<p><strong>ΘΕΜΑ Α</strong></p>
<p><strong>Περίληψη</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Το κείµενο πραγµατεύεται την ευθύνη των επιστηµόνων στις σύγχρονες συνθήκες. Αρχικά , η επιστήµη διαχωρίζεται από την τεχνολογία καθώς η πρώτη επιδιώκει την πληρέστερη δυνατή κατάκτηση της γνώσης, εµπνεόµενη από υψηλά οράµατα κατά τον Αϊνστάϊν. Ωστόσο ,όπως επισηµαίνεται , η ανάπτυξη των επιστηµών κατά τον περασµένο αιώνα προσαρµόστηκε στο πνευµατικό και ηθικό επίπεδο των κοινωνιών προκαλώντας ερωτήµατα σχετικά µε την ωφέλεια της τεχνολογίας µε αποτέλεσµα το διασυρµό των ανθρωπιστικών ιδεωδών και την ελλιπή πνευµατική ολοκλήρωση των ανθρώπων. Στο πλαίσιο αυτό οριοθετείται η ευθύνη του επιστήµονα η οποία συνίσταται στο αν η παραγωγή γνώσεων και οι εφαρµογές της ευεργετούν τον άνθρωπο ,µια οριοθέτηση που θα την επιβάλλει ο ίδιος ο ερευνητής. Αντιθέτως, στην εποχή µας οι αποφάσεις για την αξιοποίηση αυτών των γνώσεων από την τεχνολογία λαµβάνονται από άλλους. Συµπεραίνεται λοιπόν, η ανάγκη επανακαθορισµού των στόχων από ανυστερόβουλους επιστήµονες µε συνείδηση.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>ΘΕΜΑ Β</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Β1</strong></p>
<p style="text-align: justify;">α. → Λάθος</p>
<p style="text-align: justify;">β. → Λάθος</p>
<p style="text-align: justify;">γ. → Σωστό</p>
<p style="text-align: justify;">δ. → Σωστό</p>
<p style="text-align: justify;">ε. → Σωστό</p>
<p style="text-align: justify;"><strong> Β2. </strong></p>
<p style="text-align: justify;">α. • Ένας τρόπος ανάπτυξης της παραγράφου είναι µε σύγκριση – αντίθεση. Συγκρίνονται η έννοια της επιστήµης και της τεχνολογίας. Σ’ αυτό συµβάλλει και η χρήση της λέξης “ενώ” που φανερώνει αντίθεση. “Επιστήµη… του ανθρώπου“. Άλλος τρόπος ανάπτυξης είναι µε <strong>αιτιολόγηση</strong>. Συγκεκριµένα, αιτιολογείται γιατί δεν ταυτίζετα η επιστήµη µε την τεχνολογία. "Επιστήµη… ανθρώπου" .Χαρακτηριστική είναι η χρήση της λέξης "διότι" που φανερώνει αιτιολόγηση.</p>
<p style="text-align: justify;">Επίσης στο τέλος της παραγράφου υπάρχει και ο τρόπος των παραδειγµάτων καθώς φέρει το παράδειγµα του Αιστάιν. "Πολύ χαρακτηριστικά…ιδανικά"</p>
<p style="text-align: justify;">β. βέβαια → βεβαίωση – επικύρωση άποψης εάν → προϋπόθεση όµως → αντίθεση για τούτο → αιτιολόγηση δηλαδή → επεξήγηση</p>
<p style="text-align: justify;"><strong> Β3.</strong></p>
<p style="text-align: justify;">α. • Η επιστήµη ως διαρκής / συνεχής / αδιάκοπος αγώνας του ανθρώπου.</p>
<p style="text-align: justify;">• Η επιστήµη παραµένει συγκεντρωµένη / αφοσιωµένη / αφιερωµένη στην κατάκτηση της γνώσης.</p>
<p style="text-align: justify;">• Η προώθηση των φυσικών επιστηµών και η έκρηξη της τεχνολογίας προκαλούν / απορίες.</p>
<p style="text-align: justify;">• Το άγχος και η αγωνία αποξενώνουν […] την πνευµατική ολοκλήρωση των ανθρώπων.</p>
<p style="text-align: justify;">• Κάθε επιστηµονικό επίτευγµα […] θα αποβεί […] καταστροφικό / επιβλαβές.</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;">β. συγκεκριµένο → γενικό / ασαφές / ανακριβές / αόριστο</p>
<p style="text-align: justify;">βελτίωσε → χειροτέρευσε / υποβάθµισε / επιδείνωσε</p>
<p style="text-align: justify;">ευθύνη → ανευθυνότητα</p>
<p style="text-align: justify;">υλική → άυλη / πνευµατική</p>
<p style="text-align: justify;">ελευθερία → ανελευθερία</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Β4. </strong></p>
<p style="text-align: justify;">α. Με τη χρήση του ασύνδετου σχήµατος ο συγγραφέας αποσκοπεί στο να δώσει ένταση, έµφαση στον λόγο και ίσως να χρωµατίσει συναισθηµατικά το κείµενο του. Παράλληλα φαίνεται ότι συµβάλλει στη ζωντάνια, την παραστατικότητα και στην απόδοση γρήγορου ρυθµού. β. Με τη χρήση του ρητορικού ερωτήµατος ο συγγραφέας επιδιώκει τον προβληµατισµό του δέκτη. Το ύφος του λόγου γίνεται στοχαστικό και ο τόνος είναι τέτοιος που παρέχει ερέθισµα για γόνιµη σκέψη.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>ΘΕΜΑ Γ</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong></strong> <strong>Κειµενικό Είδος</strong>: οµιλία σε τελετή αποφοίτησης του σχολείου σας ως υποψήφιοι/ες φοιτητές/τριες και µελλοντικοί/κές επιστήµονες.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong> Ύφος</strong>: επίσηµο, σοβαρό. Ρηµατικά πρόσωπα: α΄ενικό και πληθυντικό, β΄πληθυντικό</p>
<p style="text-align: justify;"><strong> Ζητούµενα:</strong></p>
<p style="text-align: justify;">α) Ο ρόλος της επιστήµης στην αντιµετώπιση των σηµαντικότερων σύγχρονων προβληµάτων.</p>
<p style="text-align: justify;">β) Ηθικά εφόδια του επιστήµονα που θα του επιτρέψουν να υπηρετήσει αυτό τον στόχο.</p>
<p style="text-align: justify;">- <strong>Προσφώνηση</strong>: Κυρίες και Κύριοι, Νέοι και Νέες.</p>
<p style="text-align: justify;">- <strong>Εισαγωγή</strong>: Αποτελεί κοινή παραδοχή ότι σκοπός της επιστήµης είναι η προαγωγή του υλικού, πνευµατικού και κοινωνικού βίου της ανθρωπότητας και ότι ο βαθµός της πολιτιστικής προόδου εξαρτάται από την ποιότητα των επιστηµονικών επιτευγµάτων. Παρόλ’ αυτά η στάση των περισσότερων σύγχρονων επιστηµόνων είναι, από ηθική πλευρά, κατακριτέα και προκλητική, αφού αποστασιοποιούνται και δεν ενδιαφέρονται για την επίλυση των σύγχρονων προβληµάτων. Ως πολίτες και µελλοντικοί επιστήµονες καλούµαστε να επαναπροσδιορίσουµε τον ρόλο της επιστήµης οπλισµένοι µε ηθικά εφόδια, προκειµένου να υπηρετήσουµε τον άνθρωπο και το κοινό καλό.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Μετάβαση</strong>: Προβλήµατα εποχής.</p>
<p style="text-align: justify;">- Ο πνευµατικός αποπροσανατολισµός και η εξειδίκευση,</p>
<p style="text-align: justify;">- Η κρίση ηθικών αξιών.</p>
<p style="text-align: justify;">- Απειλή παγκόσµιας ειρήνης, καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωµάτων.</p>
<p style="text-align: justify;">- Οικολογικά προβλήµατα.</p>
<p style="text-align: justify;">- Οικονοµική κρίση.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong><em><span style="text-decoration: underline;">Παρατήρηση: Η αναφορά στα προβλήµατα του σύγχρονου κόσµου δεν είναι υποχρεωτικό να γίνει στη µεταβατική παράγραφο. </span></em></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Α΄ Ζητούµενο: Ο ρόλος του επιστήµονα.</strong> </p>
<p style="text-align: justify;">Αναµφίβολα, οι ευθύνες και τα καθήκοντα του επιστήµονα για να προασπίσει τόσο την επιστήµη όσο και την κοινωνία κινούνται σε πολλά επίπεδα.</p>
<p style="text-align: justify;">- Πρώτιστο χρέος του είναι να αναζητά τη γνώση και την αλήθεια και να µεριµνά για τη συνεχή κατάρτιση στο αντικείµενό του, έτσι ώστε να αποφεύγει τα σφάλµατα κατά την άσκηση του έργου του.</p>
<p style="text-align: justify;">- Οφείλει να συνεργάζεται µε άλλους επιστήµονες για την επίλυση των σύγχρονων κοινωνικών προβληµάτων σε προγράµµατα που αφορούν την υγεία, την ευηµερία και την ισότητα. Έτσι, η επιστήµη θα αξίζει να ονοµάζεται και να είναι κοινωνικό λειτούργηµα.</p>
<p style="text-align: justify;">- Υπευθυνοποιείται στο να διασφαλίζει την κοινή γνώµη για τη συνετή χρήση τω επιστηµονικών επιτευγµάτων, να εξηγεί τη σηµασία και τους πιθανούς κινδύνους που απορρέουν από αυτά.</p>
<p style="text-align: justify;">- Να µην λειτουργούν ως αυθεντίες, αλλά να είναι ενεργοί πολίτες και να ενηµερώνουν την κοινή γνώµη, κάθε φορά που γίνεται προσπάθεια για τυχόν αρνητικές εφαρµογές των εφευρέσεών τους. Να παίρνουν οι ίδιοι ενεργό µέρος όχι µόνο στην αφύπνιση αλλά και στην κινητοποίηση των πολιτών και των λαών. Με το κύρος, που τους δίνει η επιστηµονική τους ιδιότητα, µπορούν εύκολα να πείσουν και να ενεργοποιήσουν τους λαούς και να ασκήσουν πίεση για αποτροπή της αρνητικής χρήσης των επιστηµονικών επιτευγµάτων.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Να αγωνίζονται για τις δηµοκρατικές και ανθρωπιστικές αξίες.</strong></p>
<p style="text-align: justify;">- Να µην είναι ενταγµένοι σε κοµµατικούς µηχανισµούς, αλλά να είναι πολιτικοποιηµένοι και να σέβονται τους δηµοκρατικούς θεσµούς.</p>
<p style="text-align: justify;">- Να συνειδητοποιήσουν ότι επιβάλλεται να καταγγέλλουν τους επιστήµονες εκείνους που µε τη θέλησή τους προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε τοµείς που εγκυµονούν κινδύνους για την ανθρωπότητα υπηρετώντας το δόγµα η επιστήµη για την επιστήµη.</p>
<p style="text-align: justify;">- Να είναι απαλλαγµένοι από ακραίες εθνικιστικές τάσεις και να έχουν οικουµενική συνείδηση, για να µπορούν να συµβάλουν στην επίλυση των παγκόσµιων προβληµάτων.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Μετάβαση:</strong> Οι επιστήµονες, εµείς από τη θέση αυτή στο µέλλον, χωρίς µικροψυχία ή αναχωρητισµό, αγωνιζόµαστε µε ηθική ευθύνη απέναντι στις προκλήσεις και τα προβλήµατα του σύγχρονου κόσµου.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Β΄ Ζητούµενο: Ηθικά εφόδια.</strong> </p>
<p style="text-align: justify;"><strong>1η : παράγραφος:</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong></strong> – Να είναι υπεύθυνοι, ειλικρινείς, σεµνοί και ταπεινόφρονες. Να έχουν διαµορφωµένη ηθική συνείδηση. Να συνειδητοποιήσουν την άποψη του Πλάτωνα «Πάσα επιστήµη χωριζοµένη δικαιοσύνης και της άλλης αρετής πανουργία ου σοφία φαίνεται».</p>
<p style="text-align: justify;">- Να τους διακρίνει η υποµονή, επιµονή και αισιοδοξία, γιατί η εύρεση της αλήθειας είναι επίπονη και δυσχερής.</p>
<p style="text-align: justify;">- Να είναι απαλλαγµένοι από την ιδιοτέλεια, τη χρησιµοθηρία και τις σκοπιµότητες.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong> 2η παράγραφος:</strong></p>
<p style="text-align: justify;">- Να διαµορφώσουν ηθική προσωπικότητα. Να είναι ανθρωπιστές, τίµιοι και δίκαιοι.</p>
<p style="text-align: justify;">- Να µην εκλαµβάνουν την επιστήµη ως αυτοσκοπό αλλά ως µέσο για την εξυπηρέτηση του ανθρώπου. Να µην υιοθετούν την άποψη «η γνώση για τη γνώση» αλλά «η γνώση για τον άνθρωπο». Να είναι αδογµάτιστοι, διαλλακτικοί και δεκτικοί.</p>
<p style="text-align: justify;">- Να µην εφησυχάζοντα, να προβαίνουν σε έµπρακτη αγωνιστική κινητοποίηση. Αυτοί, εξάλλου, θα δώσουν ιδεολογική στήριξη και ηθική θεµελίωση στους συλλογικούς στόχους συµπαραστεκόµενοι στους κοινωνικούς αγώνες.</p>
<p style="text-align: justify;">- Θα διαµορφώσουν υψηλούς στόχους, θα νοηµατοδοτήσουν τη ζωή της κοινωνίας, ώστε η ζωή του ανθρώπου να µην µοιάζει µάταιη, κενή περιεχοµένου.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Επίλογος:</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong></strong> Εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι η στράτευση της επιστήµης σε κοινωνικούς και ηθικούς στόχους αποτελεί τη µεγάλη πρόκληση της εποχής µας. Εναπόκειται, λοιπόν, σε εµάς τους µελλοντικούς επιστήµονες και στην υπευθυνότητα που θα επιδείξουµε αν η επιστηµονική πρόοδος θα κατευθυνθεί σε ανθρωπιστικά κανάλια ή θα µετατραπεί σε µια αυτοκαταστροφική παγίδα για τον πολιτισµό µας.</p>
<p style="text-align: justify;">Επιµέλεια: Παπαδηµητρίου Μάνος, Κούνος Λουκάς – Γιαννακοπούλου Αθηνά, Καρατζά Μαρία – Βαζαίου Παναγιώτα</p>
<p style="text-align: justify;">Νέο Φροντιστήριο: www.neo.edu.gr</p>