<blockquote>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr">Καλησπερα Αντιμετωπιζω σοβαρο προβλημα και χρειαζομαι βοηθεια Ειμαι 21 χρονων και σπουδαζω εκτος τοπου κατοικιας Η μητερα μου ειναι υπερπροστατευτικη συντηρητικη και παλαιων αρχων σε καποια θεματα</div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr"> </div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr">Στα 19 ειχα την πρωτη σεξουαλικη επαφη και για εναν λογο αναγκαστηκα να της πω ενα χρονο μετα Ηταν υπερ του να γινει αυτο μετα το γαμο ή μετα απο πολλα χρονια που εδειχναν οτι θα οδηγουσε στο γαμο</div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr"> </div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr">Απογοητευτηκε με θεωρησε αμαρτωλη και εμμεσα πορνη Μεγαλωσε η ιδια σε αυστηρο περιβαλλον και πιστευω οτι ειναι αρκετα επηρεασμενη απο αυτο τις αντιληψεις της εποχης και δεν μπορει να καταλαβει τι συμβαινει στο σημερα</div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr">Τωρα εχω εδω και 6 μηνες σχεση με ενα παιδι εξ αποστασεως γιατι οπως ανεφερα σπουδαζω εκτος Το ξερει αλλα συνεχεια με καταπιεζει και δεν βοηθαει αυτη τη σχεσηΒαζει ορους στο ποτε θα τον βλεπω μεχρι τι ωρα</div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr">Δεν με αφηνει να μεινω σπιτι του ή να ερχεται στην πολη που σπουδαζω Εχουμε ολοκληρωσει αλλα δεν το γνωριζει και δεν εχει καν την υποψια παρ ολο που ξερει για την πρωτη μου φορα Αναγκαζομαι να γυρναω καθε παρασκευο-σαββατοκυριακο και τον βλεπω μια φορα μονο</div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr">Δεν διαχωριζει βολτες με το αγορι μου και βολτες με τις φιλες μου αλλα τα συγχωνευει πχ βγηκες χτες με τις φιλες σου δεν θα δεις σημερα το αγορι σου Εχει γενικα καποια προβληματα στη δουλεια της με τον αδερφο μου και τον πατερα μου και ξεσπαει στη σχεση μου λεγοντας οτι ειμαι αχαριστη κοιταω μονο τον εαυτο μου και αλλα παρομοια</div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr">Δεν αντεχω αλλοΣυχνα κλαιω τα βραδυα και εχω αυπνιες Νιωθω οτι καποια στιγμη θα ξεσπασω και θα βγω εκτος εαυτουΔεν μπορω να κατσω να συζητησω μαζι της αυτο το θεμα γιατι ειναι πολυ ισχυρογνωμων απολυτη και θα παει τη συζητηση σε αλλα θεματα θα στραφει εναντιον μου και δεν θα με καταλαβεικαι στο παρελθον προσπαθησα να μιλησω για σχετικα πραγματα αλλα ματαιος κοπος</div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr"> </div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr">Ειμαι απελπισμενη</div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr">
<p>Στο ερώτημά σου απαντά η Δήμητρα Τραυλού <span>Οικογενειακή θεραπεύτρια-σύμβουλος</span></p>
<div dir="ltr"><span><img src="/thumbnail1?filepath=/contentfiles_2015/photos/eidikoi/psyxologoi/dimtravlou.jpg&amp;amp;amp;amp;width=640" alt="" width="120" /></span></div>
<div dir="ltr">
<p>Αυτό που πονάει περισσότερο είναι οι χαρακτηρισμοί της μητέρας σου κι ότι η ίδια δεν σου δείχνει καμία εμπιστοσύνη. Στα 21 σου είσαι ήδη ενήλικη και δεν μπορεί να ορίζει τη ζωή σου. Καταλαβαίνω ότι εξαρτάσαι οικονομικά από τους γονείς σου κι αυτός είναι ένας σοβαρός λόγος για να λογοδοτείς. Αν ζεις και σε μια μικρή κοινωνία τα πράγματα είναι ακόμα πιο επιβαρυμένα για σένα. Φαντάζομαι πόσο δύσκολο σου είναι να μιλήσεις στη μητέρα σου και να σε καταλάβει, τη στιγμή που όπως περιγράφεις η ίδια έχει μεγαλώσει με μεγάλη αυστηρότητα.</p>
<p>Χρειάζεται να αναρωτηθείς τι πραγματικά θέλεις για τον εαυτό σου και να δουλέψεις έτσι ώστε να το πετύχεις. Αν θέλεις να είσαι εσύ υπεύθυνη για τη ζωή σου πρέπει να οδηγήσεις τις δυνάμεις σου προς τα εκεί.</p>
<p>Τι σε αναγκάζει να πηγαίνεις εκεί κάθε Σαββατοκύριακο και τι θα συμβεί αν δεν υπακούσεις; Θα μπορούσες να έχεις μια εργασία και να αποφασίσεις να μείνεις μόνη σου. Τι θα έκανε τότε η μητέρα σου; Πρέπει να βρεις τον τρόπο να κάνεις τη μητέρα σου να καταλάβει ότι είσαι πια ενήλικη και μπορείς να κατευθύνεις μόνη σου τη ζωή σου, ή μήπως όχι; Για να σε καταλάβει χρειάζεται να ξέρει πόσο πολύ σε πληγώνουν τα λόγια της. Μίλησέ της για το πόσο σε πονάει όταν δεν σε εμπιστεύεται κι όταν περιμένει να προσαρμόσεις τη ζωή σου σύμφωνα με τις δικές της προσδοκίες. Οι γονείς συχνά καταπιέζουν τα παιδιά τους με απαγορεύσεις επειδή νιώθουν ότι τα ίδια δεν είναι ικανά να τα καταφέρουν, ή δεν είναι αρκετά δυνατά για να αποφύγουν τους κινδύνους της ζωής κι έτσι γίνονται υπερπροστατευτικοί. Δείξε της με τις πράξεις σου ότι μπορείς να αναλάβεις την ευθύνη του εαυτού σου και πως είναι η ζωή σου και χρειάζεται να την ζήσεις. Πως ακόμα κι αν κάνεις λάθος, θα είναι δικό σου και χρειάζεται να το περάσεις. Ίσως νιώθει πως πρέπει να σε προστατεύσει από δικά της λάθη που δεν πρέπει εσύ να επαναλάβεις. Ακόμη κι έτσι όμως, η μητέρα σου δεν θα είναι δίπλα σου σε όλη σου τη ζωή για να σου λέει τι πρέπει να κάνεις. Ξέρω ότι δεν θα είναι εύκολο αρχικά, αλλά μόνον αν είσαι αποφασισμένη να διεκδικήσεις τη ζωή σου θα το πετύχεις.</p>
<p> </p>
<p> </p>
</div>
</div>
</blockquote>