<p style="text-align: justify;">Ένας τρόπος να καταλάβουμε τις δυσκολίες του βρέφους στην πρόσληψη τροφής και τον ύπνο, τα φαινόμενα άπνοιας και τις κρίσεις οργής, είναι να τα δούμε σαν αναπόσπαστο κομμάτι της σχέσης μητέρας-βρέφους, ενταγμένα στο πλέγμα των οικογενιακών σχέσεων.</p>
<p style="text-align: justify;">Θεμελιώδης μητρική λειτουγία είναι η δεκτικότητα της μητέρας στις προσπάθειες που κάνει το μωρό της να επικοινωνήσει μαζί της.</p>
<p><strong>Η ώρα του φαγητού </strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Γράφει η ΕΦΗ ΛΑΓΙΟΥ ΛΙΓΝΟΥ MPsychPsych</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Ψυχοθεραπεύτρια Παιδιών και Εφήβων, Επόπτρια Κλινικού Έργου,</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Παιδοψυχιατρική Κλινική Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία».</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong></strong>Συχνά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με παιδιά που μετατρέπουν την ώρα του φαγητού σε πεδίο εχθροπραξιών και διαπραγματεύσεων για κάθε τι. (Άλλά και για τους γονείς) το τι θα φάει το παιδί, πως θα το φάει και που θα το φάει είναι τα συνήθη σημεία αιχμής. Βέβαια μια μητέρα μπορεί να ‘ναι ιδιαίτερα ευαίσθητη στην άρνηση του παιδιού της να δεχθεί το φαγητό που η ίδια του ετοίμασε. Την αποστροφή του φαγητού απ΄ το παιδί της μπορεί να την εισπράξει σαν συνολική ακύρωσή της.</p>
<p style="text-align: justify;">Οι ώρες του φαγητού ξεσηκώνουν πληθώρα συναισθημάτων, στον βαθμό που η προσφερόμενη τροφή απ΄ την μητέρα επενδεδημένη με την φροντίδα της γίνεται αποδεκτή από το παιδί με ικανοποίηση και συμβολίζει την αγάπη της. Οτιδήποτε λιγότερο μπορεί να την κάνει να νοιώθει ανεπαρκής στον μητρικό της ρόλο.</p>
<p style="text-align: justify;">Όταν το παιδί προσπαθεί να αποφύγει ένα δύσπεπτο συναισθηματικό κλίμα κατά την ώρα του φαγητού αποφεύγει την ίδια την τροφή που το συνοδεύει.</p>
<p style="text-align: justify;">Οι αρχικές δυσκολίες στις σχέσεις του παιδιού με την μητέρα του, συνοδευόμενες από την δυσκολία του πατέρα να ανταποκριθεί στον στηρικτικό και εξισορροπιστικό του ρόλο, αυτές οι δυσκολίες λοιπόν καθρεφτίζονται ανάγλυφα στην διαδικασία παροχής και λήψης τροφής, όχι μόνο στα πρώτα στάδια ανάπτυξης του παιδιού αλλά διατηρούνται και στην μετέπειτα ζωή του, αν δεν μεσολαβήσουν επανορθωτικοί παράγοντες που θα ξαναδώσουν στην τροφή την βασική απόλαυση που της ανήκει.</p>
<p style="text-align: justify;">Οι γονείς δεν τολμούν να αντικρίσουν οποιοδήποτε αρνητικό συναίσθημα για το παιδί τους έτσι ώστε να αναγνωρίσουν τα αλληλοσυγκρουόμενα συναισθήματά τους για το μωρό τους – αυτόν τον λατρευτό μπελά – και να τα αντέξουν. Αυτή η αμφιθυμία τους κάνει να μη μπορούν να πουν «όχι» σο μωρό τους. ´Ετσι στερούν από  τα παιδιά τους ένα κανονικό τάισμα με αρχή, μέση και τέλος ακολουθούμενο από μια φάση μεταβολισμού της τροφής αλλά και ψυχικού μεταβολισμού της συναισθηματικής εμπειρίας του ταΐσματος.</p>