Οι 4 διαταραχές της περιόδου: Πώς θα τις αντιμετωπίσεις

<h2><span style="font-size: small;">Τί θεωρείται ως διαταραχή της εμμήνου ρύσεως</span></h2>
<p><span style="font-size: small;">Οι <strong>διαταραχές της εμμήνου ρύσεως</strong> μπορεί να σχετίζονται με τα χρονικά διαστήματα μεταξύ των έμμηνων ρύσεων, με την ποσότητα του αίματος, με τα συνοδά συμπτώματα. Παρακάτω περιγράφονται μερικά συχνά προβλήματα.</span></p>
<h2><span style="font-size: small;"> Ακανόνιστες περίοδοι</span></h2>
<p><span style="font-size: small;"><img class="alignleft size-full wp-image-20128" title="διαταραχές εμμήνου ρύσεως" src="http://www.healthpress.gr/wp-content/uploads/2013/01/emminos-rysi-1.jpg" alt="" width="241" height="209" />Συνήθως μεταξύ των διαδοχικών περιόδων μεσολαβούν 24-35 μέρες και η αιμορραγία διαρκεί 2-7 ημέρες. Τα διαστήματα αυτά μπορεί να ποικίλλουν από γυναίκα σε γυναίκα είναι όμως πάντα σχεδόν τα ίδια από κύκλο σε κύκλο της ίδιας γυναίκας. Αν υπάρχουν μεταβολές τότε αυτό συνήθως υποδηλώνει μια πρόσκαιρη ορμονική διαταραχή. Μπορεί να οφείλονται σε στρες, κατάθλιψη, αλλά και σε σοβαρές χρόνιες νόσους. Η έντονη άσκηση ή απώλεια βάρους μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε <strong>ακανόνιστες περιόδους</strong>. Προσοχή πρέπει να δοθεί στον αποκλεισμό από το γυναικολόγο καταστάσεων όπως οι πολυκυστικές ωοθήκες, η ενδομητρίωση ή εγκυμοσύνη με ακανόνιστες αιμορραγίες. Αν η περίοδος έρθει αργά, υπάρχει μεγάλη αιμορραγία και κοιλιακός πόνος μπορεί να πρόκειται για έκτοπη κύηση και πρέπει να αναζητηθεί αμέσως ιατρική βοήθεια<strong>.</strong></span></p>
<h2><span style="font-size: small;">Αμηνόρροια</span></h2>
<p><span style="font-size: small;"><strong>Τί ορίζουμε ως αμμηνόρροια</strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;">Την απουσία έμμηνου ρύσεως για 3 μήνες τουλάχιστον σε γυναίκες που κανονικά θα έπρεπε να είχαν περίοδο. Υπάρχουν δύο τύποι<strong>αμηνόρροιας</strong>: η πρωτοπαθής και η δευτεροπαθής. Αν μια κοπέλα δεν έχει εμφανίσει έμμηνο ρύση ως την ηλικία των 16 ετών τότε λέμε ότι πάσχει από πρωτοπαθή <strong>αμηνόρροια</strong>. Αν ενώ έχει εμφανίσει έμμηνο ρύση αυτή διακοπεί για 3 μήνες ή περισσότερο τότε μιλάμε για δευτεροπαθή <strong>αμηνόρροια</strong>.<strong></strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;"><strong>Ποιά είναι τα αίτια</strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;">Οι ορμονικές μεταβολές μπορούν να είναι αίτιο πρωτοπαθούς ή δευτεροπαθούς <strong>αμηνόρροιας</strong>. Αυτές μπορεί να οφείλονται σε άγχος ή κατάθλιψη, νευρική ανορεξία, υπερβολική άθληση και απώλεια βάρους (π.χ. αθλητές, μπαλαρίνες). Η πρωτοπαθής <strong>αμηνόρροια</strong>μπορεί να οφείλεται και σε χρωμοσωμική ανωμαλία, σε άτρητο παρθενικό υμένα ή σε συγγενή έλλειψη μήτρας (που είναι όμως μια πολύ σπάνια κατάσταση). Η δευτεροπαθής <strong>αμηνόρροια</strong> παρατηρείται σε βλάβες της υπόφυσης όπως το προλακτίνωμα, σε πρόωρη εμμηνόπαυση (πριν τα 35), σε πολυκυστικές ωοθήκες, και μετά από χημειοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία. Πρέπει κανείς να έχει υπόψιν ότι σε κάποιες καταστάσεις η έμμηνος ρύση σταματά χωρίς αυτό να είναι παθολογικό, όπως στην εγκυμοσύνη, κάποιους μήνες μετά τον τοκετό, κατά τη διάρκεια του θηλασμού, για λίγο διάστημα μετά τη διακοπή λήψης αντισυλληπτικών.<strong></strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;"><strong>Ποιά είναι η θεραπεία</strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;">Πρέπει να γίνει καταρχήν διερεύνηση και εντοπισμός του αιτίου. Θα γίνει γυναικολογική εξέταση, μετρήσεις των ορμονών, υπέρηχος και έλεγχος της υπόφυσης. Η θεραπεία είναι ανάλογη με το αίτιο. Σε κάποιες περιπτώσεις χορηγούνται αντισυλληπτικά για να προκαλέσουν την περίοδο.</span></p>
<h2><span style="font-size: small;">Μηνορραγία</span></h2>
<p><span style="font-size: small;"><strong>Τί είναι η μηνορρραγία</strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;">Η αιμορραγία που συνοδεύει την περίοδο είναι εντονότερη από ότι συνήθως, απαιτώντας συχνή αλλαγή σερβιέτας ή ταμπόν ή μπορεί και να μην ελέγχεται καν με αυτά. Συχνά παρατηρείται και σχηματισμός πηγμάτων αίματος.<strong></strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;"><strong>Ποιά είναι τα αίτια</strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;">Μπορεί να οφείλεται σε ινομυώματα ή πολύποδες της μήτρας, ενδομητρίωση, λοιμώξεις της πυέλου ή καρκίνο της μήτρας. Μπορεί επίσης να είναι παρενέργεια από το ενδομήτριο σπείραμα (σπιράλ) που τοποθετείται στη μήτρα για αντισύλληψη. Κάποιες φορές συνοδεύει τον υποθυρεοειδισμό ενώ οι παχύσαρκες βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο.<strong></strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;"><strong>Πώς γίνεται η διάγνωση</strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;">Ο γιατρός θα κάνει γυναικολογική εξέταση και εξετάσεις αίματος για να δει τα επίπεδα των ορμονών. Υπέρηχο για ανίχνευση ινομυωμάτων, πολυπόδων ή καρκίνου της μήτρας. Υστεροσκόπηση και λήψη υλικού του ενδομητρίου για εξέταση, σε κάποιες περιπτώσεις.<strong></strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;"><strong>Ποιά είναι η θεραπεία</strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;">Η θεραπεία εξαρτάται από την αιτία, την ηλικία και τη σοβαρότητα της αιμορραγίας. Αν βρεθεί κάποια υποκείμενη νόσος αυτή θα λάβει ανάλογη θεραπεία. Αν χρησιμοποιείται ενδομήτριο σπείραμα πρέπει η γυναίκα να αλλάξει μέθοδο αντισύλληψης. Χορηγούνται και φάρμακα για την αντιμετώπιση της απώλειας αίματος. Αν η αρχική θεραπεία δε βοηθήσει μπορεί να γίνει απόξεση του ενδομητρίου ή/ και υστερεκτομή.</span></p>
<h2><span style="font-size: small;">Δυσμηνόρροια</span></h2>
<p><span style="font-size: small;"><strong>Τί είναι η δυσμηνόρροια</strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;">Είναι πόνος ή/και δυσάρεστο αίσθημα στο κατώτερο μέρος της κοιλιάς λίγο πριν την έναρξη ή κατά τη διάρκεια της έμμηνου ρήσεως. Τρεις στις τέσσερις γυναίκες αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα κάποια στιγμή. Σε ένα πέμπτο των γυναικών αυτών ο πόνος είναι τόσο έντονος που εμποδίζει τη φυσιολογική δραστηριότητα. Ο πόνος γίνεται αντιληπτός τις 24 ώρες που προηγούνται της εμμήνου ρήσεως και τις πρώτες 1-2 μέρες αυτής. Υπάρχουν 2 τύποι, η πρωτοπαθής που δεν έχει κάποιο συγκεκριμένο αίτιο και η δευτεροπαθής που οφείλεται σε υποκείμενη διαταραχή του γεννητικού συστήματος (συνήθως ενδομητρίωση ή γεννητικές λοιμώξεις).<strong></strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;"><strong>Ποιά είναι τα συμπτώματα</strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;">Τα συμπτώματα είναι πόνοι που μοιάζουν με κράμπες σε κύματα, που αντανακλούν και στη ράχη. Μπορεί να συνυπάρχουν τα συμπτώματα του προεμμηνορυσιακού συνδρόμου όπως πονοκέφαλοι, τάση στο στήθος, φούσκωμα, και ψυχική ευαλωτότητα.<strong></strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;"><strong>Ποιά είναι η θεραπεία</strong></span></p>
<p><span style="font-size: small;">Αν είναι κάτι συνηθισμένο για την ασθενή, μπορεί να το αντιμετωπίσει με αναλγητικά και εφαρμογή ζεστών επιθεμάτων στην κοιλιά. Αλλά εάν οι πόνοι παρουσιαστούν σε μια γυναίκα που δεν παρουσίαζε πριν<strong>δυσμηνόρροια</strong> πρέπει να επισκεφθεί το γυναικολόγο της για έλεγχο και ανίχνευση κάποιας πάθησης που το προκαλεί. Η λήψη αντισυλληπτικών, βελτιώνει γενικά και τη <strong>δυσμηνόρροια</strong> και τη <strong>μηνορραγία</strong>.</span></p>
<p><span style="font-size: small;">ΠΗΓΗ: healthpress.gr</span></p>

Σχετικά άρθρα