<p class="Body1" style="text-align: justify;"><strong><span style="text-decoration: underline;">Θεωρία της ομοφοβίας</span></strong></p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;"><strong>Η ανθρώπινη ιστορία δείχνει πως οι μύθοι και η τυφλή πίστη, τα δόγματα και οι τελεολογικοί συνειρμοί ανακουφίζουν τον μέσο άνθρωπο από τα υπαρξιακά ερωτήματα και το φόβο του θανάτου. Διαχρονικά οι πολιτισμοί στηρίχτηκαν πάνω στη λατρεία του ανεξήγητου και του μεταθανάτιου  παραδείσου που ανακούφιζαν την ανθρώπινη ζωή από τα βάσανα της καθημερινότητας. Ο Karl Marx  γι’ αυτό μίλησε, για το όπιο των λαών (την πίστη δηλαδή σε μια μεταθάνατο ζωή που μαλακώνει τον πόνο της καθημερινότητας). Έτσι και η πίστη για μια ζωή παραδεισένια σε ανακουφίζει από τις δυστυχίες τις πραγματικής ζωής…</strong></p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;">Το άρθρο υπογράφει ο <strong>Κ.Κωνσταντινίδης</strong>, Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, Πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών.</p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;"><img src="/contentfiles/photos/eidikoi/giatroi/konstantinidis.jpg" alt="" width="80" height="61" /></p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;">Η σεξουαλικότητα στη φύση δεν ήταν ποτέ παράξενη για τους προγόνους μας, αντίθετα ήταν το φυσικό αποτέλεσμα μιας άγιας επιθυμίας για την διατήρηση της ζωής και της ομάδας στις πρωτόγονες κοινωνίες αλλά και στα ζώα το σεξ δεν είναι ταμπού. Η φύση δεν είδε ποτέ αυτήν την ένωση των σωμάτων σαν αμαρτία, γιατί διαφορετικά δεν θα την εφεύρισκε. Η φυσική εξέλιξη δείχνει πάντα το δρόμο, έστω κι αν η ανθρώπινη ιδιότητα ομφαλοσκοπεί στην άγνοια της να την κατανοήσει.</p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;">Η σεξουαλικότητα είναι μια μορφή επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων για να σώζει από τις συγκρούσεις και τους εγωισμούς. Με το sex ο άνθρωπος γίνεται αλτρουιστής και δοτικός, αφού σαν αναγκαία προϋπόθεση έχει την δοτικότητα, να βγει από το δεσποτικό του ΕΓΩ και να μοιραστεί την ανιδιοτέλεια μιας επιθυμίας που έρχεται από τα βάθη των γονιδίων μας.</p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;">Αν η σεξουαλικότητα δεν υπήρχε, δεν θα υπήρχαν οι σχέσεις και οι δεσμοί, δεν θα υπήρχε κοινωνικότητα που είναι πιο σημαντική για την επιβίωση της ομάδας από την αναπαραγωγικότητα. Η ταύτιση και νομιμοποίηση της σεξουαλικότητας μέσα από το αναπαραγωγικό μοντέλο, ίσως να είναι η μεγαλύτερη αυταπάτη του σύγχρονου πολιτισμού που υποστηρίζει υποκριτικά πως το σεξ είναι υγιές μόνο όταν γεννιέται ένα παιδί ή έστω όταν μπορεί να προκύψει .</p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;">Η σεξουαλικότητα έχει μια ποικιλότητα που είναι αναγκαία για να εξελιχθεί ο άνθρωπος^.Στο sex δεν ταιριάζουν όλοι με όλους. Έχουμε παρατηρήσει ότι με κάποιους το ίδιο θεωρητικά ερωτικό παιχνίδι σε απογειώνει και με άλλους σε ξενερώνει. Η σεξουαλικότητα όπως έλεγε και ο  J. Lacan «δεν μπορεί να αναλυθεί σε όλο το βάθος της, όπως δεν μπορεί και η ίδια η ζωή». Στην πραγματική όμως ζωή όπου το sex έχει κανόνες και ιεροτελεστίες, που συνήθως εφευρίσκονται για να το κάνουν ελκυστικό και ενδιαφέρον και όχι για να το καταδικάζουν.</p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;">Ακόμα και αμαρτωλές περιγραφές οδηγούν συνήθως σε αύξηση της libido και όχι στη μείωση της. Στις οργανωμένες κοινωνίες, από την εποχή του Μεσαίωνα και μετά υπήρξε μια αποστροφή  στις σωματικές ηδονές, μια τιμωρητική στάση της εξουσίας για τη χαρά της ζωής και την γύμνια των σωμάτων, που κάλυπτε το φόβο της εξουσίας για την απλότητα της φύσης, υποστηρίζοντας σαν αντίπαλο δέος τη λατρεία  των σκοτεινών αποκαλυπτικών μυστηρίων του μυαλού με τη Θεϊκή βέβαια μαρτυρία.</p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;">Το μυστήριο της γέννησης της νέας θρησκείας ξεκινά εξάλλου με μια μυστήρια γέννηση, όπου η σεξουαλική επαφή δεν ήταν αναγκαία, «άμωμος» η σύλληψη του Μεσσία. Η θρησκεία σαν απόλυτο εξαγνιστικό και μαγικό ραβδί εξαφάνιζε τις σκοτεινές διαδρομές της εξουσίας των ελάχιστων φωτισμένων πάνω στην πλειοψηφία των πολλών και δύστυχων. Η αγιοποίηση των δυνατών δε θα γινόταν ποτέ συμβολική κυριαρχία, αν τα φυσικά πρόσωπα είχαν και αυτά τις ίδιες σωματικές αναλογίες με τους θνητούς.</p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;">Τα σώματα έλεγαν πάντα την αλήθεια, σε αντίθεση με το λόγο που μπορούσε να συγκαλύψει και τις πιο περίεργες και αμαρτωλές σκέψεις….</p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;">Όλοι οι Δικτάτορες είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό:  απαγόρευαν την έκθεση των σωματικών τους μειονεκτημάτων^.Γκριμάτσες και αστείες φάσεις της καθημερινότητας τους εξαφανιζόντουσαν από φωτογραφίες και τις ζωγραφιές…</p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;">Οι εξουσίες δεν είχαν αδυναμίες τις έκρυβαν στις ακριβές και περίτεχνες φορεσιές, με τη  λαμπρότητα των ενδυμασιών να θολώνει το σημάδι του κακού και του ανάπηρου τους εαυτού.</p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;">Κάτω από το πρίσμα αυτό πατρίδες, θρησκείες και εξουσίες εφεύρισκαν πάντα  την αμαρτία  στην ανιδιοτέλεια της σεξουαλικής πράξης  για να μπορέσουν δε, να τεκμηριώσουν την ισχύ της θεωρίας τους, όταν πια τελείωσαν οι μάγισσες του Μεσαίωνα και του Σάλεμ ο πιο φυσικός και εύκολος αντίπαλος έγινε  η ομοφυλοφιλική σεξουαλικότητα αφού ήταν άχρηστη στη αναπαραγωγή  απογόνων. Άρα και στην ταύτιση με τη φαντασμαγορική εκδοχή του Θείου και του αθώου που ιδεολογικά εξοπλίζει την άρχουσα τάξη και τη διατήρηση προνομίων  με μια ανιδιοτέλεια «όταν υπερασπίζομαι  τα αθώα και τα υγιή» μπαίνω στη κολυμβήθρα του Σιλωάμ και εξαγνίζομαι….</p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;">Ο πιο εύκολος και προφανής εχθρός δεν είναι πλέον η γυναίκα για την ανδρική κυριαρχία και την μοναστική εξουσία, αλλά ο άνδρας που με την συμπεριφορά του αρνείται την ταύτιση του φαινοτύπου με την βαθύτερη επιθυμία  των σεξουαλικών φαντασμάτων.</p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;">Όλα τα φασιστικά και ολοκληρωτικά καθεστώτα μίσησαν τη γυναίκα και την ομοφυλοφιλία, για ένα και μοναδικό λόγο: την αδυναμία του απλοϊκού πνεύματος να ερμηνεύσει τη πολυπλοκότητα της φύσης, άρα και της σεξουαλικότητας που την εκπροσωπεί επάξια στο δρόμο της εξέλιξης.</p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;">Οι άνθρωποι της ζούγκλας θεοποιούσαν ότι δεν κατανοούσαν^.   οι σημερινοί απόγονοι, αντίθετα και παρά την εξέλιξη,  δαιμονοποιούν ότι δεν μπορούν να κατανοήσουν….</p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;">Στο Διαφωτισμό η σκέψη αρνήθηκε την αποκαλυπτική μαρτυρία  και την χωρίς αιτία αναπαραγωγή της κληρονομικής εξουσίας  στο θρόνο του «ελέω Θεού βασιλεία» προσπάθησε να τοποθετήσει τον φυσικό άνθρωπο- πολίτη και υποκείμενο-  με τις αδυναμίες του αλλά και τα ερωτηματικά του,  από το «πίστευε και μη ερεύνα» προχώρησε με λάθη στη προσπάθεια να ερμηνεύσει και να σπάσει κάποιες αλυσίδες άγνοιας που τον έκαναν θύμα των προκαταλήψεων και των εύκολων ερμηνειών…</p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;">Η πορεία αυτή, επώδυνη και βασανιστική, δεν φαίνεται ακόμα να μπορεί να δώσει απαντήσεις στο δράμα της ανθρώπινης μοίρας,  αλλά είναι η μόνη διέξοδος για να απελευθερωθεί από τα σκοτάδια που αλλοτριώνουν την δύναμη  της σκέψης για να γίνει η ζωή του ενσυνείδητα ελεύθερη και ζώσα «όπου οι άλλοι δεν θα είναι μόνο εχθροί αλλά απλά διαφορετικοί, όπως και ο ίδιος….». </p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>