<p style="text-align: justify;"><span>Aπό νηπιακή ηλικία μέχρι και τα δωδεκα ειχα τη συνηθεια να κλεβωδε γνωριζω αν ειχα κλεπτομανια οποτε σε καμια περιπτωση δεν θα το χρησιμοποιησω ως δικαιολογια Τωρα μετα απο καποια χρονια κοιταζω πισω και νιωθω αβασταχτες ενοχες και τυψεις Το ιδανικο θα ηταν για εμενα να ζητησω συγγνωμη απο οποιον εκλεψα κατι ομως ο αλλος ισως να μην ειναι ετοιμος να συγχωρησει και επισεις ντρεπομαι να εκτεθω και να γινω ρεζιλι και σε αλλους γιατι σιγουρα θα βγει παρα εξω Το μονο που εχω το θαρρος να κανω ειναι να δωσω κατι αντιστοιχο σε αυτον που το εκλεψα με μια άλλη προφαση πχ δεν χρειαζομαι το ταδε πραγμα Καθοριζει ολη τη διαθεση και τη μερα μου αυτο το πραγμα Ξυπναω χαλια κατα τη διαρκεια της μερας πονει το στομαχι μουόταν εχεις διαμορφωσει μια ηθικη και αντιλαμβανεσαι οτι την εχεις υπερβει νιωθεις φρικτα δε μπορω να με συγχωρησω </span></p>
<p style="text-align: justify;">Στο ερώτημά σας απαντά ο ψυχολόγος – ομαδικός θεραπευτής Δημήτρης Κατσαρός </p>
<div id="m_5209238012323285192yui_3_16_0_ym19_1_1492787716893_4811" style="text-align: justify;">Νομίζω ότι η ηθική σας διαμορφώθηκε με βάση την ανάγκη να τιθασεύσετε κάποια πράγματα που σας έβγαιναν αυθόρμητα τα οποία δεν επιτρέπονται στο περιβάλλον σας. Αυτή η απόπειρα να οριοθετήσετε τον εαυτό σας δεν ξεκίνησε από μέσα σας αλλά από τους ανθρώπους γύρω σας. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι το 'πρέπει' και το 'δεν πρέπει' -που είναι η ηθική σας- διαμορφώνεται ταυτόχρονα με το τι σας βγαίνει αυθόρμητα και πως το αντιμετωπίζουν οι γύρω σας. Συνεπώς υπήρξε μέσα σας μια πάλη για να βρείτε μια ισορροπία μεταξύ του τι πρέπει και του τι θέλετε ή τι σας βγαίνει, ενώ παράλληλα μπορεί να νιώσατε αδικία ή καταπίεση και θυμό. Η πάλη αυτή σας ταλαιπώρησε όπως φαίνεται και αντιδράσατε κλέβοντας πράγματα και τώρα καταφέρατε να επιβληθείτε και να οριοθετήσετε τον εαυτό σας. Δεν υπάρχει λόγος να μπείτε σε διαδικασία εξομολόγησης εφόσον νιώθετε ήδη ενοχές. Οι ενοχές είναι η απόδειξη ότι εσωτερικεύσατε την ηθική σας και ο τρόπος με τον οποίο τη μάθατε είναι η πράξη του να κλέβετε πράγματα και οι συνέπειες που παρατηρήσατε ότι αυτό έχει. Κάθε καλό μάθημα έχει ένα κόστος και δεν είναι όλοι οι μαθητές το ίδιο καλοί με την ίδια μέθοδο. Εσείς χρειαστήκατε τη μέθοδο της αμφισβήτησης, του πειράματος, της παρατήρησης. Σας οδήγησε στο να εμπεδώσετε το μάθημά σας κι αυτό είναι αρκετό. Είναι αδικία να ακυρώσετε το μάθημα που πήρατε με το να εξηγήσετε πως το πήρατε γιατί προκαλείτε εκ νέου μια αμφισβήτηση στο πρόσωπό σας. Ο καθένας έχει το δικό του δρόμο. Εσείς είχατε αυτόν. </div>