Νίκος Κούνδουρος: Εδώ τελειώνει το μεγάλο ταξίδι…

<p><span style="font-size: small;"><strong><em>"Και εδώ τελειώνει το μεγάλο ταξίδι. Το μαγικό χαλί, κουρασμένο, χαμηλώνει και με αποθέτει λίγο απότομα στην Ελλάδα, στην Αθήνα, στην οδό Σταδίου, στο πατάρι του Λουμίδη και στις άβολες καρέκλες του. Βλέπω ή νομίζω πως βλέπω μέσα από μια θολούρα μορφές αγαπημένες. Το ταξίδι έχει αδυνατίσει λίγο το νου μου. Να είναι άραγε ο Χατζιδάκις που με κοιτά χαμογελαστός, είναι ο Γκάτσος εκείνος ο αγέλαστος πιο πίσω, είναι ο Μίνως Αργυράκης αυτός με τα γένια που δυσκολεύτηκα να αναγνωρίσω. Κλείνω τα μάτια. Όλα ψεύτικα. Και το χαλί και το ταξίδι και το καφενείο και όλα»…</em></strong></span></p>
<p><em>Από την αυτοβιογραφία του: “Ονειρεύτηκα πως πέθανα”, 2009</em></p>
<p><em><img src="/contentfiles_2016b/proswpikes-eksomologhseis/koyndouros/koundouros%20oneireytika%20pws%20pethana.jpg" alt="" width="640" height="974" /></em></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p>“Έφυγε” από τη ζωή χθες το απόγευμα ο Νίκος Κούνδουρος. Τον τελευταίο καιρό νοσηλευόταν με αναπνευστικά προβλήματα στο νοσοκομείο.</p>
<p><strong>Kαταγωγή – Παιδικά χρόνια</strong></p>
<p>Γεννήθηκε στην στις 15 Δεκεμβρίου 1926 στην Αθήνα αλλά όλοι νομίζουν ότι γεννήθηκε στην Κρήτη. Όπως έχει ο ίδιος ομολογήσει, "ο πατέρας και η μάνα μου, από ατελείωτες γενιές Κρητικοί, δεν ανέχονταν να πολιτογραφηθώ Αθηναίος. Με πήραν τυλιγμένο σε μία πάνα, με πήγαν στην Κρήτη και είμαι γραμμένος στα δημοτολόγια του Δήμου Αγίου Νικολάου με αύξοντα αριθμό 6 του έτους 1926".<br />Είναι γιος του δικηγόρου και πολιτικού Ιωσήφ Κούνδουρου.<br />Όπως γράφει και στην αυτοβιογραφία του, θεωρούσε τον εαυτό του τυχερό γιατί μεγάλωσε σε μια μεγαλοαστική οικογένεια με πολλά προνόμια και δεν έζησε μέσα στις στερήσεις. Στη συνέχεια όμως άρχισε να δραστηριοποιείται στην Αντίσταση και κατέληξε με τρεις σφαίρες στο πόδι. Όπως έχει γράψει στην αυτοβιογραφία του, "γλίτωσα από την εκτέλεση γιατί με πέρασαν για Άγγλο, έτσι όπως ήμουν ξανθός με γαλανά μάτια".</p>
<p><strong>Η Μακρόνησος</strong></p>
<p>Γνωστός για τον αριστερό του προσανατολισμό, εξορίστηκε μετά τον Β'Παγκόσμιο Πόλεμο στη Μακρόνησο λόγω των φρονημάτων του. Εκεί είχε την τύχη να γνωρίσει το <strong>Θανάση Βέγγο.</strong> </p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/proswpikes-eksomologhseis/koyndouros/koundouros%20makronisos%201949.jpg" alt="" width="1024" height="611" /></p>
<p><span style="font-size: xx-small;"> Φωτογραφία: Τάσος Κατράπας</span></p>
<p>Εκεί στη Μακρόνησο, ο Κούνδουρος σκηνοθετούσε παραστάσεις θεάτρου και ανακάλυψε το Θανάση Βέγγο, ο οποίος δεν είχε καλλιτεχνικές σπουδές και είχε "κοπεί" αρχικά από την επιτροπή θεάτρου της Μακρονήσου. Ο Κούνδουρος πίστευε ότι ο Βέγγος είχε μια ξεχωριστή κίνηση, η οποία θα τον ξεχώριζε ανάμεσα σε χιλιάδες ανθρώπους.</p>
<p>Δείτε το απόσπασμα από το αφιέρωμα στο Θανάση Βέγγο στη "Μηχανη του Χρόνου":</p>
<p><iframe src="http://www.youtube.com/embed/IDN-lUH0nYk" frameborder="0" width="425" height="350"></iframe></p>
<p><strong>Ο κινηματογράφος</strong></p>
<p>Λίγοι ήξεραν ότι ο Νίκος Κούνδουρος ήταν απόφοιτος της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών! Σπούδασε <strong>ζωγραφική</strong> και <strong>γλυπτική</strong> στην ΑΣΚΤ της Αθήνας, από την οποία και αποφοίτησε το 1948 αλλά δεν ασχολήθηκε ποτέ επαγγελματικά με αυτό. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του είχε αρχίσει να ζωγραφίζει και να φιλοτεχνεί ο ίδιος τα εξώφυλλα των βιβλίων του.</p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/proswpikes-eksomologhseis/koyndouros/koundouros%20zwgrafos%20simopoulos.jpg" alt="" width="640" height="420" /></p>
<p><span style="font-size: xx-small;">Φωτογραφία: <span style="font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, sans-serif;">Ανδρέας Σιμόπουλος</span></span></p>
<p>Η μεγάλη του αγάπη και το μεγάλο του ταλέντο ήταν η <strong>σκηνοθεσία</strong>. Ωστόσο, δεν έχει πολλές ταινίες στο ενεργητικό του. Μόλις 11. Ωστόσο, ήταν όλες τους σπουδαίες, με κορυφαία πάντοτε βέβαια τη δεύτερη του ταινία, που γύρισε σε ηλικία 30 ετών, το "Δράκο". </p>
<p><strong>Από τη "Μαγική Πόλη" στο "Δράκο" και τις "Μικρές Αφροδίτες"</strong></p>
<p><strong><img src="/contentfiles_2016b/proswpikes-eksomologhseis/koyndouros/koundouros%20magiki%20poli1%20imbd.jpg" alt="" width="640" height="903" /></strong></p>
<p><strong></strong><br />Η πρώτη του ταινία, η "Μαγική πόλις" γυρίζεται το 1954. Ο ίδιος είναι 28 ετών. Η μουσική του Μάνου Χατζιδάκι, με τον οποίο είχαν μια άριστη φιλική σχέση. Στην ταινία αυτή γεννιέται και το ομώνυμο τραγούδι, από τα πιο γνωστά και αγαπημένα του μεγάλου συνθέτη, το οποίο στη συνέχεια ερμήνευσαν πολλοί τραγουδιστές του ελληνικού πενταγράμμου:</p>
<p> <iframe src="http://www.youtube.com/embed/J1mrFJb64Os" frameborder="0" width="425" height="350"></iframe></p>
<p><br />Δεύτερη ταινία του είναι <strong>«Ο Δράκος»</strong> του 1956 σε σενάριο Ιάκωβου Καμπανέλλη, με πρωταγωνιστή το Ντίνο Ηλιόπουλο.  Η ταινία διακρίθηκε στο Φεστιβάλ της Βενετίας, ενώ  το 1960 βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, ως καλύτερη ταινία της δεκαετίας 1950-60.<br /><br /></p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/proswpikes-eksomologhseis/koyndouros/koundouros%20drakosimbd.jpg" alt="" width="640" height="945" /></p>
<p>Σήμερα θεωρείται σαν <strong>μία από τις σπουδαιότερες στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου</strong>.</p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/proswpikes-eksomologhseis/koyndouros/koundouros%20drakos2.jpg" alt="" width="640" height="437" /></p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/proswpikes-eksomologhseis/koyndouros/koundouros%20drakos.jpg" alt="" width="640" height="421" /></p>
<p>Ακολούθησαν «Οι παράνομοι»  (1958),  «Το ποτάμι»  (1959),  «Μικρές Αφροδίτες»(1963),  «Το πρόσωπο της Μέδουσας»  (1967),  «Τα τραγούδια της φωτιάς»  (1974), «1922» (1978) κ.ά. Η τελευταία του ταινία ήταν το "Ένα πλοίο για την Παλαιστίνη" (2011).</p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/proswpikes-eksomologhseis/koyndouros/koundouros%20mikes%20afrodites.jpg" alt="" width="640" height="904" /></p>
<p>Τόσο η ελληνική όσο και η γαλλική και αγγλική τηλεόραση έχουν προβάλει κατ΄ επανάληψη ταινίες του. Σημειώνεται επίσης πως αντίγραφα (κόπιες) πολλών ταινιών του βρίσκονται στο Ευρωπαϊκό Μουσείο Κινηματογράφου, στη Γαλλική Ταινιοθήκη καθώς και στο Μητροπολιτικό (Μητροπόλιταν) Μουσείο της Νέας Υόρκης.</p>
<p><strong> Η γυναίκα της ζωής του</strong></p>
<p>Ήταν παντρεμένος με την κριτικό θεατρου <strong>Σωτηρία Ματζίρη</strong>. Τον έρωτά του προς την γυναίκα της ζωής του εξέφρασε μέσα από μια συλλογή επιστολών που εξέδωσε υπό τον τίτλο “Γραμματα από την Κριμαία”. Ήταν επιστολές που απηυθυνε στη σύντροφο της ζωής του κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας “Μπάιρον”. Ήταν ήδη 11χρόνια μαζί.</p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/proswpikes-eksomologhseis/koyndouros/koundouros%20krimaia.jpg" alt="" width="640" height="903" /></p>
<p>Εκείνη νεαρή θεατρική κριτικός κι εκείνος ένας καταξιωμένος 65χρονος σκηνοθέτης. Τα γράμματα είναι πολύ τρυφερά, εντελώς διαφορετικά από το αυστηρό και απόλυτο στυλ του Σφακιανού σκηνοθέτη.</p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><strong><br /></strong></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>

Σχετικά άρθρα