Πώς να βοηθήσω την άρρωστη μητέρα μου; Έχω εξαντληθεί και νιώθω τύψεις…

<p style="text-align: justify;">Καλησπέρα,</p>
<p style="text-align: justify;">πριν από 9 μήνες διαγνώστηκε η μητέρα μου με μία πολύ σπάνια αρρώστια, με αποτελέσματα να μην μπορεί πλέον να περπατήσει, να μιλάει καθαρά και να εξυπηρετηθεί μόνη της.</p>
<p style="text-align: justify;">Αυτό είχε φυσικά αντίκτυπο και στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Είμαι 29 χρόνων, δουλεύω και πριν την αρρώστια εμένα μόνη μου. Με τις παρούσες συνθήκες δεν αφιερώνω καθόλου χρόνο στον εαυτό μου και νιώθω να καταρρέω.</p>
<p style="text-align: justify;">Έχω γυρίσει πίσω στο πατρικό μου, έχω άπειρες δουλειές να κάνω και όση ώρα δεν είμαι απασχολημένη βοηθάω τη μητέρα μου με όσα δεν μπορεί να κάνει η ίδια. Αυτή η κατάσταση με έχει εξαντλήσει ψυχολογικά, κλαίω κάθε μέρα, εκνευρίζομαι εύκολα, γιατί κοιμάμαι ελάχιστες ώρες για να τα προλάβω όλα και αυτά έχουν πλέον ψυχοσωματικές επιπτώσεις.</p>
<p style="text-align: justify;">Νιώθω πολύ μπερδεμένη, νιώθω τύψεις, όταν πάω μία βόλτα και δεν κάνω κάτι για τη μαμά μου. Νιώθω να αλλάζω ως άνθρωπος. Νιώθω, για παράδειγμα, ζήλια προς τους άλλους που έχουν υγιείς γονείς, ζηλεύω ακόμα και ηλικιωμένες που βλέπω στο δρόμο και περπατούν, ενώ η μαμά μου που είναι νέα δεν περπατάει…</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>H απάντηση της ειδικού στο ερώτημά σας:</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Αγαπητή αναγνώστρια,</p>
<p style="text-align: justify;">Η κατάσταση που μου περιγράφεις είναι πραγματικά επίπονη και δύσκολα διαχειρίσιμη. Όπως μου αναφέρεις η οικογένεια σου βρίσκεται σε κατάσταση “κρίσης”, αφότου η μητέρα σου νόσησε. Κάθε μορφή “κρίσης” όμως στο οικογενειακό πλαίσιο επιβάλλει την αλλαγή σε όλα τα μέλη της οικογένειας. Αυτό είναι απαραίτητο προκειμένου να επέλθει η ομοιόσταση, δηλαδή η ισορροπία στην οικογενειακή σας εστία. Από τα λίγα που μου παραθέτεις εσύ έχεις προσπαθήσει να κάνεις πολλές αλλαγές στη ζωή σου. Μένεις στο πατρικό σου έχοντας φύγει από το σπίτι που ζεις μόνη σου, αφιερώνεις τον περισσότερο ελεύθερο χρόνο σου για να φροντίσεις τη μητέρα σου και γενικότερα έχεις παραμελήσει πλήρως τον εαυτό σου. Όμως, όπως σημείωσα προηγουμένως, η “αλλαγή” πρέπει να επέλθει σε όλα τα μέλη. Έχω προβληματιστεί όμως γιατί σε κανένα σκέλος του ερωτήματος σου δεν αναφέρεις τη συμβολή των υπόλοιπων μελών στο πρόβλημα. Αναρωτιέμαι λοιπόν μήπως έχεις αναλάβει μόνη σου όλο το βάρος. Είναι απαραίτητο λοιπόν να συζητήσεις και με τα υπόλοιπα μέλη το ζήτημα, αλλά και να εκφράσεις το πόσο δύσκολα περνάς όλο αυτό το διάστημα.</p>
<p style="text-align: justify;">Όσον αναφορά εσένα την ίδια από όσο καταλαβαίνω βρίσκεσαι σε μια αμφιθυμική κατάσταση, καθώς από τη μια θες και κάνεις ό,τι καλύτερο περνάει από το χέρι σου για τη μητέρα σου, αλλά από την άλλη δε σου έχει απομείνει προσωπικός χρόνος και χώρος για τον εαυτό σου. Συγκρούονται συνεχώς μέσα σου “τα πρέπει” και “τα θέλω”. Το σώμα σου όμως έχει αρχίσει να διαμαρτύρεται στη διαρκή περιφρόνηση των ζωτικών σου αναγκών. Η διαμαρτυρία αυτή ακριβώς εκφράζεται με τα ψυχοσωματικά συμπτώματα που μου αναφέρεις. Στις αλλαγές που θα επιλέξεις να κάνεις στην ζωή σου από εδώ και στο εξής οφείλεις να συμπεριλάβεις και κάποιες που να “ακούνε” τις δικές σου προσωπικές ανάγκες. Είναι απαραίτητο λοιπόν να ακούσεις το σώμα σου και να το φροντίσεις προκειμένου να μπορέσεις να προσφέρεις την απαραίτητη στοργή και αγάπη στην μητέρα σου.</p>
<p style="text-align: justify;">Τέλος, σχετικά με τα αρνητικά συναισθήματα που βιώνεις όπως αυτά της ζήλιας και των ενοχών ουσιαστικά αποτελούν επίσης σημάδι της σύγκρουσης που επιτελείται στον ψυχικό σου κόσμο. Δεν δέχεσαι ότι βιώνεις τα παραπάνω συναισθήματα, καθώς η ηθική σου δεν στο επιτρέπει και ουσιαστικά σου απαγορεύει να τα βιώσεις. Όμως η ζήλια και οι ενοχές είναι και αυτά συναισθήματα, όπως όλα τα άλλα και οφείλεις να τα αγκαλιάσεις. Ουσιαστικά τα παραπάνω αρνητικά συναισθήματα σου κρούουν το κώδωνα του κινδύνου για το ότι το σώμα σου δεν αντέχει άλλο και ότι οφείλεις να ζητήσεις βοήθεια. Το σώμα σου σου έχει δώσει ήδη την λύση!</p>
<p style="text-align: justify;">Ελπίζω να βοήθησα…</p>
<p style="text-align: justify;"><span>Μαρία Λαΐου, Ψυχολόγος MSc </span><br /><span>Τηλ: </span><span>6986823375</span><br /><span>Email: [email protected]</span></p>

Σχετικά άρθρα