Σακχαρώδης Διαβήτης-Διαβητικό Πόδι: Οδηγίες για τους κινδύνους στις διακοπές

Γράφει ο Δρ. Μανές Χρήστος
Παθολόγος – Διαβητολόγος
Πρόεδρος Εταιρίας Μελέτης Παθήσεων Διαβητικού Ποδιού
<img src="/contentfiles_2016b/ygeia/endokrinologiadiavhtologia/0.%CE%91-%CE%91%CE%9C%CE%91%CE%9D%CE%95%CE%A3.jpeg" alt="" width="150" height="204" />
 
Σακχαρώδης Διαβήτης –Διαβητικό Πόδι και Διακοπές
 
Είναι πάντα ευχάριστες οι διακοπές στη θάλασσα ή στο βουνό το καλοκαίρι; Αναμφίβολα ναι!
Ιατρικές έρευνες δείχνουν ότι η έλλειψη διακοπών κατά τη διάρκεια του έτους αυξάνει τον κίνδυνο πρώιμου θανάτου και στεφανιαίας νόσου. Ομως εμείς οι Ελληνες επιθυμούμε να απολαύσουμε το καλοκαίρι στην ηλιόλουστη πατρίδα μας και έχουμε τη διάθεση να «ξεφύγουμε» κάπως το καλοκαίρι ιδίως σε μια χώρα, σαν την Ελλάδα, ανεξάρτητα από τις έρευνες.
Μερικά ερωτήματα.
Tα άτομα με Διαβήτη και οι οικογένειες τους που ζουν στην Ελλάδα δεν θα απολαύσουν τη θάλασσα με τον φόβο ενδεχομένων προβλημάτων; Θα στερηθούν τις χαρές της; Υπάρχουν σημεία της καθημερινότητας που θα επιτρέψουν στα άτομα με Διαβήτη να αποφύγουν μερικές δυσάρεστες καταστάσεις το καλοκαίρι αυτό; Είναι ενημερωμένοι οι διαβητικοί στη χώρα μας για τους ενδεχόμενους κινδύνους στις διακοπές; Δεν υπάρχει απάντηση!
Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να πούμε δυο λόγια φιλικά.
Γενικές οδηγίες:
1. Υπογλυκαιμίες: Είναι περισσότερες αυτή την περίοδο, καθώς η δραστηριότητά μας είναι αυξημένη (κολύμπι, περπάτημα κλπ). Επομένως η δοσολογία των χαπιών και της ινσουλίνης πρέπει να συζητηθεί με τον γιατρό, πριν ξεκινήσουμε για τις διακοπές Χρειάζεται μείωση η όχι;
Τρόποι αντιμετώπισης της υπογλυκαιμίας είναι οι συνηθισμένοι δηλαδή να πιούμε κάτι υγρό που περιέχει υδατάνθρακες (χυμούς συσκευασμένους κλπ). Ας θυμηθούμε ότι πίνουμε το μισό περιεχόμενο του χυμού αρχικά και μετά από 15 λεπτά της ώρας το υπόλοιπο, εφόσον δεν έχει βελτιωθεί η κατάσταση (δεν υπάρχει η «λιγούρα», ο πονοκέφαλος κλπ).
Ίσως θα ήταν πιο συνετό να έχουμε μαζί μας τον χυμό ακόμα και μέσα στη θάλασσα η να έχουμε φροντίσει να πιούμε λίγο χυμό πριν το μπάνιο.
2. Άτομα που αντιμετωπίζονται θεραπευτικά με ινσουλίνη θα πρέπει να εξασφαλίσουν «κρύο» χώρο για να φυλάξουν τα αποθέματα της ινσουλίνης. Προσοχή: ο χώρος δεν πρέπει να είναι πολύ κρύος και φυσικά όχι πολύ ζεστός π.χ. ποτέ η ινσουλίνη δεν μένει στο αυτοκίνητο στις θέσεις που καθόμαστε ιδίως αν το μέρος αυτό είναι εκτεθειμένο στον ήλιο. Αν η ινσουλίνη που έχουμε φυλάξει γίνει θολή, ας συνεννοηθούμε με το γιατρό μας αν πρέπει να χρησιμοποιηθεί μελλοντικά. 
3. Ας μην ξεχνάμε να πίνουμε υγρά. Ιδρώνουμε πολύ το καλοκαίρι. Ο ιδρώτας περιέχει νερό και ηλεκτρολύτες. Καλό είναι να αντικατασταθεί με νερό και ηλεκτρολύτες επίσης. 
4. Δεν αλλάζουμε τις συνήθειες φαγητού και ποτού που είχαμε την διάρκεια του χειμώνα και τις είχαμε συζητήσει με το γιατρό μας.
Προσοχή στα αλκοολούχα ποτά. Ο κίνδυνος υπογλυκαιμίας είναι μεγάλος, ιδίως αν δεν συνοδεύονται με υδατανθρακούχες τροφές.
Τα βράδια είναι ομορφότερα το καλοκαίρι, θέλουμε να τα απολαύσουμε. Αξίζει! Όμως οι υπερβολές θα φέρουν αντίθετο αποτέλεσμα. 
 Ας μιλήσουμε και για τα πόδια μας –Τι πρέπει να προσέξουμε:
1. Αισθανόμαστε πολλές φορές «φαγούρα» και έχουμε την ανάγκη να «ξύσουμε» τα πόδια μας. Μπορεί οι δράσεις αυτές να «πληγώσουν» τα πόδια μας και να οδηγήσουν σε λοίμωξη. Καλό είναι να έχουμε και να εφαρμόζουμε στο σώμα μας αντηλιακό για την αποφυγή ηλιακών εγκαυμάτων, που προκαλούν κάποιες φορές «φαγούρα». Επίσης είναι πολύ χρήσιμες οι αλοιφές που μειώνουν αυτό το δυσάρεστο αίσθημα.
2. Φοράμε πάντα υποδήματα π.χ. πέδιλα (που προστατεύουν και τα δάκτυλα). Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος τραυματισμών στις ακτές από πέτρες κλπ. Ακόμα και μέσα στη θάλασσα θέλει ανάλογη προσοχή, ας φοράμε και εκεί τα ανάλογα υποδήματα.
Συνήθως οι σαγιονάρες δεν ενδείκνυνται για τα άτομα με Διαβήτη. Τα «λουριά» που είναι μεταξύ των δακτύλων μπορεί να ερεθίσουν το δέρμα ή ακόμα να προκαλέσουν μικρές εξελκώσεις σε μερικά άτομα.
3. Οποιαδήποτε ερυθρότητα (κοκκινίλα) ή πρήξιμο στα πόδια θέλει προσοχή και είναι καλύτερο να απευθυνθούμε σε ειδικό άτομο για το θέμα. Αν αυτή η αλλαγή δεν γίνει αντιληπτή τη στιγμή που θα συμβεί, τότε θα τη δούμε στον καθημερινό έλεγχο των ποδιών.
Βγαίνει αβίαστα λοιπόν το συμπέρασμα ότι ο έλεγχος των ποδιών κάθε βράδυ δεν πρέπει να παραλείπεται ποτέ.
4. Αν υπάρξει κάποια πληγή από τραυματισμό αμέσως θα πρέπει να αναφερθεί στο γιατρό μας ή στο τοπικό ιατρείο. Φυσικά θα πρέπει να εφαρμοστεί καθαρός επίδεσμος.
5. Οι πληγές εμφανίζονται κυρίως στο κάτω μέρος των ποδιών (πέλματα), στις πτέρνες ή στο κάτω μέρος των δακτύλων. Πρέπει λοιπόν να εξετάζουμε με προσοχή τα πέλματα (η βοήθεια κάποιου άλλου προσώπου είναι απαραίτητη). Αν είμαστε μόνοι χρησιμοποιούμε καθρέφτη.
6. Σε περίπτωση που δούμε ότι η πληγή είναι βαθειά θα καταφύγουμε αμέσως στο τοπικό ιατρείο και στο ανάλογο εξειδικευμένο κέντρο. Αν μολυνθεί η πληγή η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή.
7. Φυσικά δεν αφαιρούμε μόνοι μας οποιαδήποτε φουσκάλα παρουσιαστεί στο δέρμα των ποδιών. Το ίδιο ισχύει και για τους κάλους. Απευθυνόμαστε πάντα σε κάποιον ειδικό. 
Μην αφήνετε αιχμές όταν κόβετε τα νύχια. Μπορεί να τραυματιστούν τα πόδια.
8. Χρησιμοποιούμε συνήθως αλοιφές ή αφρούς για να αντιμετωπίσουμε την ξηρότητα του δέρματος των ποδιών. Το ξερό δέρμα σχίζεται εύκολα και δημιουργούνται πληγές στα πόδια. Οι ανάλογοι αφροί ή αλοιφές δεν εφαρμόζονται μεταξύ των δακτύλων αλλά κυρίως στην κάτω επιφάνεια των ποδιών. Αυτήν τη φροντίδα δεν θα έπρεπε να τη στερήσουμε από τα πόδια μας το καλοκαίρι.
Ελαφρά υποδήματα λοιπόν που τα φοράμε συνέχεια, έλεγχος των ποδιών σε καθημερινή βάση και η περιποίηση που αναφέρθηκε παραπάνω θα εμποδίσουν σε μεγάλο βαθμό τις επικίνδυνες καταστάσεις για τα πόδια μας στις τόσο επιθυμητές διακοπές.
 
 
Δρ. Μανές Χρήστος
Παθολόγος – Διαβητολόγος
Πρόεδρος Εταιρίας Μελέτης Παθήσεων Διαβητικού Ποδιού