Τα πρώτα σημάδια της ανορεξίας και της βουλιμίας: Μάθετε να τα αναγνωρίζετε

<h2 class="contentheading" style="text-align: justify;">Διαταραχές Πρόσληψης Τροφής: <span style="text-align: justify;">Η ενασχόληση της κοινωνίας μας με την εικόνα του σώματος αντανακλάται στο γεγονός ότι, σε γενικές γραμμές το </span><span class="numbers" style="text-align: justify;">70</span><span style="text-align: justify;">% των γυναικών και το </span><span class="numbers" style="text-align: justify;">35</span><span style="text-align: justify;">% των ανδρών κάνουν δίαιτα.</span></h2>
<p style="text-align: justify;"><span style="text-align: justify;">Από την επιστημονική ομάδα και τους ψυχολόγους της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης <strong>Κλίμακα. </strong></span></p>
<div id="articlepxfontsize1">
<p style="text-align: justify;">Είναι προφανές ότι οι δυνητικά απειλητικές για τη ζωή διαταραχές αποτελούν ένα εντεινόμενο πρόβλημα. Παρά το τίτλο, οι διαταραχές αυτές δεν αναφέρονται στην τροφή αλλά σε ένα τρόπο αντιμετώπισης των βαθύτερων προβλημάτων του άτομου που του είναι πολύ δύσκολο ή επώδυνο να τα αντιμετωπίσει άμεσα. Πρόκειται για σύνθετες καταστάσεις που σηματοδοτούν δυσκολίες που αφορούν τη ταυτότητα, την αυτοεικόνα και την αυτοεκτίμηση. Οι διατροφικές διαταραχές διαπερνούν πολιτιστικά, φυλετικά και κοινωνικοοικονομικά σύνορα και επηρεάζουν τόσο τους άντρες όσο και τις γυναίκες.</p>
<p style="text-align: justify;">Οι διατροφικές διαταραχές μπορεί να είναι δύσκολο να ανιχνευθούν. Η προβολή από τα <span class="caps">ΜΜΕ</span> των λεγόμενων ιδανικών σωμάτων, σε συνδυασμό με την άποψη ότι η δίαιτα είναι μία φυσιολογική δραστηριότητα, μπορεί να συγκαλύψει τα διατροφικά προβλήματα του ατόμου. Μπορεί να είναι δύσκολο για ένα άτομο με διατροφική διαταραχή να παραδεχθεί ότι έχει κάποιο πρόβλημα. Η γνώση του τρόπου που θα πρέπει κάποιος να υποστηρίξει ένα άτομο που πάσχει από διατροφική διαταραχή αποτελεί επίσης μία δοκιμασία. Η θεραπεία είναι διαθέσιμη- μπορεί να είναι μία μακρά διαδικασία, αλλά μία διατροφική διαταραχή μπορεί να ξεπεραστεί. Αν θεωρείτε ότι εσείς ή κάποιος που γνωρίζετε πάσχει από μία διατροφική διαταραχή, έχει σημασία να γνωρίσετε τα γεγονότα και τις συνθήκες. Η γνώση των συνθηκών αποτελεί το πρώτο βήμα για το ταξίδι προς την ευεξία.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Νευρική ανορεξία, νευρική βουλιμία και άμετρη κατανάλωση (υπερφαγία).</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Έχουν εντοπιστεί τρείς χρόνιες διαταραχές. Η νευρική ανορεξία χαρακτηρίζεται από σοβαρή απώλεια βάρους εξαιτίας της υπερβολικής μείωσης της σίτισης. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:</strong></p>
<ul style="text-align: justify;">
<li><strong>Άρνηση στη διατήρηση του σωματικού βάρους σε επίπεδο ίσο ή μεγαλύτερο από το κανονικό για τον εκάστοτε σωματότυπο).</strong></li>
<li><strong>Υπερβολική δίαιτα (σε ακραίο βαθμό), συνήθως σε συνδυασμό με υπερβολική άσκηση.</strong></li>
<li><strong>Αίσθημα υπέρβαρου, παρά τη δραματική απώλεια βάρους.</strong></li>
<li><strong>Απώλεια της έμμηνου ρύσης.</strong></li>
<li><strong>Ακραία ενασχόληση με το σωματικό βάρος και σχήμα.</strong></li>
</ul>
<p style="text-align: justify;">Η ψυχογενής βουλιμία έχει ως αποτέλεσμα τις συχνές διακυμάνσεις του βάρους που οφείλονται σε περιόδους ανεξέλεγκτης υπερφαγίας ακολουθούμενη από την εκκαθάριση. Εκτός από την ενασχόληση με την εικόνα του σώματος, τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:</p>
<ul style="text-align: justify;">
<li><strong>Επαναλαμβανόμενα επεισόδια πρόκλησης εμετού και χρήσης καθαρκτικού, χάπια δίαιτας και/ ή διουρητικά- μέθοδοι οι οποίες είναι τόσο αναποτελεσματικές όσο και επιβλαβείς.</strong></li>
<li><strong>Λήψη τροφής πέρα από το σημείο κορεσμού</strong></li>
</ul>
<p style="text-align: justify;">Η διαταραχή άμετρης κατανάλωσης ή ψυχαναγκαστική κατανάλωση, η οποία προκαλείται συχνά από χρόνια δίαιτα και περιλαμβάνει περιόδους υπερκατανάλωσης τροφής, συχνά κρυφά. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:</p>
<ul style="text-align: justify;">
<li><strong>Περιόδους ανεξέλεγκτης, παρορμητικής ή συνεχούς πρόσληψης τροφής</strong></li>
<li><strong>Σποραδικές νηστείες ή επαναλαμβανόμενες δίαιτες.</strong></li>
</ul>
<p style="text-align: justify;"><strong>Προειδοποιητικά σημάδια</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Οι διατροφικές διαταραχές μπορεί να είναι δύσκολο να ανιχνευθούν. Κάποιος που πάσχει από βουλιμία μπορεί να έχει φυσιολογικό βάρος, αλλά οι δραστηριότητες που ασκεί μπορεί να είναι θανατηφόρες. Μερικά προειδοποιητικά σημάδια είναι τα παρακάτω:</p>
<ul style="text-align: justify;">
<li><strong>Χαμηλή αυτοεκτίμηση</strong></li>
<li><strong>Κοινωνική απόσυρση</strong></li>
<li><strong>Αδυναμία συγκέντρωσης</strong></li>
<li><strong>Μη ανοχή των άλλων</strong></li>
<li><strong>Ενασχόληση με τη τροφή, το βάρος, τη μέτρηση των θερμίδων και την άποψη των άλλων.</strong></li>
<li><strong>Άρνηση του προβλήματος.</strong></li>
<li><strong>Ανάγκη για τελειότητα.</strong></li>
<li><strong>Ισχυρισμός ότι νιώθει υπέρβαρος, όταν το βάρος είναι φυσιολογικό ή χαμηλό</strong></li>
</ul>
<h3 style="text-align: justify;">Τι προκαλεί μια διατροφική διαταραχή;</h3>
<p style="text-align: justify;">Όταν κάποιος πάσχει από μία διατροφική διαταραχή το βάρος έχει πρωταρχική σημασία στη ζωή του. Η απόλυτη ενασχόληση με τις θερμίδες, τα γραμμάρια λίπους, την άσκηση και το βάρος τους επιτρέπει να υποκαθιστούν τα οδυνηρά συναισθήματα ή τις καταστάσεις που αποτελούν το επίκεντρο του προβλήματος με την ψευδαίσθηση του απόλυτου ελέγχου.</p>
<p style="text-align: justify;">Δεν υπάρχει μία και μοναδική αιτία. Μία διατροφική διαταραχή γενικά προκύπτει από ένα συνδυασμό παραγόντων. Οι ψυχολογικοί παράγοντες περιλαμβάνουν την χαμηλή αυτοεκτίμηση, τα αισθήματα ανεπάρκειας ή έλλειψης ελέγχου, τη κατάθλιψη, το θυμό ή τη μοναξιά. Οι διαπροσωπικοί παράγοντες περιλαμβάνουν την ταραγμένη οικογενειακή ζωή και τις προσωπικές σχέσεις, τις δυσκολίες έκφραση των συναισθημάτων καθώς και ιστορικό σωματικής ή ψυχολογικής κακοποίησης. Ένας άλλος παράγοντας είναι τα Μ.Μ.Ε. που προωθούν μη ρεαλιστικές εικόνες και στόχους σε συνδυασμό με την τάση εξίσωσης της αξίας ενός ατόμου με τη φυσική του εμφάνιση</p>
<p style="text-align: justify;">Η δυνατότητα βιοχημικών ή βιολογικών αιτίων είναι υπό μελέτη. Σε ορισμένα άτομα με διατροφικές διαταραχές έχει εντοπιστεί μία ανισορροπία των χημικών ουσιών του εγκεφάλου που ελέγχουν την πείνα, την όρεξη και την πέψη, πιθανώς ως αποτέλεσμα της διαταραχής.</p>
<h3 style="text-align: justify;">Η θεραπεία των διαταραχών πρόσληψης τροφής</h3>
<p style="text-align: justify;">Όσο πιο γρήγορα αναζητήσει κάποιος βοήθεια τόσο πιο αποτελεσματική θα είναι η θεραπεία. Ωστόσο, οι άνθρωποι που πάσχουν από κάποια διατροφική διαταραχή συνήθως προσπαθούν να την κρατήσουν μυστική με κάθε τρόπο και τους είναι ιδιαίτερα δύσκολο να παραδεχθούν το πρόβλημα. Η διάγνωση μπορεί να είναι δύσκολη, δεδομένου ότι τα συμπτώματα των διατροφικών διαταραχών εμφανίζονται συχνά σε συνδυασμό με την κατάθλιψη, το άγχος και την κατάχρηση ουσιών.</p>
<p style="text-align: justify;">Η διεπιστημονική προσέγγιση είναι η αποτελεσματικότερη θεραπευτική μεθοδολογία. Περιλαμβάνει λεπτομερή ιατρική αξιολόγηση, διατροφική καθοδήγηση, υποστήριξη, ιατρική παρακολούθηση, ατομική, ομαδική και οικογενειακή θεραπεία. Επειδή οι διατροφικές διαταραχές έχουν σημαντικό αρνητικό αντίκτυπο σε όλα τα μέλη της οικογένειας, ολόκληρη η οικογένεια μπορεί να έχει ανάγκη από συμβουλευτικές υπηρεσίες.</p>
<h3 style="text-align: justify;">Τι μπορώ να κάνω</h3>
<p style="text-align: justify;">Αν «παλεύετε» με μία διατροφική διαταραχή, δεν είστε μόνοι. Πολλοί άντρες και γυναίκες πάσχουν από διατροφικές διαταραχές και δεν υπάρχει απολύτως καμία ντροπή στο να ζητήσετε βοήθεια. Το πρόβλημα είναι πολύ μεγάλο για να το αντιμετωπίσετε μόνοι σας, όμως υπάρχει διαθέσιμη βοήθεια και υποστήριξη.</p>
<p style="text-align: justify;">Αν νομίζετε ότι κάποιος γνωστός σας πάσχει από διατροφική διαταραχή, μάθετε κάθε τι για το πρόβλημα. Εκφράστε τις ανησυχίες σας με ήρεμο και στοργικό τρόπο. Δεν μπορείτε να αναγκάσετε κάποιον να αλλάξει τη συμπεριφορά του, αλλά μπορείτε να του κάνετε γνωστό ότι ενδιαφέρεστε και θέλετε να τον υποστηρίξετε. Ενθαρρύνετε τον να αναζητήσει βοήθεια από ειδικούς. Μην κατακρίνετε αλλά επικεντρώστε τις συζητήσεις στα συναισθήματα και όχι στο φαγητό. Εξετάστε και τα δικά σας θέματα σε σχέση με την τροφή και το βάρος. Να είστε υποστηρικτικοί, αλλά να μην ενθαρρύνετε αυτήν την συμπεριφορά.</p>
<h3> </h3>
</div>

Σχετικά άρθρα