Η αδερφή μου έχει ελαφριά καθυστέρηση και την αντιμετωπίζουν σαν… εξωγήινο. Πώς να την προστατεύσω;

<p style="text-align: justify;"><span lang="en-US">Φοβάμαι πολύ, </span><span lang="el-GR">μ</span><span lang="en-US">ε την αντίδραση του κόσμου. Η αδερφή μου κατά δέκα χρόνια μικρότερη έχει ελαφρη νευρολογική </span><span lang="el-GR">καθυστέρηση</span><span lang="en-US"> και δεν ξέρω πώς να το αντιμετωπίσω.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span lang="en-US">Την αγαπώ και αυτό δεν αλλάζει. Απλα θέλω να κάνω κάτι για εκείνη και δεν ξέρω πώς να την βοηθήσω. Και δεν θέλω να ξανά δω αυτό το βλέμμα σαν να βλέπουν εξωγήινο στη γ</span><span lang="el-GR">η. </span></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Στο ερώτημά σας απάντησε ο ψυχίατρος Γιώργος Τζεφεράκος</strong></p>
<div id="m_-2968724284215398910yui_3_16_0_ym19_1_1502522789995_5530" style="text-align: justify;">Δυστυχώς η ελληνική κοινωνία υπολείπεται αρκετά ως προς την αποδοχή και εμπερίεξη των ανθρώπων με ψυχιατρικά προβλήματα. Η αποστιγματοποίηση και η μάχη κατά της στερεοτυπικής απόρριψης των ψυχικά ασθενών είναι μια δύσκολη προσπάθεια. Για να αλλάξει ο κόσμος χρειάζεται συνεχή ενημέρωση, διάλογος, διεκδίκηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ασθενών και προσπάθεια ένταξης των μέσα στην κοινωνία. Φυσικά, τεράστια σημασία έχει και η εσωτερική διαπάλη και αγώνας μέσα στον καθένα μας για την καταπολέμηση των αναχρονιστικών στερεοτυπικών αντιλήψεων που δύναται να φέρει. </div>
<div id="m_-2968724284215398910yui_3_16_0_ym19_1_1502522789995_5530" style="text-align: justify;">Πέραν αυτών, σημαντικό βοηθητικό στοιχείο θα ήταν η ενσωμάτωση της αδερφής σας σε κάποιο θεραπευτικό πλαίσιο, όχι μόνο για την δική της αλλά και την δικιά σας ψυχολογική υποστηρίξη, αλλά και την προσπάθεια κοινωνικής και επαγγελματικής ενεργοποίησης. </div>

Σχετικά άρθρα