<p style="text-align: justify;" lang="el-GR">Μέχρι πριν λίγα χρόνια το πρόβλημα των περισσότερων ανδρών και γυναικών, που κατέφευγαν στους ειδικούς, αφορούσε τη μειωμένη σεξουαλικότητα, με την έννοια των διαταραχών της στύσης, αδυναμία ελέγχου της εκσπερμάτωσης, ελάττωση ή έλλειψη ερωτικής επιθυμίας, αδυναμία οργασμού κ.λπ. Αντίθετα, η αυξημένη σεξουαλική συμπεριφορά αφορούσε μικρό ποσοστό ανδρών και γυναικών και αποτελούσε σπάνιο αίτιο καταφυγής σε ειδικούς γιατρούς. Τέτοιες περιπτώσεις είναι η συνεχής ενασχόληση με πορνογραφικό υλικό, συνήθως μέσω διαδικτύου, η συνεχής εναλλαγή σεξουαλικών συντρόφων, η ερωτική επικοινωνία με πολλούς ή ανώνυμους συντρόφους, η ηδονοβλεψία, ο συνεχής αυνανισμός, η παιδοφιλία, η νυμφομανία και άλλες. Όλες αυτές οι σεξουαλικές συμπεριφορές είναι ξεκάθαρο ότι διευκολύνονται από τους δρόμους σεξουαλικής εκτόνωσης που παρέχει το διαδίκτυο είτε μέσω ιστότοπων που προωθούν το <span lang="en-US">cybersex </span>είτε μέσω της εύκολης πρόσβασης σε πορνογραφικό υλικό.</p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR">Ταυτόχρονα, όλες αυτές οι συμπεριφορές, που ως κοινό χαρακτηριστικό έχουν την αυξημένη σεξουαλικότητα, εντάσσονται στις μέρες μας στην καταναγκαστική σεξουαλική συμπεριφορά. Στην κατηγορία αυτή κατατάσσονται περιπτώσεις ατόμων που δεν καταφέρνουν να διακόψουν τέτοιες συμπεριφορές, ακόμα κι αν αναγνωρίζουν τις αρνητικές επιπτώσεις στη ζωή τους. Οι συμπεριφορές αυτές συνήθως δημιουργούν προβλήματα στην οικογένεια, τις κοινωνικές σχέσεις αλλά και την εργασία.</p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR">Με βάση τα παραπάνω δεδομένα, η υπερσεξουαλικότητα φαίνεται να αποτελεί σημείο των καιρών, αλλά και αυξανόμενη τάση στις μέρες μας, και τίθεται πλέον στο μικροσκόπιο της επιστήμης, μαζί με άλλες οριακές ή παραφιλικές (διαστροφικές) διαταραχές. Επιπλέον, μερικές συμπεριφορές εμπεριέχουν και ποινικές ευθύνες ή συνδέονται με πρόκληση βλάβης (βιασμός, αιμομιξία, παιδική κακοποίηση). Η τελευταία κατηγορία αυξάνεται επικίνδυνα σε χώρες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης και αναγκάζει τις κυβερνήσεις κρατών να συστήσουν ειδικά ιατρεία ή κέντρα Σεξολογίας για την αντιμετώπιση κυρίως της καταναγκαστικής σεξουαλικής συμπεριφοράς, πέρα από τις γνωστές από παλαιότερα σεξουαλικές δυσλειτουργίες. Το πού θα οδηγήσει όμως αυτή η αυξανόμενη υπερσεξουαλικότητα, σε συνδυασμό με τη στροφή προς το εικονικό σεξ, δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο.</p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><em><strong>Απόσπασμα από το βιβλίο του Ζήση Παπαθανασίου, Οι ομόκεντροι κύκλοι του έρωτα, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αρμός</strong></em></p>