Η συναισθηματική σύνδεση μεταξύ του ζευγαριού: Τι είναι και πώς θα τη διατηρήσουμε

<p lang="el-GR">«Δεν αισθάνομαι ότι υπάρχει σύνδεση μεταξύ μας». Μια φράση σχεδόν κλισέ μεταξύ ζευγαριών που όμως ενδέχεται να βρει «τοίχο» εάν ο αποδέκτης της δεν ασχοληθεί με τις συναισθηματικές ανάγκες του/της συντρόφου του. Ας την εξετάσουμε καλύτερα:</p>
<p lang="el-GR"><strong>Τι σημαίνει «υπάρχει σύνδεση»;</strong></p>
<p lang="el-GR">Να αισθάνομαι ότι υπάρχει σύνδεση, βασικά σημαίνει να αισθάνομαι σε επαφή με κάποιον που νοιάζεται για μένα. Οι περισσότεροι ξέρουν ότι τα παιδιά θέλουν να αισθάνονται συνδεδεμένα έναν ενήλικα που νοιάζεται γι' αυτά. Στην πραγματικότητα, και οι ενήλικες το ίδιο ακριβώς χρειάζονται: Μια ασφαλή σύνδεση με κάποιον άλλο ενήλικα. Ο καθένας έχει μια έμφυτη ανάγκη να νιώθει την ασφάλεια της σύνδεσης με ένα άλλο άτομο το οποίο θα βρίσκεται εκεί σε περιόδους φυσικής ή συναισθηματικής ανάγκης.</p>
<p lang="el-GR">Όταν βρεθούμε σε μια σχέση αφοσίωσης, το αίσθημα αυτό εντείνεται λόγω της ελπίδας ότι ο άνθρωπος που επιλέξαμε θα βρίσκεται συνεχώς εκεί για εμάς. Συγκεκριμένα, ελπίζουμε ότι θα πληροί τις συναισθηματικές μας ανάγκες με 3 τρόπους:</p>
<p lang="el-GR"><strong>1.</strong> Μπορώ να λαμβάνω προσοχή όταν τη χρειάζομαι; Όταν σε ζητήσω, θα είσαι διαθέσιμος για εμένα; Μπορείς να ακούσεις αυτό που σου λέω; Είμαι βασική σου προτεραιότητα; Συνοψίζοντας: Είσαι διαθέσιμος για εμένα;</p>
<p lang="el-GR"><strong>2.</strong> Μπορείς να με παρηγορήσεις όταν είμαι αγχωμένος, λυπημένος, φοβισμένος ή αισθάνομαι μοναξιά; Θα προσπαθήσεις γι' αυτό; Με άλλα λόγια: Θα ανταποκρίνεσαι;</p>
<p lang="el-GR"><strong>3.</strong> Νοιάζεσαι για το πώς είμαι όταν δεν βρισκόμαστε μαζί; Χρειάζομαι να νιώθω ότι ενδιαφέρεσαι για τις χαρές, τις λύπες και τους φόβους μου. Θα νοιάζεσαι για μένα με αφοσίωση και στο μέλλον; Δηλαδή: Εμπλεκόμαστε πραγματικά ο ένας στη ζωή του άλλου;</p>
<p lang="el-GR"><strong>Πώς έρχεται η «αποσύνδεση»;</strong></p>
<p lang="el-GR">Αυτός που σπάει τον δεσμό, συχνά δεν αντιλαμβάνεται καν ότι η συμπεριφορά του οδήγησε στη «αποσύνδεση». Δεν είναι ανθρωπίνως δυνατό να βρίσκεσαι συνεχώς σε συμφωνία με τις συναισθηματικές ανάγκες του έτερον ήμισυ. Ακόμη κι αν και οι δύο προσπαθείτε να προσέχετε τέτοια σημεία, ενδέχεται και πάλι να σας διαφύγει κάποιο σημάδι του άλλου που φανερώνει όταν αισθάνεται «αποσυνδεδεμένος».</p>
<p lang="el-GR">Οφείλουμε να επισημάνουμε ότι όλα τα ζευγάρια έχουν στιγμές «συναισθηματικής αποσύνδεσης». Πολλές φορές ενδέχεται μάλιστα να οδηγήσουν σε παράπονα, αμυντικές αντιδράσεις ή ακόμη και καυγάδες.</p>
<p lang="el-GR"><strong>Τα 3 βήματα για την αποφυγή συγκρούσεων που προκύπτουν από την «αποσύνδεση»</strong></p>
<p lang="el-GR"><strong>1. Δες το μοτίβο του καυγά</strong></p>
<p lang="el-GR">Οι περισσότεροι καυγάδες ακολουθούν αναγνωρίσιμα μοτίβα. Η κλινική ψυχολόγος Dianne Grande δίνει ένα παράδειγμα από ζευγάρι που η ίδια συμβουλεύει:</p>
<p lang="el-GR">Η Κάρι θεωρεί ότι ο Τζιμ δεν την αγκαλιάζει και του παραπονιέται. Νιώθει απουσία σύνδεσης εξαιτίας της έλλειψης στοργικότητας, αντί όμως να του πει αυτό, τον κατηγορεί ότι γενικά δεν είναι αρκετά στοργικός. Ο Τζιμ αμύνεται. Τελευταία, αντιμετωπίζει προβλήματα και το βράδυ χάνεται στις σκέψεις του. Η Κάρι νιώθει ακόμη μεγαλύτερη «αποσύνδεση» επειδή εξέφρασε το παράπονό της και ακόμη δεν λαμβάνει ό,τι επιθυμεί και δεν είναι άλλο από ένα σημάδι ότι την αγαπά ακόμη. Η κλιμακούμενη ενόχληση μετατρέπεται σταδιακά σε θυμό επειδή πλέον νιώθει ότι «δεν ακούγεται» ή «αγνοείται». Ο αυξανόμενος θυμός οδηγεί τον Τζιμ να αδρανήσει συναισθηματικά ελπίζοντας ότι κάπως ο θυμός της θα φύγει εάν ο ίδιος δεν αντιδράσει. Η στρατηγική προφανώς αποτυγχάνει.</p>
<p lang="el-GR">Στο θέμα που μας απασχολεί, είναι σημαντικό να αναγνωρίζεις το μοτίβο των καυγάδων και να τους αντιμετωπίζεις σαν αυτό που πραγματικά είναι: εκκλήσεις για ένα σημάδι ότι το άλλο άτομο νοιάζεται.</p>
<p lang="el-GR"><strong>2. Αναγνώρισε τα συναισθήματα που ξεσπούν και οδηγούν στο αίσθημα απουσίας σύνδεσης</strong></p>
<p lang="el-GR">Ο καθένας από εμάς έχει συναισθηματικές χορδές που προκαλούν το ξέσπασμα του έμφυτου φόβου εγκατάλειψης. Τα ζευγάρια δίχως πρόθεση «παίζουν» ο ένας με τις χορδές του άλλου. Αναγνωρίζοντας ποιες είναι οι χορδές αυτές σε εμάς και στους άλλους μπορούμε ευκολότερα να αποφύγουμε να τις «χτυπήσουμε». Στο παραπάνω παράδειγμα, η Κάρι είναι ευαίσθητη στην απουσία στοργής και στο αίσθημα ότι αγνοείται. Ο Τζιμ από την άλλη είναι ευαίσθητος σε επικρίσεις ότι είναι «ψυχρός» και «δίχως αγάπη».</p>
<p lang="el-GR"><strong>3. Μάθε να ζητάς και να παρέχεις συναισθηματική ανακούφιση.</strong></p>
<p lang="el-GR">Το τρίτο και τελευταίο βήμα είναι πολύ πιο σύνθετο απ' ότι ακούγεται. Συχνά έχουμε λανθασμένες ιδέες για την ικανοποίηση των συναισθηματικών μας αναγκών. Ακόμη πιο συχνά, προσδοκούμε ο/η σύντροφός μας να γνωρίζει τι νιώθουμε και τι είδους παρηγοριάς χρειαζόμαστε. Κάτι τέτοιο όμως δεν είναι ρεαλιστικό. Στο παράδειγμα, η Κάρι θα μπορούσε απλώς να ζητήσει μια αγκαλιά από τον Τζιμ.</p>
<p lang="el-GR">Ένα δεύτερο εμπόδιο στο τρίτο βήμα είναι ότι οι περισσότεροι ανατραφήκαμε με μηνύματα όπως «μην εκφράζεις τα συναισθήματά σου», «μην είσαι εύθραυστος» και «μην τους αφήσεις να σε δουν να κλαις».</p>
<p lang="el-GR">Τέτοιες παραινέσεις πρέπει να γίνουν αντιληπτές σαν εμπόδια μεταξύ δύο ερωτευμένων ενηλίκων στο να εκφράσουν την ανάγκη για συμπόνοια.</p>
<p lang="el-GR">Καλύτερο μήνυμα είναι μάλλον το εξής: Έχε κουράγιο και πίστεψε ότι το ταίρι σου σε αγαπάει. Επιζητεί τη σύνδεση τόσο όσο κι εσύ. Ενδέχεται να υπάρξουν στιγμές που η προσοχή του άλλου μπορεί να είναι στραμμένη σε κάτι διαφορετικό, έχε όμως υπομονή και αγάπη.</p>
<p>Πηγή: psychologytoday.com</p>

Σχετικά άρθρα