Είμαι σε απόγνωση! Δεν αντέχω να με ρωτάνε οι άλλοι γιατί δεν πάω να σπουδάσω!

<p>Δεν έχω καταφέρει να κάνω φίλες όσες φορές υπήρξα μέλος παρέας ενδιαφέρον υπήρχε μόνο από τη δική μου πλευρά και από το δημοτικό ακόμη ήμουν το παιδάκι που οι άλλοι είχαν περιθωριοποιήσει χωρίς όμως να ήμουν εγώ αντικοινωνική. Ποτέ δεν υπήρξε ουσιαστικός λόγος για το ότι δεν είχα φίλους γιατί έχω υπάρξει σε παρέα και έχω περάσει καλά και έχουν περάσει και άλλοι μαζί μου καλά. Και τώρα δεν μπορώ να πάω να σπουδάσω παρόλο που κατάφερα να περάσω σε πανεπιστήμιο και δεν μπορώ να χαρώ τη φοιτητική μου ζωή.</p>
<p>Αισθάνομαι πάρα πολύ άσχημα και μόνο στη σκέψη ότι θα βρεθώ με τους συμμαθητές μου και θα με ρωτήσουν αν πήγα να σπουδάσω. Και γιατί δεν πήγα είναι απαίσιο. Είμαι από φτωχή οικογένεια και δεν έχω καθόλου αυτοπεποίθηση ενώ τα κατάφερα και είναι μία προσωπική επιτυχία αυτό πάλι νιώθω άσχημα γιατί δεν μπορώ να πάω να σπουδάσω και όλο αυτό το αίσθημα της ανασφάλειας και της μη αυτοπεποίθησης έχει δημιουργηθεί ακριβώς γιατί από όταν ήμουν μικρή δεν γινόμουν αποδεκτή από τα παιδιά στην τάξη ήμουν μόνη και αυτό μου έχει καθορίσει στη ζωή μου και στον αυτοπροσδιορισμό που έχω δεν μπορώ να αντιμετωπίσω κανέναν και δεν θέλω να βγαίνω έξω στον κόσμο και να μπαίνω στη διαδικασία να απαντάω γιατί δεν πάω να σπουδάσω και γιατί δεν κάνω το ένα και γιατί δεν κάνω το άλλο…  Έχω οπωσδήποτε ανάγκη μία συμβουλή!</p>
<p><strong>Στο ερώτημά σας απάντησε η Μαρία Κούκνη, ΜΑ Ψυχολόγος – Παιδοψυχολόγος</strong></p>
<p><br />Η αυτοεκτίμησή μας και η κοινωνικοποίησή μας είναι δεξιότητες που αναπτύσσονται και εξελίσσονται σταδιακά από την παιδική μας ηλικία.</p>
<p>Το γεγονός ότι αναγνωρίζεις, για σένα την ίδια, τη δυσκολία σου και ίσως και την πηγή που αρχίζει η όποια δυσλειτουργία είναι πολύ βασικό.</p>
<p>Μέσα σε μια απάντηση δε θα ήταν εφικτό να βρούμε λύση διότι τα θέματά σου όπως προανέφερες είναι εδώ και πολύ καιρό και αγγίζουν και κοινωνικές – οικονομικές δυσκολίες.</p>
<p style="text-align: justify;">Αυτό που σου προτείνω με μεγάλο σεβασμό, είναι να απευθυνθείς σε δημοσία υπηρεσία (κάποιο ιατροπαιδαγωγικό κέντρο, Κ. Ε.Δ. Υ. , Υπηρεσίες Συμβουλευτικής Νέων) που υπάγεται στο δήμο που μένεις. Σε αυτά τα κέντρα έρχεσαι σε επαφή με υπεύθυνους ψυχικής υγείας και δεν υπάρχει οικονομική επιβάρυνση. Θα είναι μια αρχή να μπορέσεις με την καθοδήγηση κάποιου ειδικού να αρχίσεις να διαπραγματεύεσαι τα τόσο, για σένα την ίδια, σοβαρά ερωτηματικά.</p>
<p>Μαρία Κούκνη</p>
<p>Ma Ψυχολόγος – Παιδοψυχολόγος</p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><strong><br /></strong></p>

Σχετικά άρθρα