10 συμβουλές για να μεγαλώσετε χαρούμενα παιδιά

<p><strong>Σύμφωνα με τη Stephanie Pappas, επιστημονική αρθρογράφο στο «LiveScience», οι ειδικοί, μέσα από μακροχρόνιες έρευνες, έχουν να καταθέσουν τη δική τους επιστημονική εμπειρία, προτείνοντάς μας ορισμένα δοκιμασμένα και αποτελεσματικά tips για το μεγάλο ρόλο της ζωής μας. Ας δούμε, λοιπόν, το 10λογο του «καλού» γονιοού όπως παρουσιάζεται στο imommy</strong></p>
<p><strong>1. Το χιούμορ βοηθάει</strong></p>
<p>Το να αστειεύεστε με τα παιδιά σας τα βοηθάει να γίνουν κοινωνικά, σύμφωνα με έρευνα που παρουσιάστηκε στο <strong>«Economic and Social Research Councils’ Festival of Social Science»</strong>. Όταν οι γονείς έχουν χιούμορ και μπορούν να αυτοσαρκάζονται ή να υποδύονται ρόλους, δίνουν στα παιδιά τους το έναυσμα και τα εργαλεία για να σκέφτονται δημιουργικά, να κοινωνικοποιούνται κάνοντας φίλους και να διαχειρίζονται το στρες. Οπότε χαλαρώστε και παίξτε μαζί τους «κλέφτες και αστυνόμους» – τα παιδιά σας θα σας ευγνωμονούν για όλη τους τη ζωή!</p>
<p><strong>2. Να είστε θετικοί</strong></p>
<p>Οι γονείς που εκφράζουν αρνητικά συναισθήματα στα μωρά τους ή τους φέρονται με σκληρότητα, είναι πολύ πιθανό να έρθουν αντιμέτωποι με επιθετικά νήπια. Αυτά δεν είναι καθόλου καλά νέα, μιας και η επιθετική συμπεριφορά στην ηλικία των 5 ετών συνδέεται με την εκδήλωση εγκληματικότητας στην ενήλικη ζωή, ακόμα και στο επίπεδο των διαπροσωπικών σχέσεων με το άλλο φύλο, σύμφωνα με σχετική έρευνα. Οπότε, αν αντιληφθείτε ότι εγκλωβίζεστε στο φαύλο κύκλο «θυμωμένος γονιός = θυμωμένο παιδί = πιο θυμωμένος γονιός» κ.ο.κ., προσπαθήστε να τον σπάσετε και να απεγκλωβιστείτε. Είναι σίγουρο ότι θα σας απαλλάξει από ανούσιες αλλά και επικίνδυνες καταστάσεις!</p>
<p><strong>3. Καλλιεργήστε την αυτο-συμπόνια</strong></p>
<p>Η ενοχικότητα των γονιών είναι μια πραγματικότητα, αλλά αποφύγετε τις υπερβολές. Έρευνες έχουν δείξει ότι η αποδοχή και η αγάπη μας για τον εαυτό μας είναι από τις πιο σημαντικές αξίες στη ζωή ενός ανθρώπου, που τον βοηθούν να μπορεί να αντεπεξέρχεται στις διάφορες προκλήσεις. Η αυτό-συμπόνια είναι αποτέλεσμα βαθιάς περισυλλογής και αποτελεί κατάκτηση ενός συγκροτημένου μυαλού, που έχει την ικανότητα να διαχειρίζεται τις σκέψεις και τα συναισθήματά του χωρίς να χρειάζεται να τα καταπιέζει ή να τα αγνοεί. Είναι η δυνατότητα του να αντιλαμβάνεται κάποιος πότε υποφέρει ο ίδιος, προκειμένου να μπορεί να βγει από τη δυσάρεστη κατάσταση. Οπότε, ως γονείς, μπορείτε να δείχνετε την αγάπη σας για τον εαυτό σας μέσα από τη διαδικασία της ανατροφής των παιδιών σας, ώστε να αποτελείτε για εκείνα το πρότυπο παράδειγμα.     </p>
<p><strong>4. Αφήστε τα να ανοίξουν τα φτερά τους</strong></p>
<p>Όταν έρχεται η στιγμή τα παιδιά να πάρουν το δρόμο τους, οι ειδικοί συνιστούν να τα διευκολύνουμε να το κάνουν. Σύμφωνα με έρευνες, οι πρωτοετείς φοιτητές που έχουν υπερπροστατευτικούς και παρεμβατικούς γονείς είναι πιο πιθανό να είναι στρεσαρισμένοι, αμήχανοι και «κλειστοί» σε νέες εμπειρίες συγκριτικά με τους συμφοιτητές τους που έχουν πιο χαλαρούς γονείς. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι θα αναγκάσετε το παιδί σας στα 18 του χρόνια να κόψεις τους οικογενειακούς δεσμούς, αλλά, αν πιάσετε τον εαυτό σας να τηλεφωνεί τους καθηγητές του κάνοντας παράπονα για τους βαθμούς του, τότε μάλλον πρέπει να τον φρενάρετε και να κάνετε ένα βήμα πίσω!</p>
<p><strong>5. Μην παραμελείτε το γάμο σας</strong></p>
<p>Εάν μεγαλώνετε τα παιδιά σας από κοινού με το σύντροφό σας, μη βάλετε τη σχέση σας μαζί του σε δεύτερη μοίρα μετά τη γέννησή τους. Οι γονείς με μωρά που βιώνουν συναισθηματική αστάθεια στο γάμο τους, όπως π.χ. είναι ένα συναινετικό διαζύγιο, ενδέχεται να προκαλέσουν προβλήματα ύπνου στη νηπιακή ζωή τους, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση<strong> «Child Development»</strong>. Όπως κατέδειξαν τα ευρήματα της μελέτης, ένας προβληματικός γάμος όταν το παιδί είναι 9 μηνών μπορεί να προκαλέσει δυσκολία στον ύπνο του όταν πλέον θα έχει γίνει 18 μηνών. Μια πιθανή αιτία είναι το έντονο στρες που δημιουργείται σε τέτοιες καταστάσεις και το οποίο είναι ικανό να διαταράξει τη διαδικασία του ύπνου.    </p>
<p><strong>6. Φροντίστε την ψυχική σας υγεία</strong></p>
<p>Αν υποψιάζεστε ότι μπορεί να είστε καταθλιπτικοί, ζητήστε βοήθεια – για το καλό το δικό σας και των παιδιών σας. Έρευνες υποστηρίζουν ότι οι καταθλιπτικές μαμάδες αγωνίζονται να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Μάλιστα, συχνά αντιδρούν με αδιαφορία στα κλάματά τους συγκριτικά με τις υγιείς μαμάδες. Επιπλέον, οι μαμάδες που υποφέρουν από κατάθλιψη, προκαλούν άγχος στα παιδιά τους ακόμη κι από τη νηπιακή τους ηλικία, όπως φάνηκε σε σχετική έρευνα. Τα ευρήματα αυτά μπορεί να είναι απογοητευτικά, αλλά οι ερευνητές είναι αισιόδοξοι καθώς πιστεύουν ότι ακόμα και αυτοί οι γονείς μπορούν -αν προσπαθήσουν- να υιοθετήσουν ένα θετικό γονεϊκό πρότυπο συμπεριφοράς. </p>
<p><strong>7. «Μαμάδες, να είστε καλές με τους γιους σας»</strong></p>
<p>Ένας δυνατός δεσμός με τη μαμά τους μπορεί να βοηθήσει τα αγόρια της οικογένειας να μην παρεκκλίνουν σε παραβατικές συμπεριφορές, σύμφωνα με έρευνα. Μια ζεστή και συναισθηματική σχέση ανάμεσα στη μαμά και το γιο της είναι πολύ πιο καθοριστική συγκριτικά με εκείνη που αναπτύσσεται ανάμεσα στη μαμά και την κόρη. Τα συγκεκριμένα ευρήματα, που δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση <strong>«Child Development»</strong>, υπογραμμίζουν τη σπουδαιότητα του «ασφαλούς δεσμού» ανάμεσα στα παιδιά και τους γονείς τους, ώστε να μπορεί το παιδί να καταφύγει στο γονιό του ως «ασφαλή βάση», νιώθοντας σιγουριά απέναντι σε οτιδήποτε το αναστατώνει. Επιπλέον, ο δεσμός μαμάς-γιου είναι καθοριστικός και για τη μελλοντική ερωτική σχέση του παιδιού, όπως αναφέρεται σε παλαιότερη μελέτη. «Η σχέση των γονιών με τα παιδιά τους είναι άκρως σημαντική και αποτελεί το προπύργιο για τις μετέπειτα διαπροσωπικές σχέσεις στη ζωή μας, ως ενήλικοι, αφού οι γονείς μας αποτελούν τα πρότυπά μας», εξηγεί ο <strong>δρ. Constance Gager, ερευνητής στο Montclair State University του Νιου Τζέρσεϊ</strong>.     </p>
<p><strong>8. Μη σπουδαιολογείτε την αντιδραστικότητά τους</strong></p>
<p>Οι έφηβοι που αντιμιλούν στους γονείς τους μπορεί να είναι εξοργιστικοί, αλλά η αντιδραστικότητά τους συνδέεται άμεσα με την ικανότητά τους να αντιστέκονται στην ενδεχόμενη πίεση που μπορεί να δεχτούν από τρίτους. Με άλλα λόγια, η αίσθηση αυτονομίας μέσα στο σπίτι θα τους εξασφαλίσει και την αυτονομία στον έξω κόσμο, ανάμεσα στους φίλους κ.ο.κ. Όπως υποστηρίζουν οι ερευνητές, οι έφηβοι χρειάζεται να εξασκηθούν στην υπεράσπιση του εαυτού τους, αλλά πάντα με τη βοήθεια και τη συναίνεση των γονιών τους.</p>
<p><strong>9. Μην ποντάρετε στην τελειότητα</strong></p>
<p>Κανείς δεν είναι τέλειος, οπότε δεν είναι ανάγκη να βάζετε τον πήχη τόσο ψηλά ώστε να μην μπορείτε τελικά να αγγίξετε το στόχο. Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση <strong>«Personality and Individual Differences»</strong>, οι νέοι γονείς που πιστεύουν ότι πρέπει να αποδείξουν στην κοινωνία πως είναι ικανοί -άρα τέλειοι- στον καινούργιο ρόλο τους, είναι υπερβολικά στρεσαρισμένοι κι έχουν λιγότερη πίστη στον εαυτό τους και στις ικανότητές τους. Οπότε, προσπαθήστε να αγνοήσετε αυτή την πίεση του κοινωνικού κατεστημένου, και να είστε βέβαιοι ότι θα είστε πολύ πιο ήρεμοι και αποτελεσματικοί γονείς.</p>
<p><strong>10. «Διαβάστε» τα παιδιά σας</strong></p>
<p>Κάθε γονιός έχει την εντύπωση ότι μεγαλώνει τα παιδιά του με τον καλύτερο τρόπο. Όμως, τελικά, αποδεικνύεται ότι η ανατροφή των παιδιών δεν είναι κάτι που γίνεται με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Στην πραγματικότητα, όπως υποστηρίζει έρευνα που δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση<strong>«Journal of Abnormal Child Psychology»</strong> και πραγματοποιήθηκε από το<strong>Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον</strong>, τα παιδιά των οποίων οι γονείς προσαρμόζουν τους κανόνες διαπαιδαγώγησης ανάλογα με την προσωπικότητα των παιδιών τους έχουν κατά 50% λιγότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν άγχος και κατάθλιψη, συγκριτικά με εκείνα που έχουν κάθετους στη συμπεριφορά τους γονείς. Φαίνεται, λοιπόν, ότι ορισμένα παιδιά, ιδιαίτερα εκείνα που παρουσιάζουν δυσκολία στο χειρισμό των συναισθημάτων τους, έχουν ανάγκη από μια μικρή επιπλέον βοήθεια του μπαμπά και της μαμάς. Ωστόσο, συχνά οι γονείς πληγώνουν ακούσια τα παιδιά τους από την υπερπροστασία. Σύμφωνα με την επικεφαλής της έρευνας, <strong>δρ. Liliana Lengua</strong>, «το κλειδί βρίσκεται στην υποστήριξη του γονιού που θα καθορίζεται από την προτροπή του ίδιου του παιδιού».   </p>
<p> </p>

Σχετικά άρθρα