<p style="text-align: justify;"><span>Καλησπέρα</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>έχω ενα αγοράκι 3 ετών και ενα βρέφος 2 μηνών Ενώ ο μεγάλος από 3 μηνών είναι στο δωμάτιό του με τον ερχομό του μωρού ξυπνάει τη νυχτα και με φωνάζει να πάω στο δωμάτιό του να του κρατήσω το χέρι για να κοιμηθεί Αν δεν το κάνω κλαίει υπερβολικά και παίρνει το μαξιλάρι του και έρχεται στο κρεβάτι μου Να προσθέσω πως και πριν το μωρό για να κοιμηθεί και μεσημέρι και βράδυ πρέπει να είμαι εγώ διπλα και να του τραγουδάω ή απλά να βρίσκομαι εκει Επειδή είχα διαβάσει ότι τα παιδιά που μωρά είχαν γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση φοβούνται να κοιμηθούν μόνα τους το βράδυ και χρειάζονται τη μαμά τους το επέτρεψα όλο αυτό με αποτέλεσμα τώρα που έχω και το μωρό να εξαντλούμαι αλλά και από την άλλη δε θέλω να δημιουργήσω πρόβλημα στο μεγάλο Πως να το χειριστώ ώστε ο μεγάλος να μπορέσει να ξανακοιμηθεί μόνος του; Νιώθει έτοιμος λόγω ερχομού του μωρού. Σας ευχαριστώ πολύ</span></p>
<p>Στο ερώτημά σας απαντά η ψυχολόγος Λουκία Αποστολίδη http://psychotherapycenter.gr </p>
<p><span><img src="/thumbnail1?filepath=/contentfiles_2016b/psyxologia/Loukia-apostolidi-e1421743532201-267×300.jpg&amp;amp;amp;amp;width=640" alt="" width="120" /></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span><span>Φαίνεται να δημιουργήσατε μια συνήθεια στο μεγάλο σας παιδί, την οποία είναι λογικό να αποζητάει και να μην θέλει να την αλλάξει αφού του προσφέρει κάτι θετικό. Οι συνήθειες αυτές, που είναι στο πρόγραμμα του παιδιού και έχουν να κάνουν με την κοντινότητά σας είναι κάτι που θα χρειαστεί καιρό να τα ξεμάθει και θα γίνει σταδιακά. Πρέπει να αποδεχτείτε τη δυσκολία του αλλά και να συνειδητοποιήσετε ότι χρειάζεται αργά πολύ να μπουν όρια, να βοηθήσει και ο σύντροφός σας σε αυτό το νανούρισμα και να συμμετέχει στη διαδικασία του ύπνου ή στο να ηρεμεί τα παιδιά. Πέρα από αυτό, θα μειώνετε πολύ αργά και σταθερά τον χρόνο που του δίνετε για το νανούρισμα και ως τότε θα βρείτε άλλους τρόπους ώστε να νιώθει ασφαλές το παιδί.</span></span></p>