Αναγνώστριά μας, μας μιλά για το συναίσθημα της μοναξιάς όπως εκείνη το βιώνει.

Εγώ δεν μπορώ…. Δεν ξέρω αν το χεις περάσει… Να θες να μιλήσεις σε κάποιον κ να μην έχεις κανέναν. Να θες να πας επίσκεψη κ να μην έχεις που να πας. Να θες να πιεις έναν καφέ κ να μην έχεις ποιον να πάρεις τηλ. για να τον καλέσεις Απελπισία …… Καλή συνέχεια.

Αγαπητή αναγνώστρια. Απευθύναμε τον προβληματισμό σας στην ψυχολόγο- ψυχοθεραπεύτρια κυρία Μαριέττα Πεπελάση. Ελπίζουμε οι κατευθύνσεις της, να σας φανούν χρήσιμες.

Η φίλη μας δεν μας αναφέρει αν έχει οικογένεια, δεν μας δηλώνει την ηλικία, δεν ξέρουμε την οικονομική κατάστασή της, την υγεία της σε τι επίπεδο είναι. Θα προτείνουμε όμως, να αναζητήσει κάποιες δραστηριότητες. Ενδεχομένως να ψάξει και στο δήμο στον οποίο μένει. Υπάρχουν ομάδες οργανωμένες και μέσα σε αυτές μπορεί να βρει χαρά μέσα σε πράγματα που την ενδιαφέρουν. Μπορεί να οργανώνει κάποια δραστηριότητα η ενορία. Μπορεί αν είναι νεότερη να συμμετάσχει σε κάποια χορευτική ομάδα, σε κάποια χορωδία. Η πρόταση είναι να μπει σε οργανωμένες ομάδες και να έρθει σε επαφή με καινούργιο κόσμο.

Μήπως είναι πολύ κλειστός άνθρωπος και δεν μπορεί να κάνει εύκολα γνωριμίες. Με λίγα λόγια θα πρέπει να ψέξει και βαθιά μέσα στον εαυτό της να δει τι ακριβώς συμβαίνει.

Εάν ενταχθεί μέσα σε μια ομάδα που έχει θετικά ενδιαφέροντα θα μπορέσει σταδιακά να κάνει και κάποιες γνωριμίες. Αλλά αυτό που πρέπει να προσέξει είναι το ότι δε θα βρει ανθρώπους- παρηγορητές! Είναι ένα λάθος το οποίο πολλοί άνθρωποι κάνουν. Όλοι είναι κουρασμένοι, βασανισμένοι, ταλαιπωρημένοι και ίσως κάποιες στιγμές δεν υπάρχει η διάθεση για παρηγοριά. Η επαφή με τους άλλους ανθρώπους δεν είναι μονάχα η παρηγοριά και να λέμε τα βάσανά μας και να φορτώνουμε άλλους ανθρώπους. Θα το παρακάμψει αυτό και ας θελήσει να επικοινωνήσει μέσα από άλλα ζητήματα που θα την ενδιαφέρουν.