<p style="text-align: justify;">Θα ήθελα να σας ρωτήσω σχετικά με ένα θέμα που έχω με τη 16 μηνών κόρη μου. Καταρχάς έκανα το λάθος και δεν έβαλα όρια από τους 6 μήνες και μετά και την άφησα όσο πάει, με αποτέλεσμα ακόμα να θηλάζω, να μην μπορεί να κοιμηθεί μόνη, να μην με αφήνει λεπτό και άλλα πολλά τέτοια.</p>
<p style="text-align: justify;">Θέλω βασικά αν όχι να κόψω, να μειώσω τους θηλασμούς σε έναν το βράδυ το πολύ, γιατί περιμένω και άλλο μωράκι.</p>
<p style="text-align: justify;">Ξυπνάει και τρεις φορές τα βράδια και είμαστε και εγώ και ο άντρας μου ράκος. Ποια η συμβουλή σας; Πώς μπορώ να το διαχειριστώ όλο αυτό;</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Η απάντηση της ειδικού στο ερώτημά σας:</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Τα όρια στη ζωή των παιδιών και στο μεγάλωμά τους, είναι μια προϋπόθεση απαραίτητη η οποία θεμελιώνεται σταδιακά από τις πρώτες μέρες και με πολλή υπομονή, σεβασμό, παρατήρηση στις ανάγκες και στην ιδιοσυγκρασία του παιδιού.</p>
<p style="text-align: justify;">Τα όρια, δεν μπαίνουν «ως τιμωρία», αλλά ως ένα πλαίσιο ασφάλειας που βοηθά το παιδί να δομήσει την πραγματικότητά του και να αποκτήσει μια εσωτερική ισορροπία. Αυτό φαίνεται να κατακτάται σταδιακά βάζοντας ένα πρόγραμμα στη διαδικασία ύπνου και φαγητού, όσο αυτό είναι εφικτό. Το παιδί με αυτό τον τρόπο «μαθαίνει» τα όρια του χώρου του (πχ κοιμάμαι στο κρεβάτι μου), του σώματός του (πχ με θηλάζει η μητέρα μου και αποκτώ αργά και σταθερά τη συνείδηση ότι είμαι κάτι ξεχωριστό από αυτή).</p>
<p style="text-align: justify;">Ο αποθηλασμός είναι και αυτό μια διαδικασία που βάζει το παιδί και τη μητέρα σε μια δοκιμασία να αντέξουν «μακριά ο ένας από τον άλλον» και κυρίως το παιδί που πρέπει να βρει και άλλο κομμάτι ανακούφισης και ικανοποίησης εκτός από το στήθος της μητέρας του.</p>
<p style="text-align: justify;">Παρατηρούμε τα ωράρια του παιδιού και συμβουλευόμαστε και τον παιδίατρό μας, ώστε να αποφασίσουμε ποια θα είναι τα πιο «ανώδυνα» γεύματα που μπορούν να κοπούν. Η μικρή σας στην ηλικία των 16 μηνών έχει πια επωφεληθεί των ευεργετικών αποτελεσμάτων του θηλασμού και μπορεί να αντέξει και σωματικά και ψυχικά τον απογαλακτισμό.</p>
<p style="text-align: justify;">Ορίστε ποια γεύματα θα κοπούν, μείνετε σταθεροί σε αυτά. Όσον αφορά τη διαδικασία του ύπνου κάντε μια προετοιμασία λεκτική στο ότι θα κοιμάται στο δωμάτιό της, ορίστε μια ρουτίνα ύπνου (πχ μπάνιο, παραμύθι, γάλα, κρεβάτι) και προσπαθήστε να αυξάνεται χρονικά η ώρα παραμονής στο κρεβάτι της. Κάθε φορά που θα έρχεται σε εσάς να την επιστρέφεται στο χώρο της. Γνωρίζω ότι αυτό έχει κόστος αϋπνίας, αλλά όσο σας βλέπει και σας νιώθει αποφασισμένους θα προσαρμοστεί. Δεν την τιμωρείτε, δεν της κάνετε κακό. Τη βοηθάτε στη δική της αυτονομία.</p>
<p style="text-align: justify;">Ίσως πριν τον ερχομό του 2ου παιδιού σας να συγκεντρώνατε τις απορίες σας και τους προβληματισμούς σας και η επαφή με έναν ειδικό να σας ήταν πολύ βοηθητική.</p>
<p style="text-align: justify;">Με εκτίμηση</p>
<p style="text-align: justify;">Μαρία Κούκνη</p>
<p style="text-align: justify;"><span lang="en-US">Ma</span> Ψυχολόγος – Πιαδοψυχολόγος</p>