<p>Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, η μάνα μου πίνει ασταμάτητα. Υπάρχουν φόρες που μπορεί να πιει 25 ποτηριά αλκοόλ την ήμερα, άλλα μετά να πέσει στο κρεββάτι «νεκρή» από το πότο και να μην σταματάει. Υποφέρουμε όλοι μέσα στο σπίτι δεν μπορούμε άλλο αυτήν την κατάσταση και πόσω μάλλον να την βλέπουμε έτσι. Δεν ξέρουμε τι μπορούμε να κάνουμε για να τη βοηθήσουμε γιατί η ίδια δεν δέχεται ότι έχει πρόβλημα, πάρα μόνο όταν σηκώνεται μετά από 20 μέρες και σου λέει ότι "δεν θα το ξανακάνω" και ότι καταλαβαίνει πως αυτό που κάνει δεν είναι φυσιολογικό πια.</p>
<p>Ο πατέρας μου έχει κάνει πολλές προσπάθειες. Την είχε πάει και σε κλινική στην Αθηνά και σε ψυχολόγο ώστε να μπορέσει να βγάλει αυτά που την πονάνε. Όμως, μετά από 30 χρόνια περίπου, της έχει γίνει εξάρτηση.</p>
<p>Τι μπορούμε να κάνουμε αν και η ίδια δεν θέλει να το κόψει; Η ίδια λέει φυσικά "ναι" όταν σηκώνεται μετά από τόσο αλκοόλ, αλλά μετά πάλι από την αρχή. Θέλουμε να την βοηθήσουμε γιατί φοβόμαστε πολύ για τη ζωή της. Αν υπάρχει κάτι που μπορούμε να κάνουμε ή έστω μια βοήθεια από κάπου για να σταματήσει αυτό που κάνει… Πίνει πάρα πολύ και σαν νερό… Σας ευχαριστώ πολύ.</p>
<p><strong>Στο ερώτημά σας απάντησε η ψυχολόγος Λουκία Αποστολίδη</strong></p>
<p>Αγαπητή μου,</p>
<p>πράγματι η μητέρα σου είναι εξαρτημένη από τις πληροφορίες που παραθέτεις. Σε αυτές τις περιπτώσεις χρειάζεται χρόνια προσπάθεια, μεγάλη πειθαρχία, πίστη και θέληση. Υπάρχουν πολλά προγράμματα απεξάρτησης που θα μπορούσε να παρακολουθήσει η μητέρα σου, όπου η συμμετοχή σε αυτά είναι εθελούσια.</p>
<p>Θέλω να σας ενημερώσω πως όταν υπάρχει ένα άτομο στην οικογένεια με εξάρτηση, τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας είναι συνεξαρτημένα. Προτείνω να κάνετε μια έρευνα για τον ορισμό της συνεξάρτησης και να σας προτείνω αρχικά να εστιάσετε στον εαυτό σας, εσύ και ο πατέρας σου, μόνο αυτό μπορεί να βοηθήσει αρχικά στην κατάσταση στην οποία βρίσκεστε.</p>
<p>Αν η μητέρα σου δεν θέλει να κάνει κάτι για την ίδια, να κάνετε εσείς για εσάς και ίσως από αυτό το σημείο σιγά-σιγά αρχίσουν να μετακινούνται τα πράγματα. Θα σας πρότεινα να επικοινωνήσετε με το πλαίσιο του ΚΕΘΕΑ, το οποίο θα μπορέσει να σας κατευθύνει σχετικά με την αντιμετώπιση της συνθήκης που βιώνετε στο σπίτι, από το πρακτικό μέχρι το συναισθηματικό επίπεδο.</p>
<p>Ίσως το γεγονός ότι θα εστιάσετε στον εαυτό σας, στην εξέλιξή του και στην καλή του ψυχική υγεία, να σας επιτρέψει να βάλετε όρια και να διεκδικήσετε αυτό που έχετε ανάγκη από τη ζωή και τους άλλους. Επειδή γνωρίζω πόσο εξαντλητικό μπορεί να είναι αυτό που βιώνετε, επαναλαμβάνω πως πρώτα από όλα πρέπει να φροντίσεις τον εαυτό σου και να πάρεις βοήθεια και στήριξη για εσένα πάνω από όλα και στην συνέχεια για τους υπόλοιπους.</p>