Φρίκη στην Ξάνθη. Πατέρας βίαζε την ανήλικη κόρη του. 

Προκαλεί η είδηση της σύλληψης ενός άνδρα στην Ξάνθη, ο οποίος βίαζε την ανήλικη κόρη του μέσα στο ίδιο τους το σπίτι. Η ανήλικη ζούσε με την οικογένειά της σε οικισμό αθίγγανων. Η μικρή, βρήκε το θάρρος να αποκαλύψει τον εφιάλτη της σε συγγενικό πρόσωπο το οποίο κατήγγειλε το περιστατικό στην αστυνομία. Σύμφωνα με το Thrakitoday, οι εξετάσεις που υποβλήθηκε το άτυχο κοριτσάκι έδειξαν σημάδια βιασμού. Η αστυνομία διενεργεί έρευνες. 

Θελήσαμε να μην προσπεράσουμε την είδηση, σαν μια απλή είδηση μιας και δεν είναι η μοναδική. Η κακοποίηση παιδιών, ο βιασμός αποσιωπείται και λίγα μόνο περιστατικά βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Εμείς θελήσαμς να μιλήσουμε ανοιχτά. Θελήσαμε να συναντήσουμε έναν άνθρωπο που έχει συναντήσει δεκάδες τέτοια περιστατικά φρίκης. Ο Στέφανος Αλεβίζος είναι επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας ψυχολόγων στο “Χαμόγελο του Παιδιού”.  Οι ιστορίες που σήμερα μας διηγείται, ξεπερνούν τα όρια της ανθρώπινης φαντασίας. 

Αν θελήσουμε να σχολιάσουμε το συγκεκριμένο περιστατικό, έτσι όπως γνωστοποιήθηκε από τον τύπο, θα πρέπει να πούμε πως οι Ρομά ολοκληρώνουν σεξουαλικά νωρίτερα, είναι το κομμάτι της κουλτούρας τους αυτό αλλά εδώ μιλάμε για ένα πολύ μικρό παιδί! Οποιοδήποτε παιδί κάτω των 18 χρονών, είτε είναι Ρομά είτε όχι, δεν είναι σε θέση, δεν έχει αναπτυχθεί νοητικά, σεξουαλικά, συναισθηματικά σε τέτοιο βαθμό, ώστε να είναι ικανό να δώσει τη συγκατάθεσή του για μία τέτοια πράξη. Επίσης, μιλάμε για μία περίπτωση που δεν ήταν απλά σεξουαλική κακοποίηση, είναι και μια περίπτωση αιμομιξίας. Ο άνθρωπος που την κακοποιούσε σεξουαλικά ήταν ο ίδιος της ο πατέρας.

Η κακοποίηση αποκρύπτεται, συχνά. 

Πόσο μάλλον η σεξουαλική κακοποίηση, η οποία συνήθως δεν πραγματοποιείται από έναν ξένο, από κάποια άγνωστη φιγούρα, αλλά από κάποιον που έχει το χρόνο, το χώρο και κυρίως, την εμπιστοσύνη ή τον θαυμασμό, την αγάπη από το παιδί, χωρίς αυτό το παιδί στη συνέχεια να το επικοινωνήσει. Τα περιστατικά τις περισσότερες φορές δεν καταγγέλλονται. Ένα πολύ μικρό ποσοστό έρχεται στο φως, καθώς η σεξουαλική κακοποίηση καλύπτεται από ένα πέπλο μυστικότητας, ενοχής και ντροπής. Τα παιδιά νομίζουν ότι φταίνε, τα πρόσωπα, όπως είπα, συχνά προέρχονται απ’ το οικείο τους περιβάλλον, τους προκαλεί σύγχυση όλο αυτό, κι έτσι δε μιλούν και δεν επικοινωνούν αυτό που τους συμβαίνει.

Η ιστορία του Ν.

Η μητέρα του τον κακοποιούσε σεξουαλικά για 2 χρόνια.

Τα πρόσωπα δε χρειάζεται να είναι μόνο του αρσενικού φύλου, το παιδί μπορεί να κακοποιηθεί σεξουαλικά και από τη μητέρα του. Και όταν μιλάμε για σεξουαλική κακοποίηση δεν εννοούμε μόνο τον βιασμό, αλλά οποιαδήποτε πράξη τελείται και, για να διεγερθεί ο ενήλικας, απαιτείται η πραγματική ή φαντασιωσική παρουσία ενός ανήλικου, ακόμα, για παράδειγμα, και η εξώθηση σε πορνεία.

Υπήρχε περίπτωση όπου αγόρι δημοτικού κακοποιούνταν σεξουαλικά δύο χρόνια από τη μητέρα του. Το περιστατικό αποκάλυψε η γιαγιά στην υπηρεσία του Χαμόγελου του Παιδιού. Η γιαγιά, από την πλευρά της μητέρας. Έφτασε στα γραφεία μας διστακτική. Ξεκίνησε να μας μιλά για ανάρμοστη συμπεριφορά, άρχισε να μας μιλά για κακοποίηση γενικότερα. Όχι, δεν αποκάλυψε  από την αρχή την σεξουαλική διάσταση της κακοποίησης. Μάλλον ντρεπόταν. Η ομάδα των ψυχολόγων μίλησε με το παιδί. Ήταν προφανές για εμάς το ότι ο μικρός είχε παρενοχληθεί σεξουαλικά. Έπρεπε να κάνουμε την έρευνά μας. Έπρεπε να βοηθήσουμε το παιδί. Αμέσως απομακρύναμε το παιδί από το οικογενειακό περιβάλλον αφού βέβαια, διαπιστώθηκε από την παιδοψυχιατρική εκτίμηση η παρενόχληση από την μητέρα. Διαπιστώσαμε ότι η μητέρα αντιμετώπιζε σοβαρά ψυχιατρικά προβλήματα. Ο μικρός είχε βιώσει για δυο ολόκληρα χρόνια μια τραυματική εμπειρία. Προσπαθήσαμε βέβαια να επουλώσουμε το τραύμα και αυτήν την εμπειρία που βίωσε. 

Η κακοποίηση και ο βιασμός “σημαδεύει”  την ενήλικη  ζωή του παιδιού.

Όπως καταλαβαίνετε, είναι ένα συμβάν ιδιαίτερα τραυματικό για το παιδί, παραμένει και στην ενήλικη ζωή, θέλει πάρα πολύ δουλειά, απαιτεί σταθερή και χρονοβόρα προσπάθεια επούλωσης και επεξεργασίας του τραύματος και πολλές φορές, μετά απ’ αυτό, τα παιδιά παρουσιάζουν διάφορες διαταραχές στη διάθεση, στη συμπεριφορά , στην όρεξη, στον ύπνο, ακόμα και προβλήματα στην ερωτική τους ζωή ως ενήλικες –ακόμη και μη ικανοποίηση από την ερωτική επαφή.

Η ιστορία του Μ.

Ο ενήλικας ξάδερφός του τον εξανάγκασε σε στοματικό έρωτα.

Ένα άλλο περιστατικό εξελίχθηκε ως εξής: Ένα παιδάκι 7 χρονών ακινητοποιήθηκε από έναν ενήλικα ξάδερφό του και αναγκάστηκε να του κάνει στοματικό έρωτα. Το παιδάκι φυσικά δεν καταλάβαινε ακριβώς τι συνέβαινε όσες φορές έγινε αυτή η πράξη. Ακόμα και οι περιγραφές που μας έδινε όταν έφτασε σε εμάς ήταν ασαφής- επικεντρώνονταν σε μια πράξη που το ίδιο αγνοούσε. Του είχε παρουσιαστεί σαν παιχνίδι αυτή η πράξη από τον ξάδερφο. Το αγοράκι όμως αρνήθηκε να το κάνει γιατί φοβήθηκε λόγω της μυστικότητας, αναστατώθηκε με το «δεν πρέπει να το πούμε στη μαμά». Παρ’ όλα αυτά, κατευθείαν το επικοινώνησε στους γονείς του. σε αυτή την περίπτωση το παιδάκι δεν κρύφτηκε, ανέφερε όλες τις λεπτομέρειες της πράξης στους γονείς. Ο ξάδερφος παραδέχτηκε το τι είχε συμβεί και οι γονείς κατευθείαν κινήθηκαν δικαστικά εναντίον του. 

Η ιστορία του Σ.

Ο πατέρας του τον κακοποιούσε σεξουαλικά για να γίνει… άνδρας.

Ο κακοποιητής πολλές φορές δημιουργεί ενοχή στο παιδί προκειμένου να το φοβίσει το ξεγελά με μυθεύματα για να εξασφαλίσει τη σιωπή του παιδιού. Να σας μιλήσω για την περίπτωση  ενός αγοριού που κακοποιούνταν απ’ τον πατέρα του, εκείνος του είχε εξηγήσει ότι αυτό που του κάνει είναι… αναγκαστικό για να γίνει άνδρας! Του έλεγε ότι είναι κάτι που το κάνουν οι άνδρες μεταξύ τους, και πρέπει να το κάνει γιατί μ’ αυτόν τον τρόπο θα του «περάσει» σαν πατέρας τον ανδρισμό. Έτσι, το παιδάκι θεώρησε ότι αυτό πρέπει να γίνει παρ’ όλο που δεν του αρέσει, κατηγορούσε τον εαυτό του ότι φταίει που δεν είναι αρκετά «άνδρας» και γι’ αυτό του το κάνει ο μπαμπάς, και έτσι δεν το εκμυστηρεύτηκε ποτέ στη μητέρα του.  Κάποτε όμως εκείνη το ανακάλυψε εντελώς τυχαία, βλέποντας μπροστά στα μάτια της την κακοποίηση του γιου της..

Δυστυχώς, είναι πολύ δύσκολο να ανακαλυφθεί μια τέτοιου είδους κακοποίηση. Γενικά, οποιαδήποτε ξαφνική, και χωρίς εμφανή αιτία, αλλαγή στη συμπεριφορά του παιδιού, στη διάθεσή του, στην όρεξή του, στον ύπνο του, στην υγιεινή του, στην άποψή του για κάποιο άτομο, θα πρέπει να προβληματίσει τον γονιό. Σε τέτοια περίπτωση, ο καταγγέλλων θα πρέπει να απευθυνθεί επώνυμα στην αστυνομία, στην εισαγγελία ή στην κοινωνική υπηρεσία του δήμου που διαμένει το παιδί, ή εναλλακτικά, ανώνυμα στην εθνική τηλεφωνική γραμμή του Χαμόγελου του Παιδιού 1056, κι ύστερα να ενημερώσουμε εμείς τους κατάλληλους φορείς χωρίς να διαθέσουμε τα στοιχεία του.