Η μουσική προκαλεί συναισθήματα και ενεργοποιεί τον εγκέφαλο λόγω του απροσδόκητου

<p style="text-align: justify;" lang="el-GR">Η μουσική είναι μια κοινή εμπειρία που ξεπερνά τα σύνορα της εθνικότητας, της φυλής και των πολιτισμών. Πρόκειται για ένα εργαλείο, το οποίο ενεργοποιεί συναισθήματα και αισθήσεις, ενώ το τελευταίο διάστημα παρατηρείται ένα έντονο ενδιαφέρον για τον τρόπο που ο εγκέφαλος επεξεργάζεται τη μουσική συγκίνηση και λειτουργεί στο πλαίσιο της «γλώσσας των συναισθημάτων».</p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR">Είτε η μουσική ακούγεται στις ταινίες, είτε αναπαράγεται από τα ραδιόφωνα, ζωντανές ορχήστρες ή συναυλίες, μπορεί να γίνει υποβλητική σε μοναδικό επίπεδο. Πώς όμως η μουσική εμπειρία υπερβαίνει άλλες αισθητηριακές εμπειρίες; Πώς μπορεί να προκαλέσει τέτοια συγκίνηση;</p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR">Η μουσική μπορεί να θεωρηθεί ως ένα είδος αντιληπτικής ψευδαίσθησης. Ο εγκέφαλος επιβάλλει τη δομή και την τάξη σε μια ακολουθία ήχων και στην πραγματικότητα δημιουργεί ένα εντελώς νέο σημασιολογικό σύστημα. Η εκτίμηση του κάθε ατόμου στη μουσική εξαρτάται από την ικανότητα επεξεργασίας της υποκειμενικής δομής της – τη δυνατότητα να προβλέψει τι θα συμβεί στη συνέχεια στο τραγούδι. Η δομή του τραγουδιού θα πρέπει να έχει το στοιχείο του απροσδόκητου, αλλιώς θα στερείται πρόκλησης συναισθημάτων.</p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR">Η μουσική, παρά το γεγονός ότι έχει παρόμοια χαρακτηριστικά με τη γλώσσα, είναι πιο ριζωμένη στις πρωτόγονες δομές του εγκεφάλου που εμπλέκονται με τα κίνητρα, την ανταμοιβή και το συναίσθημα. Σε κάθε νότα που ακούγεται, η προσδοκία δημιουργεί την αναμονή, η οποία όταν τηρηθεί, έχει ως αποτέλεσμα την αντίδραση της ανταμοιβής. Περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο ερέθισμα, η μουσική έχει τη δυνατότητα να δημιουργεί εικόνες και συναισθήματα που δεν χρειάζεται απαραίτητα να αντικατοπτρίζονται άμεσα στη μνήμη.</p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR">Το γενικό φαινόμενο εξακολουθεί να διατηρεί ένα ορισμένο επίπεδο μυστηρίου. Οι λόγοι πίσω από τη «συγκίνηση» της ακρόασης της μουσικής συνδέονται στενά με διάφορες θεωρίες που βασίζονται στη συναισθησία. Όταν γεννιόμαστε, ο εγκέφαλος μας δεν έχει διαφοροποιήσει ακόμη τις ποικίλες συνιστώσες για διαφορετικές αισθήσεις: αυτό εμφανίζεται πολύ αργότερα στη ζωή. Έτσι, σαν μωρά, θεωρούμε ότι βλέπουμε τον κόσμο ως ένα πολύ μεγάλο, παλλόμενο συνδυασμό χρωμάτων, ήχων και συναισθημάτων, όλα συγχωνευμένα σε μια εμπειρία, τη συναισθησία. Καθώς αναπτύσσεται ο εγκέφαλός μας, ορισμένες περιοχές του εξειδικεύονται στην όραση, στην ομιλία, την ακοή και ούτε καθεξής.</p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR">Ο καθηγητής <span lang="en-US">Daniel Levitin, </span>νευροεπιστήμονας και συνθέτης, αποσυμπιέζει το μυστήριο του συναισθήματος στη μουσική, εξηγώντας πως συνδέονται τα συναισθηματικά, γλωσσικά και κέντρα μνήμης του εγκεφάλου κατά την επεξεργασία της μουσικής, παρέχοντας αυτό που είναι ουσιαστικά μια συναισθηματική εμπειρία. Η έκταση αυτής της σύνδεσης είναι μεταβλητή μεταξύ των ατόμων, γι' αυτό άλλωστε ορισμένοι μουσικοί έχουν τη δυνατότητα να δημιουργούν μουσική που γεμίζουν το κοινό με συναισθηματική ποιότητα και άλλοι δεν μπορούν.</p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><em><strong>Άρθρο της <span lang="en-US">Malini Mohana </span>στο <span lang="en-US">psychcentral.com</span></strong></em></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><strong><em>Μετάφραση – επιμέλεια: Σέβη Σαλαγιάννη</em></strong></p>

Σχετικά άρθρα