«Θα το κάνω μετά, μαμά». Πώς να χειριστεί ο γονιός την παιδική αναβλητικότητα;

Τεράστιο και συχνό φαινόμενο η αναβλητικότητα σε μικρούς και μεγάλους. Είναι η συμπεριφορά η οποία έχει συνέπειες και σε αυτόν που την κάνει και σε εκείνους που σχετίζονται μαζί του.

Γράφει η οικογενειακή σύμβουλος Ερατώ Χατζημιχελάκη

Η αναβολή είναι ένας τρόπος κοινωνικά αποδεκτός να δηλώσει κανείς: «Δεν θέλω να το κάνω και δεν μπορείς να με κάνεις να το κάνω». Είναι ένας τρόπος να φαίνομαι «καλός» ενώ δεν σκοπεύω να είμαι. Είναι ακόμη ένας τρόπος εκδίκησης ή αποφυγής καθηκόντων που μοιάζουν δύσκολα. Είναι συχνά μια αυτοτιμωρία.

Συνήθως οι άνθρωποι που αναβάλλουν, δεν ξέρουν το λόγο που κρύβεται πίσω από τη συμπεριφορά αυτή. Ξέρουν βέβαια πόσο ταλαιπωρεί αυτούς και τους γύρω τους άσχετα αν δεν το παραδέχονται ή δεν κάνουν κάτι γι’ αυτό.  Τις περισσότερες φορές επιθυμούν να κάνουν αλλά ή δεν ξέρουν ή δεν μπορούν.

Ας έχουμε λοιπόν, κατανόηση και ας προσπαθήσουμε τουλάχιστον ως γονείς, να διευκολύνουμε τα παιδιά μας, να φύγουν από τη μάστιγα αυτή που αν εδραιωθεί για τα καλά, χρειάζονται αρκετές συνεδρίες σε ειδικούς, για να αλλάξει και φυσικά μόνον όταν ο ίδιος το θελήσει.

Πώς θα πετύχει ο γονιός αυτό που θέλει;

  • Επιτρέψτε στο παιδί σας να υποστεί τις συνέπειες της αναβολής του χωρίς να του υπενθυμίζετε τις υποχρεώσεις του. Αν αναβάλλει ή ξεχνά και μετά είναι αναστατωμένο με τις συνέπειες, ακούστε συμπάσχοντας μα χρειάζεται πολλές φορές «να πάθει για να μάθει».
  • Μην του επιτρέπετε να ξεπερνά τις συνέπειες με συγνώμες είναι καλύτερα να πείτε: «Με τη συγγνώμη δεν θα γίνει η δουλειά γρηγορότερα.  Τι θα έλεγες να μιλήσουμε για το τι θα αισθάνεσαι αφού κάνεις τη δουλειά σου».
  • Μην κάνετε ερωτήσεις που μπορούν να απαντηθούν με «ναι» και «όχι».  Είναι καλύτερα να πείτε: «Θα το κάνεις αυτό σε 5 λεπτά ή σε 10;». Έτσι του δίνετε την επιλογή να αναλάβει την ευθύνη του. Κάποιες φορές αυτό και μόνο είναι αρκετό.
  • Όταν λέτε κάτι, είναι καλύτερα να το εννοείτε. Αν πάρετε την απάντηση «μετά», μπορείτε να πείτε: «Το μετά  δεν είναι μια πιθανή απάντηση. Κάνε το τώρα και φώναξέ με να δω το πώς το έκανες».
  • Καλό είναι να σκεφθείτε, ως γονιός μήπως επιβάλετε πολύ συχνά τη γνώμη σας αντί να προσφέρετε επιλογές. Για αυτό, επιτρέψτε του να παίρνει μέρος στον προγραμματισμό.
  • Μην δίνετε εντολές και περιμένετε να γίνουν όταν εσείς λείπετε. Είναι καλύτερα οι δουλειές να γίνονται όταν είστε στο σπίτι για να μπορείτε να ενθαρρύνετε τη προσπάθεια.

Καλό θα είναι να βοηθήσουμε τα παιδιά να καταλάβουν πως τα λάθη είναι ευκαιρίες για να μάθουμε και πως δεν χρειάζεται να είναι κανείς τέλειος. Αν διαπιστώσει το ίδιο το παιδί τι χάνει από τη συμπεριφορά του αυτή, είναι πολύ πιθανό να θελήσει να τη διορθώσει. Ας σεβαστούμε τη διαφορετικότητα του καθενός μας καθώς υπάρχουν περιπτώσεις που κάποιος μπορεί απλά να αφήνει κάτι για τελευταία στιγμή γιατί λειτουργεί καλύτερα κάτω από πίεση.

Διαβάστε σχετικά άρθρα:

«Έχω αδυναμία στο παιδί μου και κάνω ό,τι θέλει. Πώς θα καταφέρω να βάλω όρια;»

«Tο παιδί μου κάνει περίεργες κινήσεις. Μπορώ να βοηθήσω κάπως εγώ ως μητέρα του;»

Οι πρώτοι 12 μήνες του μωρού μου. Ποιοι είναι οι 3 βασικοί άξονες ανάπτυξης;

Σχετικά άρθρα