Αφιέρωμα στο Βέρντι στο Μέγαρο Μουσικής

<h1 class="main-title">Viva V.E.R.D.I. <br />Θέσεις και αντιθέσεις</h1>
<div class="social">
<div class="schedule">
<p class="dates forsize">23 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2013<span style="color: #990000;">/</span>20:30</p>
</div>
</div>
<div id="main_text">
<p class="text-justify forsize"> </p>
<p><strong>ΜΕΤΑΤΡΟΠΙΕΣ</strong></p>
<p>ΟΙ ΛΟΜΒΑΡΔΟΙ<br />-«Deh, pietoso, oh addolorata», 6η από τον κύκλο τραγουδιών <em>Έξι Ρομάντσες</em> (1838)<br />Από τον <em>Φάουστ</em> του Γκαίτε, σε μετάφραση Λουίτζι Μπαλέστρα<br />-Salve Maria de Jérusalem, S431 (1848)<br />Μεταγραφή για πιάνο του Φραντς Λιστ<br />-«O madre dal cielo» <br />Προσευχή της Τζιζέλντας, από την όπερα <em>Οι Λομβαρδοί στην Πρώτη Σταυροφορία,</em> 1843, Β' Πράξη<br /><br />ΤΡΟΒΑΤΟΡΕ<br />-La zingara, 2η από τον κύκλο τραγουδιών <em>Έξι Ρομάντσες</em> (1845)<br />(στίχοι Σ.Μ. Ματζόνι)<br />-«Stride la vampa» <br />Άρια της Ατσουτσένας, από την όπερα <em>Τροβατόρε</em>, 1853, Β’ Πράξη<br />-Miserere du Trovatore, S433 (1860)<br />Μεταγραφή για πιάνο του Φραντς Λιστ<br />-«Timor di me? … D’amor sull’ali rosee» <br />Άρια της Λεονώρας, από την όπερα <em>Τροβατόρε</em>, 1853, Δ’ Πράξη</p>
<p>ΡΙΓΚΟΛΕΤΤΟ<br />-«Perduta ho la pace», 5η από τον κύκλο τραγουδιών <em>Έξι Ρομάντσες</em> (1838)<br />Από τον <em>Φάουστ</em> του Γκαίτε, σε μετάφραση Λουίτζι Μπαλέστρα<br />-Rigoletto: paraphrase de concert, S434 (1859)<br />Παράφραση κοντσέρτου από τον Φραντς Λιστ<br />-«Caro nome che il mio cor» <br />Άρια της Τζίλντας, από την όπερα <em>Ριγκολέττο</em>, 1851, Α’ Πράξη</p>
<p>ΝΤΟΝ ΚΑΡΛΟ<br />-«Tu che la vanità» <br />Άρια της Ελιζαμπέτας, από την όπερα <em>Ντον Κάρλο</em>, 1884, Δ’ Πράξη<br />-Festive Chorus and Funeral March, S435 (1868)<br />Μεταγραφή για πιάνο του Φραντς Λιστ<br />-«Pietà, pietà, perdon!» <br />Ντουέτο Ελιζαμπέτας – Έμπολι, από την όπερα <em>Ντον Κάρλο</em>, 1884, Γ’ Πράξη<br />-«O don fatale, o don crudel»<br />Άρια της Έμπολι, από την όπερα <em>Ντον Κάρλο</em>, 1884, Γ’ Πράξη</p>
<p align="justify"><strong>Βασιλική Καραγιάννη</strong> σοπράνο<br /><strong>Σοφία Κυανίδου</strong> σοπράνο<br /><strong>Leah Summers</strong> μέτζο σοπράνο<br /><strong>Χάρης Δημαράς</strong> πιάνο<br /><br /> <br /><em>Η αποψινή συναυλία φέρει δύο τίτλους, που με τη σειρά τους αποσαφηνίζουν την κύρια έμπνευση αλλά και τις επιμέρους επιλογές του προγράμματος.  <br />Ο πρώτος τίτλος, VIVA V.E.R.D.I. (Ζήτω ο Βέρντι), τιμά πρωτίστως τη 200ή επέτειο από τη γέννηση του πιο αγαπημένου για τους Ιταλούς και μοναδικού σε σπουδαιότητα (ειδικά στον τομέα της όπερας) συνθέτη της έντεχνης-κλασικής μουσικής Giuseppe Verdi, αναφέρεται όμως παράλληλα και στο ακρωνύμιο του πασίγνωστου, κρυφού επαναστατικού μηνύματος της δεκαετίας του 1860 V.E.R.D.I. (Vittorio Emanuele, Re D' Italia), που δέσποζε τότε στους τοίχους της Ιταλίας και καλούσε τον ιταλικό λαό σε επανάσταση, με στόχο την τελική ενοποίηση της χώρας υπό την αιγίδα του Βασιλιά Βίκτωρα Εμμανουήλ Β’.  <br />Ο δεύτερος τίτλος, Θέσεις και Αντιθέσεις, εστιάζει στην υγιή αλλά και πολύπλοκη κοινωνιολογική, ψυχολογική, ηθική και αισθητική κριτική που συνειρμικά οι τέχνες πάντοτε ασκούν στις κοινωνίες.  Αυτές οι αντιστοιχίες – είτε νοούνται ως απλή αντιπαράθεση των πρωτότυπων έργων του Βέρντι με τις μετέπειτα παραφράσεις/μεταμορφώσεις τους από τον Λιστ, είτε ως αντικρουόμενες ερμηνείες κοινωνικών προτύπων (όπως της νεαρής, πανέμορφης και αχαλίνωτης τσιγγάνας του πρώιμου Βέρντι, με τη βασανισμένη, μπαρουτοκαπνισμένη γριά Ατσουτσένα από τον Τροβατόρε), είτε περιγράφουν διαμετρικά αντίθετους ανθρώπινους χαρακτήρες (όπως αυτού του ηθικά ακέραιου, ευγενούς αγγέλου, της βασίλισσας Ελισάβετ ντε Βαλουά και του ανήθικου δαίμονα, της πριγκίπισσας Έμπολι στον Ντον Κάρλο) ή ακόμη υποδηλώνουν διαφορετικές συναισθηματικές αντιδράσεις (της απόλυτης ευτυχίας της Τζίλντας στην άριά της από τον Ριγκολέττο και του πολύ πιο σκοτεινού και αγχωμένου χαρακτήρα του τραγουδιού που προηγείται στο πρόγραμμα, σε ποίηση Γκαίτε) – αναδεικνύουν εμφανώς την πολύπλοκη σκέψη των καλλιτεχνών/δημιουργών αλλά και τη συνεχή διάθεσή τους να αναμειγνύονται μέσω των έργων τους στα κοινά, να σχολιάζουν τη καθημερινότητα και να επηρεάζουν τις επιλογές των καιρών τους.  Έτσι οι δύο αυτοί διάσημοι συνθέτες, εκτός από δημιουργοί , αναλαμβάνουν και άλλους ρόλους: ο Βέρντι ως παρατηρητής και τιμητής της εποχής του, και ο Λιστ ως αρωγός και ενισχυτής των ιδίων αυτών απόψεων.  Με τον τρόπο αυτόν αποδεικνύεται περίτρανα η τεράστια σημασία των τεχνών και των άξιων δημιουργών τους και η επιρροή τους στη διάπλαση και έκφραση των κοινωνιών.   <br /></em>ΧΑΡΗΣ ΔΗΜΑΡΑΣ</p>
<div> <strong>ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ – ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ</strong><span>Εκδοτήρια: </span><br /><span>Βασ.Σοφίας &amp; Κόκκαλη, Αθήνα </span><br /><span>Ομήρου 8, Αθήνα </span><br /><span>Tηλ 210 7282333</span><br /><strong>ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ</strong><br /><span>Τηλ 210 7282367</span></div>
<div><span><br /></span></div>
<div>
<p class="forsize">Χώρος:<br /><strong>Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης</strong></p>
<p><strong>Ημερομηνία<span style="color: #990000;">/</span> Ώρα έναρξης:<br /><strong>23 Νοεμβρίου 2013<span style="color: #990000;">/</span>20:30</strong></strong></p>
<p><strong><strong><br /></strong></strong></p>
<p><strong>Πηγή:<a href="http://www.megaron.gr/">http://www.megaron.gr</a></strong></p>
</div>
</div>

Σχετικά άρθρα