Σε μια μεγάλη έρευνα του για το διαδίκτυο βρήκαν ότι περίπου οι μισοί χρήστες του διαδικτύου κάνουν search το όνομά τους. Το ποσοστό αυτό μάλιστα έχει ανοδική τάση!
Γράφει ο Γράφει ο Χρήστος Ζιούβας, Ψυχοθεραπευτής-Οικογενειακός θεραπευτής και συνεργάτης του Εργαστηρίου Διερεύνησης Ανθρώπινων Σχέσεων.
Η αναζήτηση στις περισσότερες περιπτώσεις δεν αποδίδει πολλά αποτελέσματα σχετικά με το άτομό τους (συχνές συνωνυμίες κτλ.). Ενδιαφέρον επίσης έχει ότι με την πάροδο των χρόνων παρατηρείται μια χαλαρότερη στάση των χρηστών του διαδικτύου στη βελτίωση του προσωπικού τους προφίλ στον κυβερνοχώρο. Αντίθετα με την κοινή πεποίθηση ωστόσο, οι νεαροί ενήλικες είναι πολύ πιο προσεκτικοί από ότι οι μεγαλύτεροι στις προσωπικές πληροφορίες που επιτρέπουν να διακινούνται στο διαδίκτυο. Πολύ συχνό είναι επίσης το φαινόμενο οι χρήστες του διαδικτύου να αναζητούν πληροφορίες για πρόσωπα που τους ενδιαφέρουν (π.χ. συναδέλφους, γείτονες, νέες γνωριμίες).
Οι άνθρωποι κάνουν αναζήτηση του ονόματός τους στο διαδίκτυο για πολύ διαφορετικούς λόγους. Η παραπάνω έρευνα διαπίστωσε για παράδειγμα ότι ένας στους δέκα χρήστες του διαδικτύου στην Αμερική χρησιμοποιεί το internet για marketing και επαγγελματική δικτύωση και αυτοπροβολή. Είναι προφανές ότι υπάρχουν πολλές επαγγελματικές κατηγορίες που «μετράνε» την επαγγελματική τους αναγνωρισιμότητα με τον αριθμό των σχετικών αποτελεσμάτων που βγάζει η αναζήτηση του ονόματός τους. Σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, η πίεση για αξιοποίηση κάθε μέσου αύξησης της ανταγωνιστικότητας είναι μεγάλη. Στην Αμερική πολλές εταιρείες έχουν κανόνες για το τι είδους προσωπικές πληροφορίες δίνουν τα στελέχη τους στον κυβερνοχώρο.
Υπάρχουν όμως και άνθρωποι που δεν έχουν αμιγώς επαγγελματικά κίνητρα, αλλά περισσότερο ωθούνται από μια ανάγκη αυτοεπιβεβαίωσης. Ο κυβερνοχώρος είναι κυριολεκτικά ένα παράλληλο κοινωνικό σύμπαν όπου ο καθένας μπορεί να «μετρήσει» την υποτιθέμενη κοινωνική του επιρροή στο πλήθος των εμφανίσεων στα αποτελέσματα του search ή στο πλήθος των «φίλων» και «εμφανίσεων» σε διάφορα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπως το facebook, το myspace, το twitter κ.ά.
Μετά από μιάμιση δεκαετία αυξανόμενης εξάπλωσης του διαδικτύου ήδη μιλάμε για «εξάρτηση από το internet». Στην αναθεώρηση του Diagnostic Statistical Manual (5η έκδοση που θα κυκλοφορήσει το 2013) έχει προταθεί η εξάρτηση από το διαδίκτυο να συνιστά νέα υποκατηγορία στις εξαρτητικές διαταραχές. Πολλοί άνθρωποι έχουν βρει στον κυβερνοχώρο ένα υποκατάστατο κοινωνικό πεδίο όπου νιώθουν μεγαλύτερη ασφάλεια και ευκολία στο να σχετίζονται και να αλληλεπιδρούν. Πολλοί από αυτούς καταφεύγουν ως τη δημιουργία ενός avatar και ζουν μια παράλληλη ζωή. Όπως υπάρχουν άνθρωποι που χρησιμοποιούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να εμπλουτίσουν ή να επεκτείνουν τα δίκτυά τους, υπάρχουν και άλλοι που τα χρησιμοποιούν ως υποκατάστατα της πολύ περιορισμένης κοινωνικής τους ζωής. Η τελευταία κατηγορία μπορεί να έχει μια ψευδαίσθηση κοινωνικής υπόστασης και επιρροής μετρημένη σε σχετικές με το όνομά τους αναζητήσεις. Οι έρευνες ωστόσο, δείχνουν ότι οι άνθρωποι που αναζητούν το όνομά τους στο διαδίκτυο το κάνουν μια, δυο φορές και πολύ σπάνια με συστηματικό τρόπο, με εξαίρεση κάποιες επαγγελματικές κατηγορίες όπως προαναφέρθηκε.
