<p style="text-align: justify;"><span>Είμαι κόρη μιας μητέρας πολύ θρησκευόμενης Θρησκευόμενη είμαι κι εγώ αλλά δεν αντέχω τις ακρότητες Είμαι 47 ετών κι έχω μεγαλώσει ακούγοντας συνέχεια θρησκευτικά θέματα τα πάντα ανάγονταν στο Θεό σεξουαλικές σχέσεις αδιανόητο να υπάρχουν πριν το γάμο ο υποψήφιος γαμπρός αν βρίσκονταν έπρεπε να είναι απαραίτητα θρησκευόμενος κλπ Όλα αυτά εδώ και χρόνια δεν τα άντεξα στο οικογενειακό μου περιβάλλον και έκανα την επανάστασή μου Εδώ και κάποια χρόνια είμαι με κάποιο σύντροφο και προσπαθώ να απολαύσω ότι δεν είχα απολαύσει ως τώρα Ο πατέρας μου ήταν σχεδόν ανύπαρκτος Θρησκευόμενος αλλά στα τυπικά μόνοΜεταξύ τους οι γονείς μου δεν είχαν θερμές σχέσεις αλλά ούτε και κακές Ένα ζευγάρι που παντρεύτηκε από προξενιό Το πρόβλημα με εμένα και το σύντροφό μου είναι ότι δεν έχουμε σταθερή δουλειά για να μπορούμε να μένουμε συνέχεια μαζί οπότε εγώ αναγκάζομαι να μένω με τους δικούς μου Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η μητέρα μου να με πιέζει φοβερά με τα δικά της θέλω να επεμβαίνει στα πολιτικά μου πιστεύω στα θρησκευτικά μου στο ντύσιμό μου στις παρέες μου στο σύντροφό μου φυσικά ο οποίος δεν συμφωνεί σε πολλά πράγματα μαζί της κλπ Αυτές οι παρεμβάσεις βρίσκουν πάτημα στην οικονομική μου αδυναμία Κάποιες φορές κάνω υπομονή επειδή βρίσκομαι σε αδυναμία οικονομική αλλά είναι φορές που κοντεύω να σκάσω Έχω μιλήσει σε κάποιους συγγενείς και φίλους και όλοι μου λένε σε καταλαβαίνω κάνε υπομονή Θέλω μια απάντηση για το θέμα του υπερβολικά θρησκευόμενου ανθρώπου και τι μπορεί να επιδιώκει με τη στάση του αυτή Ένας υπερβολικά θρησκευόμενος ακόμη και γονιός μπορεί να αγαπήσει πραγματικά τα παιδιά του Που μπορεί να οφείλεται η παρεμβατικότητα αυτή η εξουσιαστική στάση και η αυταρχικότητα Και το σπουδαιότερο για μένα Έχει γνώση μια εξουσιαστική μητέρα για το πόσο κακό κάνει με τη συμπεριφορά της αυτή στην κόρη της ή θεωρεί ότι κάνει το σωστό ανάλογα με τον ηθικό της κώδικα</span></p>
<p style="text-align: justify;">Στο ερώτημά σας απαντά ο ψυχολόγος ομαδικός θεραπευτής Δημήτρης Κατσαρός.</p>
<div id="m_1092721946190864438yui_3_16_0_ym19_1_1489854790896_20768">Αγαπητή αναγνώστρια:</div>
<div id="m_1092721946190864438yui_3_16_0_ym19_1_1489854790896_20769"> </div>
<div id="m_1092721946190864438yui_3_16_0_ym19_1_1489854790896_20771" style="text-align: justify;">Έχετε μελετήσει καλά τη συμπεριφορά της μητέρας σας και έχετε κρατήσει απ' αυτήν όσα χρειαζόσαστε για να πορευθείτε στη ζωή. Έχετε κρατήσει ένα σεβασμό σε κάποια πράγματα όπως το θρησκευτικό συναίσθημα και φυσικά τους τρόπους με τους οποίους αυτό προάγει και διαμορφώνει τις σχέσεις σας με τους γύρω σας. Μοιάζει κάτι σαν πλατφόρμα επικοινωνίας όχι μόνο για σας αλλά και για πάρα πολλούς άλλους ανθρώπους. Οπότε θα σας διευκολύνει να αποσυνδέσετε την θρησκευτικότητα από την ανάγκη της μητέρας σας να ελέγχει ή όπως λέτε να εξουσιάζει. Η θρησκεία προτείνει και προάγει τρόπους συνεργασίας και σύνδεσης μεταξύ των ανθρώπων ενώ η ανάγκη για δύναμη είναι έμφυτη στον καθένα μας και προέρχεται από το μεγάλο φόβο του "τι θα απογίνουμε αν…" όπου ο καθένας βάζει τη δικιά του "κόλαση" στο τέλος της πρότασης. Συνήθως κανείς δεν γνωρίζει τι φοβούνται οι άλλοι και τις μεθόδους που χρησιμοποιούν για να αποφύγουν ή να αντιμετωπίσουν τους φόβους τους και γι'αυτό είναι δύσκολο να εξηγήσει τη συμπεριφορά τους χωρίς να εμπλακεί ενεργά μαζί τους, να σχετιστεί. Φυσικά το να μιλάει κανείς για τη θρησκεία προκειμένου να αιτιολογήσει τη συμπεριφορά του είναι κάτι που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι για να μην εκτίθενται, να μη νιώθουν ότι ο φόβος τους φαίνεται. Προσπαθήστε να εξηγήσετε τη συμπεριφορά της μητέρας σας λοιπόν με βάση το τι φοβάται, είτε για σας, είτε για τον εαυτό της όταν αποπειράται να σας εξουσιάσει και αφήστε σιωπηλά και νοητά απ'έξω τις ποιητικές εκφράσεις της θρησκείας. Δείτε τη συμπεριφορά της σαν ένα τρόπο να αφομοιώσει την αστάθεια που βιώνετε, να δεχτεί ότι ζει σε μια εποχή συγκυριακότητας που οι άνθρωποι πότε μπορούν να δουλέψουν και πότε όχι. Μη προσπαθήσετε να την αμφισβητήσετε στις πεποιθήσεις της αλλά να καταλάβετε τους φόβους της. Είναι δύσκολο γιατί ταυτόχρονα έχετε και τους δικούς σας φόβους όμως αντιλαμβάνομαι ότι το παράπονό σας έχει μέσα και μια χρονιότητα, ότι δηλαδή "αυτό συμβαίνει από παλιά, πότε θα αλλάξει;" Μη περιμένετε να αλλάξει, απλά ερμηνεύστε το και προσπαθήστε να δράσετε με βάση αυτό που καταλαβαίνετε, όχι με βάση αυτό που σας λέει.</div>