<div class="meta-author" style="text-align: justify;">Έχω αναθεωρήσει σχεδόν τα πάντα από όσα πίστευα μια δεκαετία πριν. Από τη μία είναι λογικό, γιατί άλλες ανάγκες και επιθυμίες έχεις στα 20 και άλλες στα 30. Από την άλλη πιστεύω ότι αυτοί οι δύο αριθμοί έχουν μεταξύ τους τόσο μεγάλη απόκλιση που δεν έχουν άλλοι με διαφορά 10 ψηφίων. Είναι δύο κομβικά σημεία.. Στα 20 θέλεις να θεωρείσαι ώριμος και ας μην είσαι, στα 30 θεωρείσαι ώριμος ακόμα κι αν δεν θες να είσαι. Αυτό που διαχωρίζει περισσότερο τα δύο σημεία, είναι ότι μέσα σε αυτή τη δεκαετία, το πιθανότερο είναι ότι θα κάνεις τα περισσότερα λάθη της ζωής σου. Μπορεί όχι τα μεγαλύτερα, αλλά σίγουρα τα περισσότερα..</div>
<div class="entry-content">
<p style="text-align: justify;">Τα λάθη είναι τόσο αναπόφευκτα, όσο το να ζούμε, να σκεφτόμαστε, να αισθανόμαστε. Δεν μπορούμε να τα αποφύγουμε. Μόνο ένα πράγμα μπορούμε να κάνουμε. Να διδασκόμαστε από αυτά. <span>Το να μην μαθαίνουμε από τα λάθη μας είναι το χειρότερο λάθος που μπορούμε να κάνουμε.</span> Δίνουμε περισσότερο βαρύτητα στο γιατί κάναμε λάθος, παρά στο τι κάναμε λάθος. Μας απασχολεί περισσότερο το ποιος φταίει, παρά το πού φταίει. Τείνουμε να κατηγορούμε τον εαυτό μας, το μυαλό μας, το περιβάλλον μας, τους άλλους, το Θεό, τη μοίρα, την τύχη, με την ελπίδα ότι θα ανακουφίστούμε αν επιρρίψουμε ευθύνες, παρά να χρησιμοποιούμε τις ευθύνες υπέρ μας.</p>
<p style="text-align: justify;">Είναι αλήθεια πως κανείς δεν χαίρεται με τα λάθη του.  Γιατί μας προκαλούν δυσάρεστα συναισθήματα απογοήτευσης, λύπης, θυμού, άλλοτε διαχειρίσιμα, άλλοτε λιγότερο ελέγξιμα. Το αίσθημα της αποτυχίας που μας προκαλούν, είναι ικανό να μας καταρρακώσει τόσο, να μας θολώσει την κρίση και να προβούμε σε ένα ντόμινο λαθών, επειδή θεωρήσαμε πως δεν έπρεπε να κάνουμε εξαρχής λάθος.</p>
<p style="text-align: justify;"><span>Τα περισσότερα λάθη γίνονται για κάποιο λόγο</span>. Ειδικά, τα επαναλαμβανόμενα. Αυτά και αν έχουν λόγο που συμβαίνουν. Η ζωή βρίσκει τον τρόπο και μας φέρνει αντιμέτωπους με τα ίδια λάθη, σαν το δάσκαλο που μας εξετάζει στο μάθημα του παρελθόντος για να δει αν το διδαχθήκαμε. Αν αδιαφορούμε ή αποφεύγουμε να συνετιστούμε με τα παθήματα μας, όπως ο μαθητής που αμελεί να μελετήσει το μάθημα της ιστορίας, κάποια στιγμή θα έρθει η ώρα της εξέτασης, της κρίσης, της τιμωρίας.</p>
<p style="text-align: justify;">Όσο πιο σύντομα <span>συνειδητοποιήσουμε πως “ό,τι έγινε, έγινε”,</span> τόσο πιο ομαλά θα συνέλθουμε. Κάθε μέρα είναι μια λευκή σελίδα. <span>Κάθε μέρα φτιάχνεις μια ζωγραφιά που δεν μπορείς να σβήσεις. </span>Αν δε σου αρέσει αυτό που σχεδίασες σήμερα, μπορείς να το μουτζουρώσεις, να το χαράξεις, να το λερώσεις, να το καλύψεις, αλλά αυτό που έφτιαξες θα είναι πάντα εκεί κάτω. Μπορείς να προσπαθήσεις να το βελτιώσεις αύριο και αν δε τα καταφέρεις, έχεις ένα ολόκληρο μπλοκ ακουαρέλας να προσπαθείς να φτιάξεις αυτό που θέλεις όπως το θέλεις..</p>
<p style="text-align: justify;"><span class="vcard author"><span class="fn"><a href="https://www.diatrofi.gr/author/dafnidremetsika/">Δάφνη Δρεμέτσικα</a> από την επιστημονική ομάδα του διατροφολόγου Ευάγγελου Ζουμπανέα diatrofi.gr </span></span></p>
</div>