Πεθαίνοντας στα εργοστάσια των ipad: Η ιστορία της Tian Yu

<p style="text-align: justify;">Στις οκτώ το πρωί περίπου στις 17 Μαρτίου του 2010, η Tian Yu έπεσε με σκοπό ν'αυτοκτονήσει από τον τέταρτο όροφο του εργοστασίου που δουλεύει στο Shenzhen, στη νότια Κίνα. Τον τελευταίο μήνα, η έφηβη είχε εργαστεί σε μια γραμμή συναρμολόγησης κομματιών για τα iPhones και iPads της Αpple.    Στην εγκατάσταση Longhua της Foxconn, αυτή είναι η εργασία που κάνουν οι 400.000 εργαζόμενοι: παράγουν τα smartphones και τα tablets, που πωλούνται από τη Samsung ή τη Sony ή την Dell και καταλήγουν σε ευρωπαϊκα και αμερικανικά σπίτια.   Αλλά το πιο διάσημο όλων, ένα από τα μεγαλύτερα εργοστάσια της Κίνας παράγει προϊόντα για την Apple. Χωρίς τον Νο 1 προμηθευτή της, τα σημερινά γιγαντιαία πλούτη της Cupertino θα ήταν αδιανόητα: το 2010, οι υπάλληλοι της  Longhua παρήγαγαν 137.000 iPhones την ημέρα, ή περίπου 90 το λεπτό.   Την ίδια χρονιά, 18 εργαζόμενοι – κανένας άνω των 25 ετών – έκαναν απόπειρα αυτοκτονίας στις εγκαταστάσεις Foxconn . Δεκατέσσερις έχασαν τη ζωή τους. Η Tian Yu ήταν μία από τους τυχερούς: συνήλθε μετά από κώμα 12-ημερών, έμεινε με κατάγματα στην σπονδυλική στήλη και τους γοφούς της και παράλυτη από τη μέση και κάτω. Ήταν μόλις 17 χρονών.  </p>
<p style="text-align: justify;">Όταν η είδηση για τις αυτοκτονίες έγινε γνωστή, οι δημοσιογράφοι αγωνίστηκαν για να ανακαλύψουν τι ακριβώς συνέβαινε στις αλυσίδες εφοδιασμού της Apple. Κυκλοφόρησαν φωτογραφίες με δίχτυα ασφαλείες να καλύπτουν τα παράθυρα των εργοστασίων. Συνεντεύξεις με τους εργαζόμενους αποκάλυψαν πόσο κακές ήταν οι συνθήκες που βίωναν.  Κάποιοι ισχυρίστηκαν ότι ήταν ασυνήθιστοι οι θάνατοι στην Foxconn , με το επιχείρημα ότι απλώς είχαν να κάνουν με το υψηλό ποσοστό της Κίνας στις αυτοκτονίες. Ωστόσο ο ισχυρισμός αυτός παρέβλεπε ότι το υψηλό ποσοστό αυτοκτονιών στην Κίνα είχε να κάνει συνήθως με ηλικιωμένους και με γυναίκες στα χωριά, και όχι με νέους ανθρώπους που μόλις είχαν μετακομίσει στις πόλεις αναζητώντας την τύχη τους.    </p>
<p style="text-align: justify;">Για τρία χρόνια από τότε, αυτό είναι το σημείο στο οποίο η συζήτηση έχει διακοπεί. Σε όλες τις συζητήσεις για την εταιρική κοινωνική ευθύνη και τους ισχυρισμούς των ακτιβιστών ότι οι παραγωγοί των iPads και iPhones διατηρούν ακόμη στρατόπεδα εργασίας με άθλιες συνθήκες, σχεδόν ποτέ δεν ακούμε την φωνή αυτών που εργάζονται στην Foxconn. Ανθρώπους όπως η Tian Yu.   Η Yu έδωσε διάφορες συνεντεύξεις στο διάστημα των τριών ετών στην Jenny Chan και Sacom, μια ομάδα ακτιβιστών για τα ανθρώπινα δικαιώματα με βάση το Χονγκ Κονγκ. Από την ανάρρωση της στο νοσοκομείο στο Shenzhen ως την επιστροφή της στο χωριό της οικογένειάς της, η Chan και οι συνεργάτες της διατήρησαν επαφή μαζί της και έχουν δημοσιεύσει τις συνεντεύξεις της στο τελευταίο τεύχος του επιστημονικού περιοδικού εργασίας και απασχόλησης που ονομάζεται New Technology. Το αποτέλεσμα είναι μια σπάνια και αποκαλυπτική εικόνα για το πώς μεγάλες εταιρείες ηλεκτρονικών στηρίζονται σε αυτό που είναι ουσιαστικά ένα σύστημα ανθρώπινων μπαταριών, που απασχολεί νέους ανθρώπους, φτωχούς μετανάστες, από την κινεζική ύπαιθρο, στοιβάζοντάς τους σε τεράστια πτωχοκομεία και πολυσύχναστους κοιτώνες και στη συνέχεια φτύνει έξω αυτούς που αγωνίζονται να διεκδικήσουν κάποια δικαιώματα.   Η Yu τον Φεβρουάριο του 2010, έφυγε από το χωριό της στην κεντρική Κίνα, προκειμένου να κερδίσει κάποια χρήματα για να υποστηρίξει την φτωχή της οικογένεια. Ως βοήθεια, ο πατέρας της, της έδωσε να πάρει μαζί της περίπου ¥ 500 (ακριβώς πάνω από £ 50) και ένα μεταχειρισμένο κινητό έτσι θα μπορούσε να παίρνει τηλέφωνο στο σπίτι. Μετά από ένα ταξίδι περίπου 700 μιλίων, μπήκε στις εγκατάστεις της Foxconn. Το εγχειρίδιο για τους υποψήφιους εργαζόμενους έγραφε : "Ο γρήγορος δρόμος προς τα καλύτερα όνειρά σας, επιδιώξτε μια υπέροχη ζωή".    Αλλά η Yu δεν θυμάται την καθημερινότητά της ως ιδιαίτερα μαγευτική. Οι διευθυντές ξεκινούσαν τις βάρδιες ρωτώντας τους εργαζόμενους: "Πώς είσαι;" Το προσωπικό αναγκαζόταν να απαντήσει : "Καλά πολύ καλά…" Μετά από αυτό επιβαλλόταν σιωπή.    </p>
<p style="text-align: justify;">Εργαζόταν πάνω από 12 ώρες κάθε ημέρα, έξι ημέρες την εβδομάδα. Ήταν υποχρεωμένη να παραβρίσκεται σε πρωινές συναντήσεις εργασίας χωρίς αμοιβή, και να παραλείπει γεύματα για να κάνει υπερωρίες. Τα διαλείμματα για την  τουαλέτα ήταν περιορισμένα. Όταν έκαναν κάποιο λάθος, τους φώναζαν. Και όμως δεν υπήρχε καμία εκπαίδευση.   Στο πρώτο μήνα της, η Yu έπρεπε να εργάζεται για δυο εβδομάδες και τις επτά ημέρες συνεχόμενα. Στους ξένους δημοσιογράφους που επισκέπτονται την Longhua, τους ξεναγούν στις πισίνες ολυμπιακών διαστάσεων στα καταστήματα, αλλά ήταν πάρα πολύ εξαντλημένη για να κάνει οτιδήποτε άλλο πέρα από το να κοιμηθεί. Ήταν εγκλωβισμένη ανάμεσα στις ημερίσιες και βραδινές βάρδιες και έμενε μαζί με άλλα 8 άτομα σε κοιτώνα, που μετά βίας γνώριζε τα ονόματα των συναδέλφων της που έμεναν μαζί της.  Απομονωμένη σε μια πόλη μακριά από την οικογένειά της, μη μπορώντας να κάνει φίλους ή ακόμα και να κοιμηθεί κανονικά μια νύχτα, η Yu τελικά ξέσπασε, όταν τα αφεντικά δεν την πληρώσαν για την εργασία ενός μήνα λόγω κάποιου διοικητικού προβλήματος. Βρισκόμενη σε απόγνωση, έπεσε από ένα παράθυρο. Της όφειλαν £ 140 για βασικές αποδοχές και υπερωρίες, ή περίπου το ένα τέταρτο του νέου iPhone 5.   Η εμπειρία της Yu επιβαρύνει σαφώς την  Foxconn, αλλά πόσο μάλλον και την Apple. Ωστόσο, είναι σίγουρα η αναπόφευκτη συνέπεια ενός αποτυχημένου συστήματος βάση του οποίου η Foxconn προσπαθεί ν'αποκτήσει κάποιο κέρδος από τα προϊόντα που παράγει για την Apple, και έτσι επιδιώκει να πιέζει όλο και περισσότερο τους εργαζόμενους.    Η έξαρση των αυτοκτονιών οδήγησε τον επικεφαλής της  Apple, Tim Cook να ζητήσει  από την Foxconn την βελτίωση των συνθηκών εργασίας. Αλλά δεν υπάρχει καμία συμφωνία από αυτόν που να παρέχει έστω κάποια χρήματα για να μπορέσει να προχωρήσει η Foxconn σε τέτοιες αλλαγές, ή έστω δεν υπήρξε καμία χαλάρωση στους δρακόντειους συμβατικούς όρους που επιβάλλονται στην Foxconn από την Apple. Όταν ρώτησα το γραφείο τύπου της Apple για το θέμα αυτό, μου δόθηκε η απάντηση ότι δεν συζητούν τέτοια θέματα και με παρέπεμψε στην τελευταία έκθεση της εταιρείας από τον Υπεύθυνο των προμηθευτών.     Μετά την απόπειρα αυτοκτονίας της, η Yu έλαβε μια εφάπαξ "ανθρωπιστική πληρωμή" των ¥ 180.000 (£ 18.000) για να πάει σπίτι της. Σύμφωνα με τον πατέρα της: "Ήταν σαν να αγόραζαν και να πουλούσαν ένα αντικείμενο".</p>
<p style="text-align: justify;">Το διαβάσαμε στο left.gr</p>

Σχετικά άρθρα