Είμαι 37 ετών και πριν δυο χρόνια γέννησα ένα κοριτσάκι. Πήρα πολλά κιλά στην εγκυμοσύνη μου, αν και ποτέ δεν ήμουν πολύ αδύνατη. Ωστόσο, νιώθω πολύ άσχημα με το σώμα μου. Δεν μπορώ να φορέσω τα ρούχα που φορούσα παλαιότερα και νιώθω ότι το σώμα μου έχει χαλάσει.
Το θέμα είναι ότι τώρα με τον εγκλεισμό στο σπίτι, έχω προσπαθήσει πολλές φορές να κάνω δίαιτα αλλά δεν βλέπω αποτέλεσμα. Έχω αποφασίσει να πάω σε διαιτολόγο μα νιώθω κόμπλεξ με το πάχος μου. Νιώθω παντού, στον δρόμο, στο γραφείο ότι με κοιτούν και μέσα τους λένε «να, η χοντρή».
Νιώθω ντροπή και θυμό με το σώμα μου…
Νιώθω ότι είμαι σαν παραμορφωμένη. Το χειρότερο όλων είναι ότι ακούω διάφορα σχόλια που μου χαλούν την ψυχολογία και δεν μπορώ να συνεχίσω να κάνω δίαιτα. Νιώθω ντροπή με το σώμα μου και θυμό όταν μου κάνουν σχόλια ή ακούω ψίθυρους από ανθρώπους που δεν τους έχω δώσει το θάρρος.
Ανέκαθεν, βέβαια, είχα σκαμπανεβάσματα με το βάρος μου και είχα και βουλιμικά επεισόδια. Αυτό που θέλω να ρωτήσω είναι πώς πιστεύετε ότι πρέπει να απαντάμε όταν μας κάνουν αρνητικά σχόλια; Είναι πολύ σημαντικό για εμένα να ξέρω πώς να το χειριστώ…
Στο ερώτημά σας απάντησε ο ψυχολόγος – ομαδικός θεραπευτής Δημήτρης Κατσαρός
Αγαπητή αναγνώστρια,
Νομίζω πως ο τρόπος που σκέφτεστε το σώμα σας είναι παρόμοιος με αυτόν που φοβάστε πως σκέφτονται και οι άλλοι. Ο τρόπος αυτός δεν αποτελεί μια μομφή για εσάς προσωπικά που «χαλαρώσατε και αφεθήκατε» αλλά που δεν είστε όμοια με κάποιο συγκεκριμένο σωματότυπο.
Είναι πολύ πιθανό να στενοχωριέστε για αυτά που ακούτε και να δείχνετε μια ιδιαίτερη ευαισθησία στους ψιθύρους γιατί εσείς η ίδια νιώθετε πως έχετε «αφεθεί και χαλαρώσει». Λέω ξανά «χαλαρώσει» γιατί συνήθως όταν ακούμε για παραπανίσια κιλά, αυτό που μας έρχεται στον νου είναι μια πάλη για αυτοέλεγχο.
Αλλάζουμε γιατί χάνουμε τον έλεγχο…
Σκεφτείτε ένα μικρό παιδί: Νιώθει ποτέ πως πρέπει να ελέγξει το σώμα του με τέτοιο τρόπο; Όχι. Αυθόρμητα και με χαρά θεωρεί πως βρίσκεται σε μια αναπτυξιακή περίοδο κατά την οποία αυξάνεται η μάζα του σώματός του. Ρίξτε του όμως λίγο νερό στο παντελόνι και αμέσως θα ντραπεί και θα πάει να αλλάξει. Δεν θέλει να φαίνεται πως κατουρήθηκε πάνω του, ότι «έχασε τον έλεγχο».
Ο έλεγχος γενικά είναι μια ναρκισσιστική επένδυση. Είναι αυτό που τα παιδιά λένε «κοίτα! μπορώ και μόνος μου» και αυτά που οι μεγάλοι δείχνουν ως δημιουργήματα (δουλειά, τέχνη, οικογένεια). Πάρα πολλές γυναίκες παίρνουν κιλά μέσα από τη διαδικασία της μητρότητας. Ο έλεγχος μεταπίπτει στην προστασία και τρυφερότητα απέναντι στο παιδί τους.
Σιγά σιγά θα βρείτε χρόνο και διάθεση για εσάς
Είναι εξαιρετικά πιθανό λοιπόν να «παραμελείτε» το σώμα σας και να επαφίεστε στις σύντομες απολαύσεις του φαγητού γιατί η προσοχή σας είναι στραμμένη στο παιδί σας. Σημειώσατε όμως: Δεν αφήνετε μόνο του τον εαυτό σας! Φροντίζετε για αυτόν έστω και έτσι! Αυτό είναι αξιαγάπητο από μόνο του και σημαίνει υγεία ψυχική για εσάς και το μικρό σας.
Σιγά σιγά θα έχετε χρόνο και όρεξη να ασχοληθείτε με την εμφάνισή σας γιατί ο έλεγχος θα ξαναγυρίσει σε εσάς καθώς μεγαλώνει το παιδάκι σας. Γνώμη μου είναι πως αν πιστέψετε πως έχετε τον έλεγχο, θα βρείτε και τρόπο να απαντάτε στα σχόλια των τριγύρω.
Διαβάστε σχετικά άρθρα:
«Νομίζω εκμεταλλεύεται την καραντίνα και με απατά… Πώς να το χειριστώ;»
«Φοβάμαι ότι θα χάσω τη δουλειά μου λόγω του κορωνοϊού… Τι να κάνω;»
