Τα λόγια της ξαδέρφης μου με διέλυσαν, έχω αϋπνίες. Πώς θα το καταπολεμήσω;

<p>Ο λόγος που σας στέλνω είναι ότι θα ήθελα τη γνώμη σας πάνω στο παρακάτω θέμα: Στις 5 Σεπτεμβρίου είχα μια κουβέντα με την ξαδέρφη μου η οποία με τα λογία της με έκανε να μπω κάτω από τη γη.</p>
<p>Αισθάνθηκα τόσο άσχημα που εκείνη τη νύχτα άρχισε να με πιάνει ταχυπαλμία. Μου κράτησε μία ώρα και το επόμενο πρωινό πήγα στον καρδιολόγο για έναν έλεγχο. Όλα είναι φυσιολογικά με την καρδιά. Όμως λόγω της έντασης και στενοχώριας η ταχυπαλμία κράτησε μία ολόκληρη εβδομάδα και σε συγκεκριμένες ώρες. Χθες η ταχυπαλμία αισίως σταμάτησε, όμως από προχθές άρχισα να έχω και αϋπνίες σε βαθμό που δεν μπορούσα να ελέγξω τις σκέψεις μου. Είχα μούδιασμα στα δόντια και σφίξιμο πάνω από τα φρύδια.</p>
<p>Το τωρινό μου πρόβλημα είναι ότι δεν μπορώ να αντιμετωπίσω τις αϋπνίες και κατά τη διάρκεια της ημέρας το μυαλό μου είναι συνδεδεμένο με αυτήν την πίεση και το άγχος που πέρασα με αποτέλεσμα να μην απολαμβάνω τις δραστηρίοτητες μου. Το σκέφτομαι συνεχεία αυτό και θα ήθελα έναν τρόπο έτσι ώστε να το καταπολεμήσω εφόσον βλέπω ότι μόνος μου δεν είμαι σε θέση όσο κι αν πιέζομαι.</p>
<p><strong>H απάντηση του ειδικού στο ερώτημά σας:</strong></p>
<p>Αγαπητέ αναγνώστη,</p>
<p>Μου περιγράφεις το περιστατικό με την ξαδέρφη σου μόνο ως προς τις συνέπειες που είχε αυτό στην υγεία σου. Το περιεχόμενο της συζήτησής σας παραμένει "ανείπωτο" και πιστεύω ηθελημένα. Οι συνέπειες όμως αυτής της συζήτησης ήταν και είναι ιδιαίτερα δυσάρεστες αναφορικά με την υγεία σου.</p>
<p>Επακολούθησαν όπως τονίζεις ταχυκαρδίες οι οποίες όταν σταμάτησαν έδωσαν την θέση τους σε αϋπνίες κι άλλα συμπτώματα. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεις, τα παραπάνω συμπτώματα αποτελούν αντιδράσεις του έντονου στρες που βίωσες κατά τη διάρκεια και μετά το πέρας της συζήτησης σου με την ξαδέρφη σου. Αντιλαμβάνομαι λοιπόν ότι ο οργανισμός σου δεν μπόρεσε και δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις νέες απαιτήσεις που προέκυψαν έπειτα από αυτή την συζήτηση.</p>
<p>Το αίσθημα του "αφανισμού" ("Με τα λόγια της με έκανε να μπω κάτω από την γη") που τόνισες ότι βίωσες μετά το πέρας της συζήτησης, είναι σημάδι αυτής της εξέλιξης. Φαίνεται ότι ένιωσες να απειλείσαι σημαντικά, φοβούμενος ότι χάνεις ή θα χάσεις πιθανότατα κάτι ιδιαίτερα σημαντικό για την ζωή σου. Το σώμα σου υπογραμμίζει ότι η ψυχική σου κατάσταση κρίνεται εξαιρετικά ευάλωτη στην προκειμένη φάση. Ο ψυχισμός σου δηλαδή στέκεται αδύναμος, αποδυναμωμένος σχεδόν "αφανισμένος", και δεν δύναται να αντιμετωπίσει την τρέχουσα κατάσταση.</p>
<p>Σε κανένα σημείο του ερωτήματός σου, δεν αναφέρεις να μοιράστηκες με κάποιον την εμπειρία σου και κατ' επέκταση ούτε να ζήτησες βοήθεια από κάποιο κοντινό σου πρόσωπο. Θέλησες να το αντιμετωπίσεις μόνος σου, αλλά αυτό όπως φαίνεται δεν στάθηκε δυνατό. Το συμπτώματα σου όμως ουσιαστικά σε παρακινούν να ζητήσεις βοήθεια και να εκφράσεις τα αληθινά σου συναισθήματα. Το σώμα σου, σου υπογραμμίζει ότι δεν διαθέτεις τους απαραίτητους "πόρους" ώστε να αντιμετωπίσεις μόνος σου αυτό που σου συνέβη. Σε αυτές τις περιπτώσεις το κατάλληλο υποστηρικτικό περιβάλλον κρίνεται σωτήριο.</p>
<p>Σε προτρέπω να στραφείς στα κοντινά σου πρόσωπα και να ζητήσεις βοήθεια. Αν αυτό δεν είναι εφικτό, καθώς μου διαφεύγουν πολλές πληροφορίες, σου προτείνω να ζητήσεις τη βοήθεια κάποιου επαγγελματία ψυχικής υγείας.</p>
<p>Ελπίζω να βοήθησα.</p>
<p><strong>Μαρία Λαΐου, Ψυχολόγος ΜSc</strong><br />τηλέφωνο 6986823375<br />e-mail: [email protected]</p>

Σχετικά άρθρα