τι δηλαδή συμβάινει στο κεφάλι μας ή στον οργανισμό μας και ξεσπούν οι κρίσεις ημικρανίας είναι εν πολλοίς άγνωστα. Αυτό που είναι όμως γνωστό είναι το ποιοί παράγοντες προδιαθέτουν στην πυροδότηση μιας κρίσης,Τέτοιοι παράγοντες είναι το στρες, η υπέρταση, ο λίγος ή ο υπερβολικός ύπνος, η έμμηνος ρύση στις γυναίκες, η πείνα, η κατανάλωση ορισμένων τροφών ή ποτών (όπως η σοκολάτα, οι πικάντικες τροφές, το κόκκινο κρασί κτλ.), η παρατεταμένη ενασχόληση (παρακολούθηση ) τηλεόρασης ή κομπιούτερ κ.α.
<img style="float: left;" src="/contentfiles_2016b/ygeia/pathologia/0.A-IMIKRANIKI-KRISI–.jpg" alt="" width="400" height="267" />
Η ημικρανία προσβάλλει άντρες και γυναίκες, πλην όμως οι γυναίκες προσβάλλονται σε τριπλάσια συχνότητα απ’ότι οι άντρες. Από ημικρανία προσβάλλονται και τα παιδιά στα οποία όμως η συχνότητα μεταξύ αγοριών και κοριτσιών είναι ίδια.Αν και η ημικρανία μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία εν τούτοις η πλειονότητα των πειρπτώσεων εκδηλώνετα μεταξύ 20-35 ετών.
Απο ημικρανία πάσχει το 10-15% περίπου του πληθυσμού μιας χώρας που για την Ελλάδα μεταφράζεται περίπου σε 1 με 1,5 εκατομμύρια άτομα.Ο πονοκέφαλος στην ημικρανία είναι από πολύ έντονος μέχρι αφόρητος.Τα περισσότερα άτομα κατά τη διάρκεια μιας κρίσης αδυνατούν να εκτελέσουν ακόμα και βασικές τους λειτουργίες.
Κάθε δραστηριότητα κατά τη διάρκεια μιας κρίσης αναστέλλεται και το άτομο προτιμά να ξαπλώσει σε ένα ήσυχο και σκοτεινό δωμάτιο. Το άτομο κατά τη διάρκεια μιας κρίσεως έχει την αίσθηση ότι θα σπάσει το κεφάλι του ή θα του πεταχτεί προς τα έξω το μάτι.
Πολύ συχνά, περιγράφεται ο πόνος σαν ένα σφυρί να χτυπά από μέσα το κεφάλι με το ρυθμό του σφυγμού.
Παρά τη δραματική αυτή αίσθηση η ημικρανία αυτή καθ’εαυτή σαν πάθηση δεν είναι επικίνδυνη, δηλαδή δεν βάζει σε κίνδυνο την ζωή των πασχόντων. Με εξαίρεση, εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις το άτομο θα ταλαιπωρηθεί για αρκετά χρόνια από την πάθηση αλλά σχεδόν ποτέ δεν θα κινδυνεύσει.Η βαρύτητα της όμως της ημικρανίας δεν έγκειται τόσο στο κίνδυνο που βάζει τη ζωή του πάσχοντα όσο τη βαρεία αναπηρία που προκαλεί κατά τη διάκεια των κρίσεων.Όσο πιο συχνές είναι αυτές οι κρίσεις τόσο πιο σοβαρή και η προκαλούμενη αναπηρία.
Όπως είπαμε κατά τη διάρκεια των κρίσεων αναστέλλεται κάθε επαγγελματική, κοινωνική και οικογενειακή δραστηριότητα. Η ποιότητα ζωής των ημικρανικών ασθενών, ιδιαίτερα αυτών που πάσχουν από συχνές κρίσεις, είναι σημαντικά υποβαθμισμένη ενώ και το οικονομικό κόστος είναι τεράστιο.Το κόστος αυτό δεν αφορά μόνο τα άμεσα έξοδα στα οποία υποβάλλεται ο ασθενής για ιατρικές επισκέψεις,εξετάσεις και φάρμακα αλλά και τα έμμεσα κόστοι που αφορούν είτε απουσίες από την εργασία είτε μειωμένη απόδοση εργασίας για τα άτομα που δεν μπορούν να απουσιάσουν από τη δουλειά τους.
Από τον Αναστάσιο Σπαντιδέα, Παθολόγος-Ειδικός Φαρμακολόγος