<p dir="ltr"><span>Η αναγνώστριά μας ρωτά:</span></p>
<p dir="ltr"><span>Είμαι 16 χρονών, έχω φίλες που με αγαπούν και η οικογένεια μου δείχνει κατανόηση σε αυτά που με απασχολούν (μικροπροβλήματα της εφηβείας). Όταν είμαι με φίλους, όλα είναι μια χαρά, αλλά συμβαίνει το αντίθετο όταν είμαι σπίτι. Νιώθω πως δεν υπάρχει λόγος να ασχοληθώ με τίποτα πέρα από τα μαθήματα και απ λά επιλέγω να κάθομαι στο κινητό, περιμένοντας πότε θα νυχτώσει. Τώρα που έφτασαν οι εξετάσεις νιώθω απίστευτη κούραση και το μόνο που κάνω όταν τελειώνω από το σχολείο είναι να κοιμάμαι ως το απόγευμα. Νιώθω πως έχω χάσει την όρεξή μου για νέα πράγματα. Δεν ξέρω αν πρέπει να μιλήσω με τους γονείς μου, αλλά ακόμα και αν μιλήσω δεν είμαι σίγουρη για το πως. Τώρα που έρχεται το καλοκαίρι φοβάμαι μήπως βυθιστώ μέσα σε όλη αυτήν τη κατάσταση. Φοβάμαι πως θα χάσω τη ζωή σα νέα κοπέλα αν συνεχιστεί ή εξελιχθεί αυτό το πρόβλημα. Τι να κάνω για να βοηθήσω τον εαυτό μου;</span></p>
<p dir="ltr"><strong>Απαντά η Δήμητρα Τραυλού Οικογενειακή θεραπεύτρια – σύμβουλος</strong></p>
<p dir="ltr"><span>Αν και 16 ετών μιλάς με ωριμότητα και περιγράφεις το ζήτημά σου με σαφήνεια και στοχευμένα, όπως θα το περιέγραφε κάποιος μεγαλύτερος.  Αναρωτιέμαι μήπως έχεις βιαστεί να μεγαλώσεις. Μήπως έχεις αναλάβει ευθύνες που  δεν είναι της ηλικίας σου; Μου κάνει εντύπωση η εκτίμησή σου πως αυτά που σε  απασχολούν είναι κυρίως μικροπροβλήματα της εφηβείας. Μοιάζεις να είσαι ειδικός.  Αν είναι μικροπροβλήματα, τότε γιατί ασχολείσαι;  Στην ηλικία σου εκτός από τις υποχρεώσεις για τα μαθήματά σου  χρειάζεσαι πράγματι τους φίλους σου, εξόδους, διασκέδαση και ασχολίες που σε  ευχαριστούν για να αντισταθμίζεις την κούραση από τα μαθήματα. Είναι πολύ σημαντικό και ανακουφιστικό, πως όταν βγαίνεις με την παρέα σου περνάς μια χαρά και δεν μιζεριάζεις. Το γεγονός πως όταν είσαι σπίτι δεν νιώθεις πως υπάρχει λόγος να ασχοληθείς με τίποτα άλλο εκτός των μαθημάτων σου και του φροντιστηρίου με οδηγεί να σκεφτώ πως όταν βρίσκεσαι εκεί, είτε δεν έχεις αρκετά ενδιαφέροντα για να σε κινητοποιήσουν, είτε το περιβάλλον σε βαραίνει χωρίς ίσως να το </span>καταλαβαίνεις. Η κούρασή μας πολλές φορές είναι ψυχολογική είτε γιατί δεν κάνουμε αυτά που θέλουμε, είτε γιατί οι άλλοι μας ζητούν πράγματα στα οποία δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε, χωρίς αυτό να λέγεται ποτέ ανοιχτά. Μήπως το αίτημα από την οικογένειά σου ήταν να ανταποκρίνεσαι ως μεγαλύτερη από την ηλικία σου; Να είσαι σοβαρή και να δίνεις λύσεις εκεί που οι άλλοι δεν μπορούν; Χαίρομαι που ανησυχείς, αυτό σημαίνει ότι δεν τα παρατάς. Το να μιλήσεις στους γονείς σου είναι πολύ καλή ιδέα και ίσως να ζητούσες τη βοήθεια κάποιου ειδικού για λίγο ώστε να ανακουφιστείς. Ο τρόπος για να μιλήσεις δεν είναι άλλος από το να εκφράσεις το πως αισθάνεσαι. Αν μπορείς να είσαι τόσο σαφής όταν περιγράφεις το αίτημά σου στην ιστοσελίδα, αναφέροντας όλα σου τα συναισθήματα, τότε θα μπορέσεις να βρεις και τον τρόπο να τους μιλήσεις.</p>
<p dir="ltr">Φωτογραφία εξωφύλλου: <a href="https://pixhome.blogspot.gr">https://pixhome.blogspot.gr</a> </p>
<div><span><br /></span></div>