Η θρυλική «Σαμία» σε σκηνοθεσία Εύη Γαβριηλίδη ξαναφέρνει αυτή την εβδομάδα στη σκηνή της Επιδαύρου έναν πρωτοκλασάτο θίασο του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου αλλά και τον Αλκίνοο Ιωαννίδη σε ρόλο… ηθοποιού.
Σε μια δύσκολη για την Κύπρο συγκυρία, ο ΘΟΚ αναβιώνει, ύστερα από πρόσκληση του Γιώργου Λούκου, στην Επίδαυρο την εμβληματική «Σαμία» του Μενάνδρου, η οποία παρουσιάστηκε στο αρχαίο θέατρο για πρώτη φορά το 1993 και το 2005 ψηφίστηκε ως μία από τις καλύτερες παραστάσεις στην ιστορία των Επιδαυρίων. Ίσως να μην το ξέρετε, αλλά με αυτή την παράσταση έκανε το ντεμπούτο του ως ηθοποιός ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, ο οποίος τότε είχε μόλις ολοκληρώσει τις σπουδές στη σχολή του Εθνικού, προτού αποφασίσει να αφιερωθεί στη μουσική. Αν και έχει καταξιωθεί μέσα από τις δημιουργίες του ως ένας από τους κορυφαίους τραγουδοποιούς της γενιάς του, δηλώνει ότι μαγεύεται ακόμα από το θέατρο: «Χωρίς το παραμύθι ο άνθρωπος είναι αδύνατον να υπάρξει. Μπορεί να ασχολείται με μια χειρωνακτική δουλειά όλη του τη ζωή, αν πάει όμως στο θέατρο μία φορά, συνειδητοποιεί πως μπαίνει σ’ έναν κόσμο στον οποίο βρισκόταν πάντα. Γι’ αυτό, το θέατρο δεν έχει σχέση με το εφήμερο. Μαζί με τη μουσική, είναι οι τέχνες του χρόνου και της μνήμης…»
Ιδιαίτερα η «Σαμία» είναι μια παράσταση πολύ σημαντική για τον ΘΟΚ και για τον ίδιο. «Ήταν ένα μεγάλο δώρο που μου δόθηκε πολύ νωρίς. Ήμουν 23 ετών και μόλις είχα τελειώσει τη δραματική σχολή όταν έπαιξα στην παράσταση του Εύη Γαβριηλίδη μαζί με ηθοποιούς που θαύμαζα από παιδί. Παραμένει μια από τις σημαντικότερες εμπειρίες της ζωής μου… Η “Σαμία” επιστρέφει για να φανερώσει έναν εαυτό παραμελημένο, τον μόνο που μπορεί να οδηγήσει πάλι στην ουσία. Αυτός ο εαυτός, αυτός ο τρόπος ύπαρξης, δεν παζαρεύει την ποιότητα, σέβεται το τώρα, εργάζεται και συνεργάζεται ακούραστα χωρίς να δουλεύει, πιστεύει στην ευλογία του να μοιράζεσαι, χαρίζεται χωρίς ερωτήματα και χωρίς απαιτήσεις». Ευαισθητοποιημένος, δυναμικός, οξυδερκής στις πολιτικές και κοινωνικές του αναλύσεις μέσα από κείμενα και μουσικές, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης δεν σταμάτησε ποτέ να βρίσκεται κοντά στον ΘΟΚ ως συνθέτης. Τώρα, πήρε την απόφαση να βγει για τελευταία φορά στη θεατρική σκηνή, έκοψε τα μαλλιά του, φόρεσε γυαλιά και θα ερμηνεύσει τον Μοσχίονα μαζί με ιστορικά ονόματα του ΘΟΚ, όπως ο Κώστας Δημητρίου (Δημέας), ο Σπύρος Σταυρινίδης (Παρμένων), ο Σταύρος Λούρας (Μάγειρος) και η Στέλλα Φυρογένη (Χρυσίς).
Ο σκηνοθέτης μεταφέρει τη δράση της κωμωδίας του Μενάνδρου, που αφηγείται όσα συμβαίνουν ανάμεσα σε δύο οικογένειες και γύρω από την ύπαρξη ενός εξώγαμου παιδιού, στην Αθήνα του 1920 με τις γειτονιές της, τα λαντό και τα ποδήλατα. Οι συντελεστές είναι σε μεγάλο βαθμό αυτοί της αρχικής παράστασης. Τα σκηνικά και κοστούμια είναι του Γιώργου Ζιάκα, η μουσική του Μιχάλη Χριστοδουλίδη, οι χορογραφίες του Ισίδωρου Σιδέρη και η ρέουσα μετάφραση του Γιάννη Βαρβέρη, με τους σκαμπρόζικους στίχους να αποδίδονται στην καθαρεύουσα: «Τίνος είναι το παιδίον; Γνώστης μόνο το αιδοίον». Ο Εύης Γαβριηλίδης μάς είπε για την απόδοση του κειμένου: «Τα συντηρητικά ήθη της αθηναϊκής κοινωνίας του 320 π.Χ. έχουν αρκετές αναλογίες με τα κοινωνικά ήθη και άρα με το γλωσσικό κώδικα του αθηναϊκού κωμειδυλλίου.
Προκρίναμε, λοιπόν, ως γλωσσικό όχημα μια βατή για το κοινό καθαρεύουσα, διακοσμημένη με ομοιοκατάληκτα χορικά ανάμεσα στις πράξεις αλλά και με τραγούδια αυτοπαρουσίασης των ηρώων». Οι παραστάσεις της «Σαμίας» στην Επίδαυρο, το διήμερο 19-20 Ιουλίου, θα είναι φορτισμένες για έναν επιπλέον λόγο. Η ημερομηνία συμπίπτει με την επέτειο της εισβολής στην Κύπρο το 1974.
www.atninorama.gr
