<p>Οι διαταραχές μπορεί να είναι:</p>
<p>Α<span>1</span>.<span>1</span>) Προσληπτικού τύπου (Αντιληπτική Διαταραχή του Λόγου)</p>
<p>Α<span>1-2</span>) Εκφραστικού τύπου (Διαταραχή στην Έκφραση του Λόγου)</p>
<p>Α<span>1</span>.<span>3</span>) Ειδικές διαταραχές άρθρωσης</p>
<p>Α<span>1-4</span>) Επίκτητη αφασία συνοδευόμενη από επιληψία (σύνδρομο Landau-Kleffnez)</p>
<p>Στις αντιληπτικές διαταραχές του λόγου η ικανότητα του παιδιού να κατανοεί το λόγο είναι μικρότερη απ’ αυτή που αντιστοιχεί στην ηλικία του. Συνυπάρχει σχεδόν πάντα με διαταραχές στην έκφραση του λόγου.</p>
<p>Όπως αναφέρουν οι Μαρκοβίτης και Τζουριάδου (1991), τα χαρακτηριστικά των παιδιών με αυτή τη διαταραχή ποικίλουν ανάλογα με τη σοβαρότητα της διαταραχής και την ηλικία του παιδιού.</p>
<ul>
<li>Τον 1<span>ο</span> χρόνο το παιδί μπορεί να μην αντιδρά στο άκουσμα οικείων λέξεων χωρίς το αντίστοιχο ερέθισμα.</li>
<li>Στα 2-3 χρόνια δεν μπορεί να ακολουθήσει απλές καθημερινές οδηγίες. Μεγαλώνοντας δυσκολεύεται στην κατανόηση του βασικού λεξιλογίου ή των αφηρημένων εννοιών, των χωροχρονικών εννοιών και παρουσιάζει περιορισμένο αυθόρμητο λόγο. Οι διαταραχές στην άρθρωση είναι συνηθισμένο φαινόμενο.</li>
</ul>
<p>Στις διαταραχές της έκφρασης του λόγου η ικανότητα του παιδιού να εκφρά ζεται προφορικά είναι μικρότερη απ’ αυτή που αντιστοιχεί στην ηλικία του ενώ η κατανόηση του λόγου είναι φυσιολογική.</p>
<p>Τα χαρακτηριστικά των παιδιών με αυτή τη διαταραχή ποικίλουν ανάλογα με τη σοβαρότητα της διαταραχής και την ηλικία του παιδιού</p>
<ul>
<li>Στα δύο (2) χρόνια απουσιάζουν ακόμα και μεμονωμένες λέξεις</li>
<li>Στα τρία (3) χρόνια απουσιάζει ακόμη και ο «τηλεγραφικός λόγος». Μεγαλώνοντας έχουν περιορισμένο λεξιλόγιο, κάνουν λάθη στη σύνταξη, δυσκολεύονται στη χρήση προθέσεων και αντωνυμιών, παραλείπουν σημαντικά στοιχεία των προτάσεων, δυσκολεύονται στην εκμάθηση καινούριων λέξεων (Μαρκοβίτης και Τζουριάδου 1991).</li>
</ul>
<p>Στις Ειδικές διαταραχές άρθρωσης το παιδί κάνει χρήση των φθόγγων σε επίπεδο κατώτερο από εκείνο που αντιστοιχεί στην ηλικία του. Παρατηρούνται παραλείψεις, υποκαταστάσεις και στρεβλώσεις φθόγγων και γενικά η προφορά του είναι λαθεμένη έτσι ώστε επηρεάζεται η διαύγεια και η σαφήνεια της ομιλίας του παρ’ όλο που οι εκφραστικές κι αντιληπτικές του ικανότητες είναι φυσιολογικές (Λαζαράτου και Αναγνωστόπουλος 2001).</p>
<p>Στην Επίκτητη αφασία συνοδευόμενη από επιληψία (σύνδρομο Landan- Kleffner) το παιδί ενώ είχε φυσιολογική γλωσσική εξέλιξη, χάνει βαθμιαία τόσο τις αντιληπτικές όσο και τις εκφραστικές του ικανότητες αλλά διατηρεί τη γενική νοημοσύνη του. Η έναρξη της διαταραχής αρχίζει συνήθως μεταξύ 3-7 ετών και συνοδεύεται από διαταραχές στο ΗΕΓ κι επιληπτικές κρίσεις (ICD-10).</p>
<p>Διάγνωση:</p>
<p>Η εκτίμηση του παιδιού με ΕΑΔ στο λόγο συμπεριλαμβάνει εκτός της Λογοπεδικής εκτίμησης</p>
<ul>
<li>Ακουλογικό έλεγχο</li>
<li>Νοητικό και γνωστικό έλεγχο</li>
<li>Ατομικό αναπτυξιακό, ιατρικό και οικογενειακό ιστορικό</li>
<li>Εκτίμηση συναισθηματικών παραμέτρων και της προσωπικότητας του παιδιού</li>
<li>Εκτίμηση λεπτής/αδρής κίνησης κι οπτικής αντίληψης</li>
<li>Μαθησιακή εξέταση</li>
<li>Νευρολογική εξέταση</li>
</ul>
<p>Διαφοροδιάγνωση. Η διαφοροδιάγνωση είναι απαραίτητη για να μπορέσει ο ειδικός να αποκλείσει άλλες διαταραχές και να καταλήξει στο πιο κατάλληλο θεραπευτικό σχήμα</p>