<div style="text-align: justify;"><strong><em>Γεια σας</em></strong></div>
<div style="text-align: justify;"><strong><em><br /></em></strong></div>
<div style="text-align: justify;"><strong><em>Το πρόβλημά μου ξεκινάει από τα Χριστούγεννα. Είχα πάει στην Βουλγαρία από όπου είμαι και είχα να πάω καιρό και κάπου μετά την πρωτοχρονιά εμφάνισα μια συνεχή κόπωση, ζαλάδα,ενοχλήσεις στην κοιλιά και χαμηλό συνεχή πυρετό. H αλήθεια είναι ότι έκανα υπερκατανάλωση τροφημάτων και ποτών και γενικά άλλαξα τις διατροφικές μου συνήθειες επισκέφτηκα γιατρό και μου είπαν ότι είναι ή κάτι με το έντερο ή με τον σκοληκοειδήτη μιας και ένιωθα κάτω δεξιά μια ενόχληση. Τέλος πάντων, πήρα μια γενική αντιβίωση επέστρεψα στην ελλάδα και επειδή τα συμπτώματα δεν υποχωρούσαν πήγα ένα βράδυ στα επείγοντα, μάλλον πιο πολύ από το άγχος γιατί είχα αυτόν τον χαμηλό πυρετό…Μου έκαναν γενικές αίματος, ακτινογραφίες, γυναικολογική εξέταση και μου είπαν ότι είμαι εντάξει από αυτά και πρέπει να πάω σε γαστρεντερολόγο.</em></strong></div>
<div style="text-align: justify;"><strong><em> </em></strong></div>
<div style="text-align: justify;"><strong><em>Αυτό κάπου στα τέλη Ιανουαρίου. Έκλεισα ραντεβού αλλά είναι στις 15. 4 δεν είχαν ελεύθερη ώρα πιο κοντά. Η αλήθεια είναι ότι εκείνη την περίοδο ήμουνα αρκετά αγχωμένη και στεναχωρημένη ε λοιπόν μετά αγχώθηκα ακόμα περισσότερο για την υγεία μου και λίγες μέρες μετά με έπιασε κρίση πανικού και κατάλαβα ότι πρέπει να χαλαρώσω. Όμως 23 μέρες μετά από αυτό με έπιασε ένα βράδυ ένα κοιλιακό φούσκωμα έντονο και από τότε μέχρι σήμερα περίπου 15 μήνα μετά με πιάνει σχεδόν κάθε μέρα νιώθω ότι θέλω να ρευτώ ή να αποβάλω τα αέρια από τον πρωκτό όταν είμαι ξαπλωμένη άλλαξα λίγο την διατροφή μου και κατέγραφα τι έτρωγα αλλά παρατήρησα ότι δεν έχει ιδιαίτερη επίδραση ο τύπος του φαγητού που τρώω σταμάτησα και το αλκοόλ άρχισα λίγο γυμναστική και γενικά άρχισα να προσέχω. Αν και ψυχολογικά είμαι πλέον καλύτερα τα συμπτώματα δεν υποχωρούν αν και η συχνότητα τους έχει είδη ελαττωθεί. Το φαντάζομαι ότι πρέπει να πάω σε γιατρό αλλά δεν έχω τα χρήματα να πάω σε ιδιώτη μιας και η εξεταση στο νοσοκομείο είναι πολύ αργά. Αλλά μερικές φορές με αγχώνει το γεγονός ότι κρατάει πλέον τόσο καιρό αυτή η κατάσταση. Θα σας ήμουνα πολύ ευγνώμων αν μπορείτε να μου δώσετε κάποιες απαντήσεις.</em></strong></div>
<div style="text-align: justify;"><strong><em> </em></strong></div>
<div style="text-align: justify;"><strong><em>Ευχαριστώ</em></strong></div>
<div><strong><em><br /></em></strong></div>
<div><strong><em>Στο ερώτημά σας απαντά ο ψυχολόγος- ομαδικός θεραπευτής Δημήτρης Κατσαρός. </em></strong></div>
<div> </div>
<div><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles/photos/eidikoi/katsarosd.jpg&amp;width=248" alt="Δημήτρης Κατσαρός" width="90" /></div>
<div> </div>
<div style="text-align: justify;"> </div>
<div>
<div style="text-align: justify;">Αγαπητή αναγνώστρια:</div>
<div style="text-align: justify;">Είναι σωστή η απόφασή σας να επισκεφτείτε τους γιατρούς και να αποκλείσετε τα παθολογικά αίτια πριν ενοχοποιήσετε το άγχος για ό,τι σας συμβαίνει. Παρ'όλα αυτά ακόμα κι αν δεν είναι το άγχος ο λόγος που βρίσκεστε σ'αυτή την κατάσταση, μπορεί να είναι ένας παράγοντας που την παρατείνει. Είναι θετικό ότι γυμνάζεστε και προσέχετε τη διατροφή σας γιατί σας δίνει την αίσθηση ελέγχου που κατευνάζει το άγχος, μα που και που καλό είναι να ακούτε και κάποια από τις επιθυμίες σας 'για να το ρίξετε λίγο έξω' γιατί αυτό θα σας βοηθήσει να απενοχοποιήσετε την ικανοποίηση χωρίς υπερβολή με ένα διπλό τρόπο: Θα πέσει το άγχος κι άλλο εφόσον η ικανοποίηση δεν εντείνει την ασθένεια και ταυτόχρονα θα δώσει την αίσθηση στο σώμα ότι 'αντέχει' να περνάει καλά μειώνοντας έτσι το θυμό σας απέναντι στο πόσο πολύ έχει κρατήσει αυτή η κατάσταση. Παρ'όλα αυτά είναι ακόμα σημαντικό να κάνετε όλες τις εξετάσεις που απαιτούνται πριν είστε βέβαιη πως πρόκειται για κάτι ψυχοσωματικό. </div>
</div>