«Πώς θα βοηθήσω το παιδί μου που είναι άνεργο; Ανησυχώ…»

Το παιδί μου είναι 27 ετών και άνεργο εδώ και 1,5 χρόνο. Τον τελευταίο καιρό ανησυχώ πολύ γιατί κλείνεται στον εαυτό του και δεν μιλάει σε κανέναν. Έχει σταματήσει να βγαίνει με τους φίλους του και κάθεται όλη μέρα στο σπίτι, λόγω της καραντίνας.

Μας έχει αναφέρει ότι νιώθει άχρηστος και δεν δέχεται πια να παίρνει χρήματα που του δίνουμε γιατί και εγώ και ο πατέρας του θέλουμε να τον βοηθάμε. Τι να του πω; Φοβάμαι μήπως έχει πάθει κατάθλιψη με όλη αυτή την κατάσταση.

Στο ερώτημά σας απάντησε ο ψυχολόγος – ομαδικός θεραπευτής Δημήτρης Κατσαρός.

Αγαπητή αναγνώστρια,

Το νεαρό παιδί, όπως και πολλοί άλλοι, βιώνουν πολύ δύσκολα τα αρνητικά συναισθήματα της ανεργίας. Η κατάθλιψη είναι ένα σοβαρό συναίσθημα θλίψης που διαρκεί αρκετά και οδηγεί το άτομο σε απομόνωση. Μετά από ενάμιση με δύο μήνες, αν τα συμπτώματα της θλίψης συνεχίζουν πρέπει να συμβουλευτούμε την άποψη ενός ειδικού.

Η ανεργία προκαλεί μεγάλο στρες, άγχος και μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε κατάθλιψη. Η αλήθεια είναι ότι οι άνδρες επιβαρύνονται ακόμα περισσότερο γιατί υπάρχει και το αρχέτυπο του άνδρα που πρέπει να είναι οικονομικά ισχυρός και να φέρνει το χρήμα το φαγητό στο σπίτι. Η ανεργία για έναν άνδρα είναι ευνουχιστική και πολλές φορές το να δίνουν οι γονείς κάποια χρηματικά ποσά στον νέο άνδρα για να τον βοηθήσουν τον κάνουν να νιώθει ακόμα πιο άσχημα.

Πώς μπορούν να βοηθήσουν οι γονείς;

Το άτομο νιώθει ακόμα πιο ανίκανο και προκειμένου να αυτοπροστατευθεί από τον ευνουχισμό, αυτοκαταστρέφεται. Μένει μέσα στο σπίτι, δεν κάνει καμία δραστηριότητα και μιλάμε πλέον για μια επιθετικότητα που στρέφει προς τον εαυτό του. Θυμώνει με τον εαυτό του. Και είναι πολλοί άνθρωποι άνεργοι που νιώθουν ενοχές και αναρωτιούνται γιατί δεν μπορούν να βρουν δουλειά.

Κάποια στιγμή αρχίζουν να αμφιβάλουν για τον ίδιο τους τον εαυτό. Οι γονείς καλό είναι να μιλήσουν μαζί του και να τον καθησυχάσουν ώστε να μην νιώθει άσχημα. Αλλά ας μην δίνουν υπερβολικά πράγματα ενώ μπορεί να είναι χρήσιμο να εφαρμόσουν και άλλες μεθόδους όπως για παράδειγμα να του δώσουν την ευθύνη του φαγητού. Αυτό θα τον κάνει να νιώσει ότι προσφέρει μέσα στην οικογένεια που ζει.

Η εμπιστοσύνη είναι το «κλειδί»

Και ο χειρισμός πάντα πρέπει να είναι λεπτός γιατί όπως είπαμε, οι γονείς φαίνονται να υπερέχουν έχοντας δουλειά και χρήματα και ίσως το παιδί νιώθει πολύ μειονεκτικά. Καλό είναι οι γονείς να τον ωθούν να κοινωνικοποιηθεί σε εθελοντικό πλαίσιο για να ξεφεύγει από το σπίτι αλλά και να κάνει κοινωνικές επαφές που θα διευρύνουν τις ευκαιρίες για να βρει εργασία. Μπορούν και οι ίδιοι να αναζητήσουν εργασία αν θέλουν να του δώσουν μια ουσιαστική βοήθεια.

Πολλοί γονείς δίνουν συμβουλές προκειμένου να αυξήσουν την αυτοπεποίθηση του παιδιού τους αλλά σε αυτή την ηλικία οι προτροπές αυτές το μόνο που μπορούν να έχουν ως αποτέλεσμα είναι να καταρρακώσουν την ψυχολογία του νέου. Οι γονείς πρέπει να δώσουν την αίσθηση στο παιδί ότι το εμπιστεύονται, ότι μπορεί να τα καταφέρει και δεν χρειάζεται πια σε τέτοια ηλικία να του δώσουν συμβουλές.

Διαβάστε σχετικά άρθρα:

«Η μητέρα μου είναι άνεργη, ο πατέρας μου παίρνει λίγα χρήματα και ο αδερφός μου σπουδάζει. Πώς να τους στηρίξω;»

Εργασιακή ανασφάλεια: Πώς να επιβιώσεις είτε είσαι εργαζόμενος είτε άνεργος;

Μπορείτε να δείτε όλες τις χρήσιμες πληροφορίες για τον κορωνοϊό, πατώντας εδώ.

Σχετικά άρθρα