Ο Μπίμπρας Νάτχο αναφέρθηκε ξανά στο ενδεχόμενο παραμονής του στον ΠΑΟΚ και μετά το καλοκαίρι, δεδομένου ότι υπάρχουν πολλές ευρωπαϊκές ομάδες που θέλουν να τον εντάξουν στο δυναμικό τους.Η συνέντευξή του στο Βήμα της Κυριακής:
Ποιες είναι οι πρώτες εντυπώσεις σου από τον ΠΑΟΚ και το ελληνικό πρωτάθλημα;
‘Στον ΠΑΟΚ νιώθω πολύ ωραία. Νιώθω ότι παίζω σε αυτή την ομάδα πολλά χρόνια. Είναι σαν να βρίσκομαι μέσα στην οικογένειά μου. Παρόμοιο συναίσθημα είχα και όταν αγωνιζόμουν στο Ισραήλ. Στη Ρωσία ήταν λίγο διαφορετικά. Εκεί οι σχέσεις των ανθρώπων είναι διαφορετικές. Στην Ελλάδα οι σχέσεις των ανθρώπων μοιάζουν με αυτές στο Ισραήλ. Η Θεσσαλονίκη μου θυμίζει πολύ το Ισραήλ και αρέσει και στη γυναίκα μου. Στο πρωτάθλημα υπάρχουν μερικές πολύ καλές ομάδες και μου αρέσει ότι παίζεται επιθετικό και γρήγορο ποδόσφαιρο. Μου αρέσει και το στυλ παιχνιδιού του ΠΑΟΚ και μου ταιριάζει περισσότερο από αυτό της Ρούμπιν’.
Όταν επιλέγεις αν θα πας ή όχι σε μια ομάδα, ποιες είναι οι προτεραιότητες σου;
‘Πάντα φιλοδοξώ να φτάσω όλο και πιο ψηλά και έχω όνειρο να παίξω στα μεγαλύτερα πρωταθλήματα της Ευρώπης. Θέλω όμως να χτίσω την καριέρα μου οιγά-σιγά και είναι σημαντικό να είμαι σε μέρη και ομάδες όπου νιώθω καλά και εγώ και η οικογένειά μου. Το συναίσθημα το δικό μου και της οικογένειάς μου δεν είναι λιγότερο σημαντικό από το ποδόσφαιρο. Είναι πάνω από την καριέρα. Για να πάω σε μια ομάδα θέλω να νιώσω ότι με θέλουν πολύ, ότι είμαι σημαντικός για την ομάδα. Εξετάζω και το πρωτάθλημα και την ομάδα και την πόλη όπου θα ζούμε. Είναι σημαντικό να πηγαίνεις όπου πηγαίνεις με την καρδιά σου’.
Τι θα σε έκανε να παραμείνεις στον ΠΑΟΚ;
‘Δεν έχω κάτι να πω για το θέμα αυτό. Περνάω καλά, όταν όμως έρθει το καλοκαίρι, θα καθίσω να συζητήσω με όποιον πρέπει και θα αποφασίσω. Έχω πάντα το όνειρο να παίξω στις μεγάλες ομάδες της Ευρώπης, μετράει όμως και το ότι εδώ περνάω καλά. Το καλοκαίρι θα τα βάλω όλα στη ζυγαριά και θα αποφασίσω. Τώρα δεν θέλω να σκέφτομαι τέτοια πράγματα και θέλω να είμαι συγκεντρωμένος στα παιχνίδια’.
Έζησες ήδη δύο μεγάλα ντέρμπι, με τον Ολυμπιακό στην Τούμπα και με τον Αρη στο ‘Κλεάνθης Βικελίδης’.
‘Εναντίον του Ολυμπιακού ήταν κάτι ξεχωριστό. Η ατμόσφαιρα στο γήπεδο ήταν φανταστική. Ήταν ένα παιχνίδι που το κερδίσαμε και ήταν ένα ιδιαίτερο συναίσθημα. Στο παιχνίδι με τον Άρη νιώθω ότι τα πράγματα ξεπέρασαν αυτό που πρέπει να είναι ένα αθλητικό παιχνίδι. Δεν φοβήθηκα για μένα, αλλά φοβήθηκα ότι κάποιος από όλους θα μπορούσε να έχει τραυματιστεί με όσα έπεφταν μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Δεν ήταν μια ευχάριστη κατάσταση για να τη ζεις. Έχω ζήσει στην καριέρα μου έντονους αγώνες, όχι όμως τέτοιο πράγμα.Υπάρχουν κάποια όρια σε όλα τα πράγματα και αυτό που ζήσαμε δεν ήταν μέσα στο αθλητικό πνεύμα’.
Είχες δηλώσει στα ΜΜΕ της πατρίδας σου ότι ένα πρόβλημα που είχες στη Θεσσαλονίκη ήταν ότι δεν υπήρχε τζαμί για να προσευχηθείς ενώ λίγο πριν από τη σέντρα προσεύχεσαι.
‘Είμαι θρησκευόμενος. Ειδικά από τότε που πέθανε ο πατέρας μου έχω έρθει πιο κοντά στη θρησκεία και αυτό που κάνω πριν από τη σέντρα είναι ένα είδος προσευχής. Η θρησκεία νια μένα έρχεται πριν από όλα. Κάποτε θα κληθούμε να δώσουμε λογαριασμό την ώρα της κρίσης και είναι για όλους μας σημαντικό. Αυτές είναι οι αρχές μου και η παιδεία που έχω πάρει. Πάντα πίστευα, μου συνέβησαν όμως κάποια πράγματα στη ζωή μου που με έφεραν ακόμη πιο κοντά στη θρησκεία. Εκεί βρίσκω παρηγοριά και απαντήσεις. Είναι ένα είδος απομάκρυνσης από την καθημερινότητα’.
Γεννήθηκες και έζησες σε μια ταραγμένη περιοχή του πλανήτη. Πώς είναι να ζεις στο Ισραήλ, να είσαι μουσουλμάνος αλλά να μην είσαι Παλαιστίνιος;
‘Δεν είναι ωραίο να είσαι σε μια τόσο ταραγμένη περιοχή. Η διαμάχη ανάμεσα στο Ισραήλ και στην Παλαιστίνη θα ήταν καλύτερα να μην υπάρχει. Εγώ είμαι μουσουλμάνος, αλλά δεν ένιωσα ποτέ ρατσισμό λόγω της θρησκείας μου. Στο αεροδρόμιο με ελέγχουν λίγο παραπάνω, αλλά τίποτε περισσότερο. Δεν μπορώ πάντως να εκφράσω προσωπική άποψη για το πρόβλημα με την Παλαιστίνη γιατί είμαι πολύ μικρός για να το κάνω. Τόσα χρόνια δεν έχει καταφέρει κανένας να το λύσει. Ως απλός άνθρωπος πιστεύω ότι είναι σημαντικό να υπάρχει ειρήνη ανάμεσα στους ανθρώπους, είτε είναι μουσουλμάνοι, είτε εβραίοι, είτε χριστιανοί».
Ένα στερεότυπο που υπάρχει είναι ότι η μουσουλμανική θρησκεία είναι μια θρησκεία που προωθεί τη βία.
‘Αυτό δεν είναι σωστό. Οποιος εμβαθύνει και διαβάσει τη μουσουλμανική θρησκεία θα διαπιστώσει ότι η βία είναι ένα από τα πράγματα που απαγορεύονται. Υπάρχουν μουσουλμάνοι που έχουν κάνει πράξεις βίας στον κόσμο, με τις ενέργειές τους όμως δεν τιμούν τη θρησκεία μας. Δεν είναι σωστό να αποδίδουμε βίαιες ενέργειες στη μουσουλμανική θρησκεία και όποιος το κάνει το μόνο που πετυχαίνει είναι να κάνει κακό στους υπόλοιπους μουσουλμάνος που δεν είναι τέτοιοι. Ο καθένας μπορεί να ερμηνεύει την κάθε θρησκεία με διαφορετικό τρόπο, αν όμως εμβαθύνεις και διαβάσεις θα δεις ότι στη θρησκεία μας η βία απαγορεύεται’.