Το ταξίδι της Άννας Δρούζα στη Θεσσαλονίκη!

 

 

“Πρωτοσυνάντησα τη Θεσσαλονiκη σε μια γυάλινη σφαίρα που μου χάρισαν παιδί. Ο Λευκός Πύργος ήταν,που αν τον γυρίζεις ανάποδα, γέμιζε νιφάδες χιονιού”. Αυτές είναι οι πρώτες φράσεις του ποιητή Γιώργου Χρονά θέλοντας να μας συστήσει τη Θεσσαλονίκη.

Απέναντι έβλεπα τον Όλυμπο. Κοιμήθηκα στο Ηλέκτρα Παλλάς,έκανα βόλτες στη παραλία,και προς στιγμήν ένιωσα ότι βρισκόμουνα στην Ocean Drive στο Μiami Beach.

Πήρα πρωινό στην Ικτίνου στο baker cafe (υπέροχα κουλούρια και σάντουιτς με ψωμί ολικής αλέσεως, φρεσκότατη πορτοκαλάδα, κρουασάν μερέντα και illy decafeine καπουτσίνο).

Χάζεψα στη gallery Artion την έκθεση του Θανάση Λάλα,για μεσημεριανό σουτζουκάκια μοναδικά στη Διαγώνιο εκτός αν προτιμάτε πάνω στη θάλασσα, στο “Kitchen bar” ή στο “white bangalow”, δυο εστιατόρια πάνω στο νερό!

WHITE BANGALOW

Απογευματινό τσάι στο καφέ του ξενοδοχείου Δάιος.

 Το βράδυ θαλασσινούς μεζέδες στο κουτούκι του Καβούρη με live ελληνικά τραγούδια.

 

 

Γύρω στις 12 ξεκινήσαμε μια μεγάλη βόλτα με οδηγό το Νίκο Στεφανίδη έναν από τους δημιουργούς της νυχτερινής ζωής στη πόλη τα τελευταία 30 χρόνια. Βόλτα στα Λαδάδικα.

 

Live ο Μπαλάφας στο ΓΑΙΑ LIVE το μαγαζί φίσκα και όλος ο κόσμος όρθιο τραγουδούσε μαζί του. Ακριβώς δίπλα στο “Παραδοσιακό” ( όλη τη μέρα λειτουργεί σαν ένα απ’τα καλύτερα παραδοσιακά φαγάδικα) το Σάββατο το βράδυ ο ιδιοφυής πολυμουσικός DJ ανεβάζει τους πελάτες στα τραπέζια και τη διασκέδαση στα κόκκινα.

Απέναντι από τις αποθήκες του λιμανιού το νέο trent της πόλης Latin μουσική και όλοι μαζί χορεύουν στους ρυθμούς της Κούβας και της Βραζιλίας. Ένα θέαμα συναρπαστικό!

Επόμενη στάση στο bar 69. Σφηνάκια βότκας πορτοκάλι και μουσική -από τις καλύτερες που έχω ακούσει ποτέ- από την απίθανη  Βάσω Μιδούχα! Μας έφτιαξε και cd αφιερωμένο στους επισκέπτες του boro.gr.

Βγαίνουμε από το 69 και μπαίνουμε στη Μαύρη Τρύπα με έντεχνο ελληνικό τραγούδι που συνοδευόταν από πανέρια με γαρύφαλλο για τους τραγουδιστές και την ορχήστρα. Δεν βρήκαμε τραπέζι να κάτσουμε και βγαίνουμε και πάλι στους δρόμους με προορισμό την Βαλαωρίτου. Ηχορύπανση παντού όλα τα μαγαζιά μουσική στη διαπασών και ανοιχτές οι πόρτες.

Στάση για ένα κομμάτι πίτσα γιατί έχει φτάσει 3 το πρωί. Περνάμε τη Βαλαωρίτου του και βγαίνουμε στην Εγνατία. Τελικός προορισμός το νέο bar του Ιεροκλή Μιχαηλίδη.

 

 

Όλοι μαζί μετά καταλήγουμε στον συνεργάτη των Άγαμων Θυτών τον Μιτζέλο … παλιό καλό ρεμπέτικο. Έπεσε η ιδέα για τα ανατολικά της πόλης εκεί που τραγουδούν παλιές υπέροχες γυναικείες φωνές αλλά η κούραση μας είχε κυριεύσει. Μετά απ’ αυτή τη νυχτερινή βόλτα καταλαβαίνει κανείς καλύτερα το στίχο του τραγουδιού… “Ωωω όμορφη Θεσσαλονίκη. Ωωω, τα μαγικά σου βράδια νοσταλγώ!”

Άννα Δρούζα

 

Σχετικά άρθρα