Μπορεί κανείς να τρελαθεί από τις κρίσεις πανικού;

<p style="text-align: justify;"><strong>Aναγνώστης μας ρωτά:</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Υπέφερα και υποφέρω ακόμα από κρίσεις πανικού. Μπορεί κανείς να τρελαθεί ή να πάθει κάτι κακό; </strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Αγαπητέ ανανγώστη, ανατρέξαμε στις πληροφορίες του Ερευνητικού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου για την Ψυχική Υγεία. Δείτε τι αναφέρει η επιστημονική ομάδα του ΕΠΙΨΥ:</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Η διαταραχή πανικού εμφανίζεται στο 1,5-4% του γενικού πληθυσμού, είναι 2-3 φορές συχνότερη στις γυναίκες και στους συγγενείς των πασχόντων. Χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενες προσβολές έντονου άγχους, δυσφορίας, φόβου και μερικές φορές τρόμου, που εισβάλλουν απότομα (ξαφνικά), κορυφώνονται σε δέκα λεπτά, διαρκούν περίπου μία ώρα και συνοδεύονται από ταχυκαρδία (επιτάχυνση του καρδιακού ρυθμού), αίσθημα παλμών, εφίδρωση, τρόμο (τρέμουλο) των άκρων, αίσθημα πνιγμονής, υποκειμενική αίσθηση ότι ο εισπνεόμενος αέρας δεν επαρκεί, πλάκωμα στο στήθος και δυσφορία, αίσθημα ζάλης, αστάθεια και τάση για λιποθυμία, ρίγη ή σπασμούς, μουδιάσματα και αδυναμία. Καθώς εισβάλλουν τα σωματικά ενοχλήματα, ο ασθενής τα ερμηνεύει με τρόπο στρεβλό και καταστροφικό. Νομίζει ότι θα πεθάνει (από έμφραγμα ή εγκεφαλικό), θα ταπεινωθεί, θα ντροπιαστεί και ότι θα χάσει τον έλεγχο και θα τρελαθεί. Ο φόβος τροφοδοτεί το άγχος, το άγχος συνδαυλίζει το φόβο και ο ασθενής παγιδεύεται σ' έναν φαύλο κύκλο. Μετά τις πρώτες κρίσεις διακατέχεται από αυξανόμενη ανησυχία σχετικά με την εισβολή και άλλων κρίσεων, φοβάται για τις ενδεχόμενες επιπτώσεις τους, αποφεύγει δραστηριότητες, συνθήκες ή καταστάσεις που τις εκλαμβάνει ως απειλητικές ή χρησιμοποιεί συμπεριφορές αναζήτησης ασφάλειας, όταν η αποφυγή δεν είναι δυνατή. Με τις συμπεριφορές αυτές η διαταραχή ενισχύεται, εγκαθίσταται, εγκυστώνεται και μεταπίπτει στη χρονιότητα. Άλλες φορές ο ασθενής αποφεύγει συνθήκες ή καταστάσεις από τις οποίες η διαφυγή δε θα είναι εύκολη ή δε θα υπάρχει διαθέσιμη βοήθεια όταν απαιτηθεί (αγοραφοβία).</p>
<p style="text-align: justify;">Η Διαταραχή Πανικού συνυπάρχει συχνά με κατάθλιψη, γενικευμένη αγχώδη διαταραχή, κοινωνική φοβία, ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή. Πολλά σωματικά νοσήματα (υπερθυρεοειδισμός, φαιοχρωμοκύτωμα, επιληψία, υπογλυκαιμία κ.λ.π.), ουσίες ή και φάρμακα, όταν λαμβάνονται (αμφεταμίνες, χασίς, νικοτίνη, θεοφυλλίνη) ή όταν αποσύρονται απότομα (αλκοόλ, οπιοειδή, αντιυπερτασικά), μπορεί να πυροδοτήσουν μια κρίση πανικού. <strong></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong> Κινδυνεύω να πεθάνω ή να τρελαθώ από τις κρίσεις πανικού; </strong></p>
<p style="text-align: justify;">Σίγουρα και κατηγορηματικά όχι. Αυτό θα γίνει σαφέστερο όταν κατανοήσουμε πως πυροδοτούνται οι κρίσεις πανικού.</p>
<p style="text-align: justify;">Σύμφωνα με την Γνωσιακή – Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία – που αποτελεί τη θεραπεία πρώτης επιλογής για την Διαταραχή Πανικού – οι κρίσεις Πανικού πυροδοτούνται όταν το άτομο ερμηνεύοντας αυθαίρετα, λανθασμένα και καταστροφικά τα αθώα σωματικά ενοχλήματα με τα οποία εκφράζεται συνήθως το άγχος (ταχυκαρδίες, εφιδρώσεις, ζάλη, αστάθεια), εκτιμά ότι κινδυνεύει άμεσα να πεθάνει, να τρελαθεί ή να γίνει ρεζίλι.</p>
<p style="text-align: justify;">Με άλλα λόγια, όχι μόνο δεν κινδυνεύει να πεθάνει ή να τρελαθεί κάποιος από τις κρίσεις πανικού, αλλά αυτές οι καταστροφικές και αυθαίρετες σκέψεις του είναι που προκαλούν τις κρίσεις.</p>

Σχετικά άρθρα