Ποια είναι τα συμπτώματα της ενδομητρίωσης και πώς θεραπέυεται

17/12/2013
Ομάδα Σύνταξης
Γυναικολογία

Η ενδομητρίωση είναι ένα συχνό γυναικολογικό πρόβλημα. Παίρνει το όνομα της από το ενδομήτριο, τη λεπτή εσωτερική επένδυση της μήτρας. Στις γυναίκες με ενδομητρίωση, ιστός, που μοιάζει και συμπεριφέρεται όπως το ενδομήτριο, αναπτύσσεται σε περιοχές εκτός της μήτρας.
Αυτές οι περιοχές ονομάζονται οζίδια ενδομητρίωσης ή εμφυτεύσεις ενδομητρίωσης ή εστίες.
Τις περισσότερες φορές η ενδομητρίωση εμφανίζεται: Πάνω ή μέσα στις ωοθήκες (ενδομητρίωμα) Πίσω από τη μήτρα. Επάνω στους συνδέσμους που διατηρούν τη μήτρα στη θέση της. Στο περιτόναιο που επενδύει τα τοιχώματα και όργανα της κοιλιάς.
Στο έντερο, την κύστη ή το ορθό.
Η ενδομητρίωση σπάνια μπορεί να αναπτυχθεί και σε περιοχές πολύ μακριά από τη μήτρα. Αυτός ο έκτοπος ιστός δημιουργεί φλεγμονή, πόνο, υπογονιμότητα και βαριές εμμηνορυσίες.
<h4>Συμπτώματα Ενδομητρίωσης</h4>
Ο πόνος είναι από τα πιο συχνά συμπτώματα της ενδομητρίωσης. Συνήθως οι γυναίκες πονάνε χαμηλά στην κοιλιά. Η ένταση του πόνου δεν εξαρτάται από την έκταση της ενδομητρίωσης. Μερικές γυναίκες δεν έχουν πόνο και παρόλα αυτά η ενδομητρίωση είναι διάσπαρτη σε πολλές και μεγάλες περιοχές.
Άλλες γυναίκες με οξύ και δυνατό πόνο έχουν λίγες και μικρές εστίες ενδομητρίωσης.
Τα συμπτώματα της ενδομητρίωσης περιλαμβάνουν:
<ul>
<li>*Έντονη δυσμηνόρροια (πόνος περιόδου), που χειροτερεύει με την πάροδο του χρόνου.</li>
<li>*Χρόνιος πόνος χαμηλά και πίσω στη λεκάνη.</li>
<li>*Πόνος κατά τη διάρκεια και μετά την επαφή.</li>
<li>*Γαστρεντερικές ενοχλήσεις.</li>
<li>*Επίπονες εντερικές κινήσεις και ούρηση στην εμμηνορυσία.</li>
<li>*Βαριές και μακριές εμμηνορρυσίες.</li>
<li>*Μικρή διαφυγή αίματος ανάμεσα στις περιόδους.</li>
<li>*Υπογονιμότητα.</li>
</ul>
Γυναίκες με ενδομητρίωση πολλές φορές παρουσιάζουν γαστρεντερικά προβλήματα όπως διάρροια, δυσκοιλιότητα, μετεωρισμό (φούσκωμα) ειδικά κατά τη διάρκεια των περιόδων.
<h4>Ποιες γυναίκες έχουν ενδομητρίωση;</h4>
Είναι από τις πιο συχνές γυναικολογικές παθήσεις. Παρουσιάζονται σε ποσοστό 7 έως 10%. 'Υποψία για την ύπαρξη ενδομητρίωσης μπορεί να τεθεί από το ιστορικό και τη γυναικολογική εξέταση, ενώ η διάγνωση γίνεται με τη λαπαροσκόπηση.
Οι γυναίκες με ενδομητρίωση:
<ul>
<li>*Έχουν κάθε μήνα περίοδο.</li>
<li>*Έχουν μέση ηλικία τα είκοσι επτά χρόνια.</li>
<li>*Έχουν τα συμπτώματα από δύο έως πέντε χρόνια πριν από τη διάγνωση της ασθένειας.</li>
</ul>
Οι γυναίκες στην εμμηνόπαυση πολύ σπάνια έχουν συμπτώματα αφού σταματάει η περιοδική λειτουργία του ενδομητρίου καθώς οι ορμόνες εκλείπουν στην εμμηνόπαυση.
<h4>Πώς μπορώ να υποψιαστώ ότι έχω ενδομητρίωση;</h4>
Είναι πιθανόν να υπάρχει ενδομητρίωση αν:
<ul>
<li>*Αρχίζει η περίοδος σε νεαρή ηλικία.</li>
<li>*Υπάρχει δυσμηνόρροια (πόνος στην περίοδο).</li>
<li>*Υπάρχει περίοδος για επτά ή περισσότερες μέρες.</li>
<li>*Υπάρχει μικρός κύκλος (25 μέρες ή λιγότερο).</li>
<li>*Υπάρχει κληρονομικότητα ενδομητρίωσης (μητέρα, αδελφή, θείες).</li>
</ul>
<h4>Τι μπορώ να κάνω για να μειώσω την ενδομητρίωση;</h4>
Μελέτες έχουν δείξει ότι οι γυναίκες υποφέρουν λιγότερο από την ενδομητρίωση αν:
- Ασκούνται φυσιολογικά - Έχουν υγιεινή διατροφή - Αποφεύγουν αλκοόλ και καφεϊνη 
<h4>Πώς δημιουργείται η ενδομητρίωση ;</h4>
Η ενδομητρίωση είναι καλοήθης πάθηση (όχι καρκινογόνος) παρόλα αυτά δημιουργεί πολλά προβλήματα. Κάθε μήνα, οι ορμόνες που επιδρούν στο ενδομήτριο αυξάνουν το πάχος του. Αυτό γίνεται για να υποδεχτεί το γονιμοποιημένο ωάριο και να το θρέψει τις πρώτες μέρες της ζωής του.
Αν το ωάριο δεν γονιμοποιηθεί το ενδομήτριο πέφτει χρησιμοποιώντας την φυσική οδό, μήτρα, τράχηλος, κόλπος, αιδοίο και δημιουργεί την έμμηνο ρύση. Οι εστίες της ενδομητρίωσης ανταποκρίνονται με τον ίδιο τρόπο στην περιοδική αλλαγή των ορμονών.
Κάθε μήνα μεγαλώνουν και αν δεν έχουμε εγκυμοσύνη ο επιπλέον ιστός που δημιουργείται αιμορραγεί, όμως δεν υπάρχει έξοδος διαφυγής για αυτόν τον ιστό και το αίμα.
Γι αυτό τον λόγο οι εστίες της ενδομητρίωσης τείνουν να γίνονται μεγαλύτερες και τα συμπτώματα χειροτερεύουν με τον καιρό. Ο ιστός και το αίμα που παραμένουν στα διάφορα σημεία του σώματος δημιουργούν φλεγμονή και πόνο. Καθώς ο έκτοπος ιστός μεγαλώνει μπορεί να καλύψει τις ωοθήκες και τις σάλπιγγες δημιουργώντας υπογονιμότητα.
Η φλεγμονή που δημιουργείται μπορεί να εμπλέξει όλα τα όργανα που υπάρχουν στο κάτω μέρος της κοιλιάς, έντερο, κύστη. 
<img style="float: right;" src="http://1.bp.blogspot.com/-o3_8T2wYaMk/TswULstba_I/AAAAAAAAANg/YtKd9Wz1i9k/s1600/X2604-E-30+gr.png" alt="" width="260" height="181" />
<h4>Είναι σημαντικό να γνωρίζει μια γυναίκα ότι έχει ενδομητρίωση;</h4>
Ο πόνος της ενδομητρίωσης μπορεί να επηρεάσει την ζωή μιας γυναίκας. Μελέτες έχουν δείξει ότι γυναίκες με ενδομητρίωση συχνά λείπουν από το σχολείο, τη δουλειά ή τις κοινωνικές εκδηλώσεις. Είναι πρόβλημα που μπορεί να επηρεάσει τις σχέσεις με τον σύντροφο, τους φίλους, τα παιδιά, τους συνεργάτες.
Τέλος η ενδομητρίωση μπορεί να επηρεάσει τη γονιμότητα μιας γυναίκας.
Γνωρίζοντας μια γυναίκα ότι έχει ενδομητρίωση πρώτα από όλα γνωρίζει το λόγο για τον οποίο έχει όλες αυτές τις ενοχλήσεις. Η θεραπεία που δίνεται μπορεί να ελέγξει τα συμπτώματα και να ανακουφίσει τον πόνο. Επίσης μπορεί να μειώσει την εξάπλωση της ενδομητρίωσης και να διατηρήσει τη γονιμότητα της γυναίκας.
<h4>Διάγνωση της ενδομητρίωσης</h4>
Ο γιατρός θα πάρει ένα ιστορικό από το οποίο θα υποψιαστεί ενδομητρίωση. Η ενδομητρίωση μπορεί να διαγνωστεί από τη γυναικολογική εξέταση κατά την οποία μπορούν να ψηλαφηθούν ενδομητριωσικές εστίες. Ο υπέρηχος που γίνεται κατά την εξέταση, πολλές φορές αναδεικνύει κύστες ενδομητρίωσης στις ωοθήκες.
Υπάρχει ένας βιοχημικός δείκτης, CA 125, ο οποίος αυξάνεται σε περίπτωση ενδομητρίωσης. Δεν είναι απόλυτος δείκτης αφού δεν αυξάνεται πάντα. Αν κατά τη φυσική εξέταση ή τον υπέρηχο δεν ανεβρεθούν ενδομητριωσικές εστίες τότε η μαγνητική τομογραφία μπορεί να δώσει τη διάγνωση.
Η τελική και πιο σίγουρη μέθοδος με την οποία μπορούμε να κάνουμε τη διάγνωση και να δούμε τις εστίες είναι η λαπαροσκόπηση. Με τη λαπαροσκόπηση βλέπουμε τις εστίες, το μέγεθος και την έκταση της ενδομητρίωσης. Επίσης δίνει απάντηση για τη γονιμότητα της γυναίκας.
<h4>Τι δημιουργεί ενδομητρίωση;</h4>
Δεν είναι γνωστές οι αιτίες της ενδομητρίωσης και γι αυτό και έχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες όσον αφορά την αιτιολογία της πάθησης αυτής. Έχει παρατηρηθεί ότι η ενδομητρίωση υπάρχει σε πολλά μέλη της ίδιας οικογένειας.
Γυναίκες που η μητέρα και η αδελφή έχουν ενδομητρίωση έχουν 6 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να παρουσιάσουν ενδομητρίωση. Έτσι αναπτύχθηκε η θεωρία της κληρονομικότητας.
Μια άλλη θεωρία υποστηρίζει πως το ενδομήτριο κατά την περίοδο παλινδρομεί από τις σάλπιγγες και εμφυτεύεται στο περιτόναιο. Αυτός ο έκτοπος ιστός αναπτύσσεται εκτός μήτρας και λειτουργεί όπως το ενδομήτριο.
Μια άλλη θεωρία υποστηρίζει ότι η ενδομητρίωση δημιουργείται λόγο ανοσολογικής ανωμαλίας. Το ανοσοποιητικό δεν είναι σε θέση να βρει και να καταστρέψει αυτές τις έκτοπες εστίες. Έτσι δημιουργούνται, παραμένουν και αναπτύσσονται.
Έχει παρατηρηθεί ότι οι γυναίκες με ενδομητρίωση παρουσιάζουν και άλλες ανοσολογικές ανωμαλίες.
<h4>Θεραπεία ενδομητρίωσης</h4>
Δεν υπάρχει θεραπεία που μπορεί να απαλλάξει την γυναίκα από την ενδομητρίωση, αλλά υπάρχουν πολλές θεραπείες για τον πόνο και την υπογονιμότητα που αυτή δημιουργεί. Η θεραπεία που επιλέγεται για την κάθε γυναίκα εξαρτάται από τα συμπτώματα, την ηλικία και τον προγραμματισμό για εγκυμοσύνη.
<h6>Παυσίπονα</h6>
Για μερικές γυναίκες με ελαφρά συμπτώματα ο γιατρός μπορεί να συστήσει παυσίπονα όπως impuprofene ή naproxene. Αν αυτά δεν έχουν αποτέλεσμα τότε μπορούν να συστηθούν ισχυρότερα παυσίπονα.
<h6>Ορμονική Θεραπεία</h6>
Όταν ο πόνος δεν μειώνεται με τα αναλγητικά τότε ο γιατρός συνήθως συστήνει ορμονική θεραπεία. Αυτή τη θεραπεία μπορούν να πάρουν γυναίκες που δεν προγραμματίζουν εγκυμοσύνη. Η ορμονική θεραπεία είναι καλύτερη για μικρές εστίες, οι οποίες δεν έχουν ισχυρούς πόνους.
Οι ορμόνες λαμβάνονται σε πολλές μορφές όπως χάπια, ενέσεις ή ρινικά σπρέι.
Πολλές ορμόνες χρησιμοποιούνται όπως:
<ul>
<li>- Αντισυλληπτικά: Τα αντισυλληπτικά μειώνουν τις φυσικές ορμόνες που επιδρούν στο ενδομήτριο. Μειώνουν την περίοδο σε ποσότητα και διάρκεια και έχουν την ίδια επίδραση και στις ενδομητριωσικές κύστες. Έτσι μειώνεται η ποσότητα του αίματος και του ιστού που κατακρατείται κάθε μήνα στις έκτοπες εστίες.</li>
<li>- Προγεστερόνη: Η προγεστερόνη μειώνει την πάχυνση του ενδομητρίου στη μήτρα και στις έκτοπες εστίες. Νέα θεραπεία με μόνη διενογέστη (είδος προγεστερόνης) 2 mg υπόσχεται υψηλή αποτελεσματικότητα στη μείωση του πόνου και των ενδομητριωσικών εστιών. Με αποτελέσματα σχεδόν ισάξια με τις γοναδοτροπίνες</li>
<li>- Γοναδοτροπίνες: Οι γοναδοτροπίνες μειώνουν όλες τις ορμόνες και βάζουν τη γυναίκα σε μια ‘ψευτοεμμηνόπαυση’ σταματώντας την περίοδο. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μειωθούν οι έκτοπες ενδομητριωσικές κύστες και όταν η θεραπεία διαρκεί εξαφανίζονται. Σταματώντας τη θεραπεία επανέρχεται η περίοδος και η γονιμότητα της γυναίκας.</li>
<li>- Δαναζόλη: Η δαναζόλη δεν χρησιμοποιείται συχνά σήμερα. Είναι μια ανδρική ορμόνη που μειώνει τα επίπεδα των οιστρογόνων και της προγεστερόνης. Αυτή σταματάει την περίοδο ή την κάνει πολύ πιο αραιή, όμως έχει πολλές ανεπιθύμητες ενέργειες όπως λιπαρότητα δέρματος, αύξηση βάρους, πονοκεφάλους, κούραση και εξάψεις. Η δαναζόλη δεν προφυλάσσει από εγκυμοσύνη, γι αυτό οι γυναίκες θα πρέπει να λαμβάνουν μέτρα προφύλαξης, ώστε να αποφύγουν τυχόν εγκυμοσύνη.</li>
<li> </li>
<li>- Χειρουργική θεραπεία Η χειρουργική θεραπεία συνήθως είναι ενδεδειγμένη για γυναίκες με ενδομητρίωση σε μεγάλο βαθμό, ισχυρούς πόνους ή προβλήματα γονιμότητας. Υπάρχουν δύο χειρουργικές μέθοδοι που μπορούν να χρησιμοποιηθούν.</li>
</ul>
<ul>
<li><img style="float: left;" src="http://www.sambalis.gr/sites/default/files/images/photos/Gynecol/gunaik5.jpg" alt="" width="166" height="160" /></li>
<ul>
<li>*Λαπαροτομία : Η λαπαροσκοπική μέθοδο είναι πιο ανώδυνη και χρησιμοποιείται σε γυναίκες που δεν πάσχουν από ενδομητρίωση μεγάλης έκτασης.</li>
<li> </li>
<li>*Λαπαροτομία: Η λαπαροτομία χρησιμοποιείται σε πολύ εκτεταμένη ενδομητρίωση όταν τα διάφορα όργανα στην πύελο (λεκάνη) έχουν δημιουργήσει πολλές συμφύσεις και είναι αδύνατη η λαπαροσκόπηση.</li>
<li> </li>
<li>*Επίσης γίνεται σε περίπτωση που θα πραγματοποιηθεί ολική υστερεκτομία, όταν η γυναίκα δεν επιθυμεί εγκυμοσύνη και είναι ηλικίας άνω των 45 ετών.</li>
</ul>
</ul>
<div>ΠΗΓΗ: iatronet.gr</div>