“Αν αισθανόμουν κάποια στιγμή πιεσμένος, αν ένιωθα ότι χάνω τον εαυτό μου, σαφώς και θα έφευγα. (ζητούσα απαλλαγή από το στρατό). Δεν νομίζω ότι έχει κανείς το δικαίωμα να σου πάρει την ψυχή. Κανείς δεν σε υποχρεώνει να κάτσεις αν είσαι στα όρια του να “σκάσεις” να πάθεις κατάθλιψη.”

“Στην Ελλάδα συνηθίζουμε να βάζουμε ταμπέλες. Στη μουσική – και όχι στη ζωή – δεν μου αρέσουν οι ταμπέλες και οι κανόνες. Η μουσική είναι το μόνο πράγμα που δεν έχει σύνορα. Μπορούν όλα να μπλεχτούν μεταξύ τους. Μου αρέσει να είσαι ο εαυτός σου. Καμιά φορά μπορεί να είναι πολύπλοκος, να έχει πολλές διαστάσεις. Υπάρχουν άνθρωποι που ανήκουν σε ένα δρόμο και άλλοι που έχουν κλαδάκια. Εγώ ανήκω στη δεύτερη κατηγορία.”

“Για μένα δεν υπάρχουν ταμπού σε μια σχέση. Η διαφορά ηλικίας δεν με εμπόδισε ποτέ να κάνω κάτι, εκτός αν υπάρχει μια τραγική διαφορά. Όσο τα σώματα και το μυαλό ενώνονται, δεν παίζει ρόλο η ηλικία. (…) Είχα σχέση με μεγαλύτερη γυναίκα. Ήμουν 20 και εκείνη 40. Ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία, που δεν έγινε για την επίδειξη, όπως θα έκανε ένας 15χρονος, που πάει με μια 30άρα.(…)Όταν εμένα μου προέκυψε, την είχα μόνο για μένα, δεν την είχα για βιτρίνα.”