<p style="text-align: justify;">Ο κριτικός κινηματογράφου του περιοδικού ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ, Χρήστος Μήτσης μας μιλά για τις καινούργιες ταινίες που παρουσιάζονται στους κινηματογράφους. Ποια να προτιμήσουμε και ποια όχι;</p>
<p style="text-align: justify;">   </p>
<p style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: small;">Το μικρό ψάρι </span></strong></p>
<p style="text-align: justify;">Ο Στράτος δουλεύει σε ένα αρτοποιείο, ενώ παράλληλα εκτελεί συμβόλαια θανάτου. Με τα λεφτά οργανώνει την απόδραση του Λεωνίδα από τη φυλακή, θέλοντας να ξοφλήσει το χρέος του προς τον άνθρωπο στον οποίο χρωστά τη ζωή του. Μελαγχολικό, στιλάτο νεο-νουάρ, αλλά και μια απελπισμένη κατάβαση στην υπαρξιακή κόλαση της νεοελληνικής πραγματικότητας από έναν τολμηρό σκηνοθέτη που δεν μασά τα κινηματογραφικά λόγια του. Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Βερολίνου.</p>
<h3> </h3>
<div id="ctl00_ctl00_Stiles_Main_uc_Articles_uc_Articles_Simple_rptParaGraphs_ctl01_PnlImage">
<div class="imgcontainer"><img src="http://lmnts.athinorama.gr/lmnts/articles/1003559/126.jpg" alt=" " width="640" />
<div class="lezada"> </div>
</div>
</div>
<p style="text-align: justify;">Αν επιστρέψει κάποιος σήμερα στις ασπρόμαυρες εικόνες του προ 12ετίας­ «Σπιρτόκουτου», θα δια­πιστώσει ότι το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Γιάννη Οικονομίδη όχι μόνο δεν έχει χάσει τίποτε από τη χειμαρρώδη, ακατανίκητη έντασή του, αλλά όλα όσα περιγράφει ως αστική καθημερινότητα επιβεβαιώνονται κάθε ώρα, κάθε ημέρα και κάθε χρόνο όλο και πιο πανηγυρικά. Από αυτήν την άποψη το «Μικρό Ψάρι» κολυμπά στα ίδια μολυσμένα­ νερά, μόνο που αυτά έχουν γίνει θολότερα – ή εντελώς αδιαφανή. Η Ελλάδα της κρίσης (της ηθικής, σαφώς βαθύτερης και από την οικονομική ) προσφέρει κι εδώ το επιβλητικό της ντεκόρ λοιπόν, τα διλήμματα των ηρώων του Οικονομίδη όμως έρχονται από πολύ μακρύτερα: από την αρχαία τραγωδία, τον Σαίξπηρ και τους υπαρξιστές. Η δε κινηματογραφική του φόρμα –από το μοντέρνο φιλμ νουάρ και το ευρωπαϊκό αστυνομικό (crime ) θρίλερ αυτή– προσδίδει στην πλοκή του μια αφτιασίδωτη κομψότητα. </p>
<p style="text-align: justify;">Αποτελώντας μια σκηνοθετικά ωριμότερη προέκταση της μέχρι τώρα φιλμικής διαδρομής του, η τέταρτη ταινία του Γιάννη Οικονομίδη «δανείζεται» τον ήρωά της από την «Ψυχή στο Στόμα». Ο Στράτος, όπως και ο Τάκης του Ερρίκου Λίτση, είναι ένας στριμωγμένος άνθρωπος που βάλλεται από παντού. Ύστερα από πολυετή φυλάκιση για ένα έγκλημα πάθους της νεότητάς του επιβιώνει τώρα ως μοναχικός εργάτης σε μια αρτοποιία, ενώ παράλληλα δολοφονεί ανθρώπους επ’ αμοιβή. Όσα λεφτά κερδίζει όμως, τα δίνει στον Γιώρ­γο, ο οποίος οργανώνει ένα σχέδιο απόδρασης για τον έγκλειστο αδερφό του Λεωνίδα, τον άνθρωπο στον οποίο ο Στράτος χρωστά τη ζωή του.</p>
<h3 style="text-align: justify;"><span style="font-size: 10px;">Πιστό σε ένα δικό του εσωτερικό ηθικό κώδικα, το μικρό ψάρι της ταινίας κολυμπά σε έναν ωκεανό ανηθικότητας, όπου κυριαρχούν οι εκβιασμοί, τα ψέματα, η εκπόρνευση και η απληστία. Από τον βασιλιά της νύχτας Πετρόπουλο μέχρι τη γυναίκα του Λεωνίδα (μια πειστικά κωλοπετσωμένη Πόπη Τσαπανίδου ) και από τον άνθρωπο που κλείνει τα συμβόλαια θανάτου μέχρι τον δυσμορφικό γείτονα και φίλο του Στράτου που βγάζει την αδερφή του στο κλαρί (ο κομίστας Πέτρος Ζερβός σε μια αξεπέραστα ανατριχιαστική ερμηνεία ), ένας κόσμος ανείπωτης –αλλά όχι απαραίτητα ορατής– βίας περιβάλλει τον εσωστρεφή, σιωπηλό ήρωα ο οποίος υφίσταται ένα διαρκές υβρεολόγιο, ένα συνεχή λεκτικό βιασμό, μια ατελείωτη επανάληψη (το μόνο δραματικό εφέ που αγγίζει τη μανιέρα ) των ίδιων φράσεων, εικόνων, συμπεριφορών. Όταν όλα καταρρεύσουν, η πορεία του Στράτου προς την προσωπική του κάθαρση θα γίνει μονόδρομος, τον οποίο ο Οικονομίδης περιγράφει με την τελετουργική δεξιοτεχνία ενός Ζαν-Πιέρ Μελβίλ και την κοινωνική ευαισθησία ενός Κεν Λόουτς. Με μια βαθιά ελληνικότητα κι έναν κρυφό, μα σπαρακτικό ρομαντισμό, όλα αποτυπωμένα στη μελαγχολική ματιά και την αξέχαστη κινηματογραφική φιγούρα ενός ανεπανάληπτου Βαγγέλη Μουρίκη. </span></h3>
<p style="text-align: justify;"><strong><em>2014. Διάρκεια: 137΄. Διανομή: FEELGOOD ENT.</em></strong></p>
<h1>Νώε</h1>
<p style="text-align: justify;">Ο Νώε, ένας φιλήσυχος οικογενειάρχης και ο μόνος εναπομείνας δίκαιος ανάμεσα στους ανθρώπους, επιλέγεται από τον Θεό για να σώσει τη γήινη πανίδα από μια επερχόμενη γιγαντιαία πλημμύρα. Ένας ελάχιστα ευρηματικός Αρονόφσκι παραμένει σχεδόν ακαδημαϊκά πιστός στο βιβλικό μύθο, αναπαριστώντας τον με προβλέψιμη χολιγουντιανή… μετριοπάθεια.</p>
<h3> </h3>
<div id="ctl00_ctl00_Stiles_Main_uc_Articles_uc_Articles_Simple_rptParaGraphs_ctl01_PnlImage">
<div class="imgcontainer"><img src="http://lmnts.athinorama.gr/lmnts/articles/1003560/128.jpg" alt=" " width="640" />
<div class="lezada"> </div>
</div>
</div>
<p>«Σε επέλεξε για κάποιο λόγο», λέει σε μια στιγμή ένας από τους Φύλακες, τους πέτρινους γίγαντες πεπτωκότες αγγέλους, στον Νώε. Πόσες φορές άραγε το έχουμε ακούσει αυτό στο σινεμά να απευθύνεται σε έναν καθημερινό άνθρωπο που αποδεικνύεται πως είναι ο Εκλεκτός και, φυσικά, ο κινηματογραφικός μας ήρωας; Βέβαια ο Νώε, μία από τις εμβληματικές­ μορφές της «Γένεσης», είναι ο κατεξοχήν επιλεγμένος εξ ουρανού μάρτυρας που καλείται να εκπληρώσει το θείο θέλημα. <br />Έτσι, μέχρι τα 3/4 αυτής της βιβλικής περιπέτειας ο πρωταγωνιστής δεν είναι παρά μια μονοδιάστατη φιγούρα χωρίς ηθικά διλήμματα (ως ο μόνος εναπομείνας δίκαιος ανάμεσα στους ανθρώπους ), ο οποίος κάνει σκοπό της ζωής του την κατασκευή της κιβωτού και τη διάσωση της γήινης πανίδας από τη γιγάντια πλημμύρα που πλησιάζει. Με το ανθρώπινο είδος όμως τι γίνεται; Άνισος και μεγαλομανής δημιουργός, ο Ντάρεν Αρονόφσκι («π», «Ρέκβιεμ για ένα Όνειρο», «Η Πηγή της Ζωής», «Ο Παλαιστής», «Μαύρος Κύκνος» ) αναζητά το μεγάλο θέαμα και τα δια­χρονικά ερωτήματα πίσω από έναν αρχετυπικό, ελάχιστα συναρπαστικό όμως μύθο, τον οποίο προσεγγίζει με σχεδόν ακαδημαϊκή πιστότητα.</p>
<h3> </h3>
<div id="ctl00_ctl00_Stiles_Main_uc_Articles_uc_Articles_Simple_rptParaGraphs_ctl02_PnlImage">
<div class="imgcontainer"><img src="http://lmnts.athinorama.gr/lmnts/articles/1003560/129.jpg" alt=" " />
<div class="lezada"> </div>
</div>
</div>
<p>Έτσι, και παρά την προσεγμένη δουλειά στο 3D, η περιπετειώδης διάσταση δεν παίρνει ποτέ εδώ το πάνω χέρι, το σασπένς έρχεται­ σε μετρημένες δόσεις και τα ψηφιακά εφέ δύσκολα θα κερδίσουν μια οσκαρική υποψηφιότητα. Με παρόμοιο τρόπο τα δραματικά ερωτήματα των ηρώων (λέγε με Νώε ) παραμένουν μέχρι τέλους όχι μόνο απλά, αλλά και απλοϊκά, δέσμια της μυθολογικής τους καταβολής. Καθώς η ταινία ξεχωρίζει γρήγορα τους καλούς (η αγαπημένη οικογένεια ) από τους κακούς (ο γραφικά αιμοσταγής άρχοντας Θούμπαλ-Κάιν ), χρειάζεται να φτάσουμε στο τελευταίο μισάωρο για να δούμε αν ο νεαρός και αδικημένος Χαμ θα εκδικηθεί τον πατέρα του και, κυρίως, αν ο τελευταίος, ο πραγματικά πιστός (σε μια οποιαδήποτε μεγάλη ιδέα ) θα επιλέξει την τυφλή υποταγή αντί για το δρόμο της καρδιάς του και τη διάσωση των ανθρώπων. Ποιος, αλήθεια, αγωνιά πραγματικά για την απάντηση; <br /><strong><em>ΗΠΑ. 2014. Διάρκεια: 138΄. Διανομή: UIP.</em></strong></p>
<h1 style="text-align: justify;">Τα Μάπετς Καταζητούνται</h1>
<p style="text-align: justify;"><strong><em><br /></em></strong></p>
<p style="text-align: justify;">Ο μεγαλύτερος εγκληματίας του κόσμου, ο βάτραχος Κόνσταντιν, δραπετεύει από το ρώσικο γκούλαγκ όπου ήταν φυλακισμένος. Ενοχοποιώντας τον Κέρμιτ και σε συνεργασία με τον βοηθό του Ντόμινικ, ο οποίος αναλαμβάνει μάνατζερ της ευρωπαϊκής περιοδείας των Μάπετς, σχεδιάζει να κλέψει τα πετράδια του στέμματος με την ακούσια <a id="_GPLITA_1" title="Click to Continue &gt; by YTNoAds" href="http://www.athinorama.gr/cinema/article.aspx?id=1003561">βοήθεια</a> της ξένοιαστης παρέας. Οι διάσημες κούκλες επιστρέφουν κεφάτες, σε μια χιουμοριστική περιπέτεια της «παλιάς σχολής» με σινεφίλ αναφορές και πολλούς διάσημους guests.</p>
<h3 style="text-align: justify;"> </h3>
<div id="ctl00_ctl00_Stiles_Main_uc_Articles_uc_Articles_Simple_rptParaGraphs_ctl01_PnlImage">
<div class="imgcontainer"><img src="http://lmnts.athinorama.gr/lmnts/articles/1003561/130.jpg" alt=" " width="640" />
<div class="lezada"> </div>
</div>
</div>
<p style="text-align: justify;">Τρία χρόνια μετά την επιτυχημένη­ κινηματογραφική επανεμφάνισή τους τα διάσημα κουκλάκια του Τζιμ Χένσον επιστρέφουν για ακόμη μία χιου­μοριστική μουσικο-χορευτική περιπέτεια, αυτήν τη φορά γεμάτη κινηματογραφόφιλες αναφορές αλλά και πάμπολλους guest stars, από τον Κριστόφ Βαλτς και τον Ντάνι Τρέχο­ στη Σάλμα Χάγεκ, στη Σελίν Ντιόν και στον Ζακ Γαλιφιανάκις. <br />Η σοφά παλιομοδίτικη συνταγή της πρώτης ταινίας, πιστή στο cool πνεύμα της τηλεοπτικής σειράς, επαναλαμβάνεται εύστοχα, βασισμένη στην κλισαρισμένη πλοκή μιας heist movie: ο μεγαλύτερος εγκληματίας του κόσμου, ο βάτραχος Κόνσταντιν, δραπετεύει από το ρώσικο γκουλάγκ όπου ήταν φυλακισμένος. Ενοχοποιώντας τον Κέρμιτ και σε συνεργασία με τον βοηθό του Ντόμινικ, ο οποίος αναλαμβάνει μάνατζερ της ευρωπαϊκής περιοδείας των Μάπετς, σχεδιάζει να κλέψει τα πετράδια του στέμματος με την ακούσια <a id="_GPLITA_0" title="Click to Continue &gt; by YTNoAds" href="http://www.athinorama.gr/cinema/article.aspx?id=1003561">βοήθεια</a> της ξένοιαστης παρέας. Διπλοπροσωπίες, καταδιώξεις, γάμοι, χοροί και τραγούδια συνδυάζονται με ανεπιτήδευτο κέφι και τη live συνδρομή του κομψού Ρίκι Τζερβέις ως ύπουλου Ντόμινικ και της απολαυστικότατης Τίνα Φέι ως σκληρής διοικήτριας σιβηρικού γκουλάγκ, με αδυναμία στα μιούζικαλ. <br /><strong><em>ΗΠΑ. 2014. Διάρκεια: 112΄. Διανομή: FEELGOOD ENT.</em></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><em><br /></em></strong></p>
<h1>Ο Γερμανός Γιατρός</h1>
<p style="text-align: justify;"><strong><em><br /></em></strong></p>
<p>Στην Παταγονία του 1960 μια οικογένεια φιλοξενεί στην πανσιόν της ένα Γερμανό γιατρό, ο οποίος υπόσχεται να βοηθήσει τη μικρή κόρη της στην καθυστερημένη ανάπτυξή της. Εκείνη, όπως και η μητέρα, συμφωνούν, αλλά ο πατέρας αντιδρά έντονα, ενώ παράλληλα μια πράκτορας της ισραηλινής Μοσάντ αναζητά στην περιοχή τα ίχνη του ναζί εγκληματία Γιόζεφ Μένγκελε. Ιστορία ενηλικίωσης, μελέτη της γοητείας του κακού και καίρια ιστορική καταγραφή συνδυάζονται σε ένα χαμηλότονο, καλοζυγισμένο ψυχολογικό θρίλερ βασισμένο σε αληθινά γεγονότα.</p>
<h3> </h3>
<div id="ctl00_ctl00_Stiles_Main_uc_Articles_uc_Articles_Simple_rptParaGraphs_ctl01_PnlImage">
<div class="imgcontainer"><img src="http://lmnts.athinorama.gr/lmnts/articles/1003562/132.jpg" alt=" " width="640" />
<div class="lezada"> </div>
</div>
</div>
<p>Βραβευμένη με τη Χρυσή Αθηνά στις Νύχτες Πρεμιέρας και το Μεγάλο <a id="_GPLITA_0" title="Click to Continue &gt; by YTNoAds" href="http://www.athinorama.gr/cinema/article.aspx?id=1003562">Βραβείο<img src="http://cdncache-a.akamaihd.net/items/it/img/arrow-10×10.png" alt="" /></a> του τμήματος Εβδομάδα Κριτικής στις Κάνες για το «XXY» (2007 ), την ιστορία μιας νεαρής κοπέλας με αδιευκρίνιστη σεξουαλική ταυτότητα, η Αργεντινή σκηνοθέτις και συγγραφέας Λουτσία Πουέντζο επανέρχεται σε μια ιστορία επώδυνης ενηλικίωσης. Αυτήν της 12χρονης Λίλιθ, η οποία μοιάζει πολύ μικρότερη από την ηλικία της, κάτι που της δημιουργεί συνεχή προβλήματα στη σχολική καθημερινότητα. <br />Ένας μυστηριώδης Γερμανός γιατρός προσφέρεται να τη βοηθήσει, κάτι που αμέσως τη γοητεύει, ενώ γρήγορα αρχίζει να γίνεται ελκυστική ιδέα και για την έγκυο μητέρα της. Οι ισχυρότατες επιφυλάξεις του πατέρα θα διαταράξουν την οικογενειακή γαλήνη, ενώ την ίδια στιγμή, καθώς βρισκόμαστε στην Παταγονία του 1960, μια πράκτορας των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών αναζητά στην περιοχή τα ίχνη του ναζί εγκληματία Γιόζεφ Μένγκελε. <br />Από τη μία οι έννοιες της κανονικότητας, της ομοιομορφίας και της κοινωνικής αποδοχής και από την άλλη η σκοτεινή γοητεία του κακού­. Με φόντο ένα ειδυλλιακό όσο και απειλητικό τοπίο, η Πουέντζο ισορροπεί χωρίς εξάρσεις τα διαχρονικά θέματά της, φυτεύοντάς τα ως επίκαιρα ερωτήματα σε μια ιστορικά συννεφιασμένη εποχή (η μεταπολεμική Λατινική Αμερική ως «ημιεπίσημος» χώρος φιλοξενίας καταζητούμενων ναζί ).</p>
<h3> </h3>
<div id="ctl00_ctl00_Stiles_Main_uc_Articles_uc_Articles_Simple_rptParaGraphs_ctl02_PnlImage">
<div class="imgcontainer"><img src="http://lmnts.athinorama.gr/lmnts/articles/1003562/133.jpg" alt=" " width="640" />
<div class="lezada"> </div>
</div>
</div>
<p style="text-align: justify;">Παράλληλα χαρτογραφεί τους χαρακτήρες τους ως ψυχολογικές γκρίζες ζώνες και δεν χαρίζει σε κανέναν ταμπέλες αθώου και θύτη, θύματος και ψυχοπαθολογικής περίπτωσης. Οι βιβλικές και μυθολογικές αναφορές (τα ονόματα Λίλιθ και Εύα ), όπως και η αντιπαράθεση της κατασκευής της «τέλειας» κούκλας από τον πατέρα με τη δημιουργία της άριας φυλής από τον Μέγκελε, λειτουργούν αποτελεσματικά σε αλληγορικό επίπεδο, ενώ μεγάλο μέρος της ιστορίας βασίζεται σε αληθινά γεγονότα, τα οποία η Πουέντζο κατέγραψε πρώτα σε δικό της μυθιστόρημα και κατόπιν στο σενάριο της υπνωτιστικά σαγηνευτικής ταινίας της. Δέκα βραβεία της Αργεντίνικης Ακαδημίας Κινηματογράφου και συμμετοχή στο τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα του Φεστιβάλ Κανών. <br /><strong><em>Αργεντινή, Γαλλία. 2013. Διάρκεια: 93΄. Διανομή: VIDEORAMA FILMS, ODEON.</em></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><em><br /></em></strong></p>
<h1 style="text-align: justify;">Kismet</h1>
<p><strong><em><br /></em></strong></p>
<p>Οι λόγοι της επιτυχίας και η επίδραση των τούρκικων σίριαλ στον αραβικό κόσμο, στα Βαλκάνια και, φυσικά, στη χώρα μας. Διεθνής τηλεοπτική συμπαραγωγή με άποψη και πρωτότυπη προσέγγιση σε ένα πολιτιστικό αλλά και κοινωνικό φαινόμενο.</p>
<h3> </h3>
<div id="ctl00_ctl00_Stiles_Main_uc_Articles_uc_Articles_Simple_rptParaGraphs_ctl01_PnlImage">
<div class="imgcontainer"><img src="http://lmnts.athinorama.gr/lmnts/articles/1003563/134.jpg" alt=" " width="640" />
<div class="lezada"> </div>
</div>
</div>
<p style="text-align: justify;">Κοντεύουν δέκα χρόνια από την πρώτη τουρκική εισβολή στην ελληνική τηλεόραση και τον έρωτα της Ναζλί (Μπακλαβατζίογλου! ) με τον δικό μας Νίκο στα «Σύνορα της αγάπης». Έκτοτε οι σαπουνόπερες της γείτονος έφτασαν μέχρι το να καταλάβουν ακόμη και το prime time των τηλεοπτικών προγραμμάτων μας, και όχι μόνο. Η επιτυχία τους απλώνεται σε ολόκληρο τον αραβικό κόσμο και στα Βαλκάνια, επηρεάζοντας αθόρυβα μια σιω­πηλή κοινωνική πραγματικότητα. <br />Η δημοσιογράφος και σκηνοθέτις Νίνα-Μαρία Πασχαλίδου ανέλαβε να διερευνήσει τις αιτίες αυτού του φαινομενικά απλού και ιλαρού, αλλά στην πραγματικότητα περίπλοκου πολιτιστικού φαινομένου για χάρη μιας διεθνούς τηλεοπτικής παραγωγής στην οποία συμμετέχουν ακόμη και το Arte με το Al Jazeera. Πολλά­ ευρήματα είναι προφανή (η επιστροφή στις παραδοσιακές αξίες, ο εξωτισμός ), οι ελληνικές μαρτυρίες μάλλον περιττές, αλλά η σχέση του «προοδευτικού» τούρκικου τηλε- μικρόκοσμου με αυτόν των μουσουλμανικών χωρών είναι αποκαλυπτική και άκρως ενδιαφέρουσα. Εκεί ρίχνει και το βάρος της η καλο­-μονταρισμένη αφήγηση, η οποία δένει σφιχτά συνεντεύξεις, ρεπορτάζ και χαρακτηριστικές τηλεοπτικές εικόνες. <br /><strong><em>Ελλάδα. 2014. Διάρκεια: 66΄. Διανομή: CINEDOC.</em></strong></p>
<p>Δουλεύοντας σε ένα κέντρο περίθαλψης προβληματικών εφήβων, η νεαρή Γκρέις προσπαθεί να βοηθήσει τους ψυχολογικά ασταθείς ενοίκους του και να βάλει σε τάξη τη δική της προσωπική ζωή.<a id="_GPLITA_0" title="Click to Continue &gt; by YTNoAds" href="http://www.athinorama.gr/cinema/article.aspx?id=1003564">Βραβείο<img src="http://cdncache-a.akamaihd.net/items/it/img/arrow-10×10.png" alt="" /></a> ερμηνείας στο Λοκάρνο και κοινού στις Νύχτες Πρεμιέρας για ένα τρυφερό, αλλά υπερβολικά στρογγυλεμένο κοινωνικό δράμα χαρακτήρων.</p>
<h3> </h3>
<div id="ctl00_ctl00_Stiles_Main_uc_Articles_uc_Articles_Simple_rptParaGraphs_ctl01_PnlImage">
<div class="imgcontainer"><img src="http://lmnts.athinorama.gr/lmnts/articles/1003564/135.jpg" alt=" " width="640" />
<div class="lezada"> </div>
</div>
</div>
<p style="text-align: justify;">Στη δεκαετία του ’70 προβαλλόταν η τηλεοπτική εκπομπή «Μια ταινία, μια συζήτηση» κατά την οποία, και μετά το τέλος ενός «φιλμ προβληματισμού», ένα πάνελ ειδικών διασταύρωνε απόψεις επί επικαίρων –σχεδόν πάντα κοινωνικών– θεμάτων. Κλασικό δράμα του ανεξάρτητου αμερικανικού κινηματογράφου, τα «Μικρά Όμορφα Πλάσματα» αποτελούν την καλύτερη και πλέον μοντέρνα εκδοχή αυτού του είδους ταινιών, όπου το μέλημα του δημιουργού να δώσει στον θεατή «τροφή για σκέψη» είναι σχεδόν πάντα ισχυρότερο από την αφηγηματική του ανάγκη. <br />Ακριβώς με αυτές τις προθέσεις και ξεκινώντας από προσωπικά βιώματα, καθώς ο ίδιος δούλεψε­ δύο χρόνια σε ίδρυμα για εφήβους με ανάρμοστη συμπεριφορά, ο Ντέστιν Κρέτον στήνει μια μυθοπλαστική παραλλαγή των εμπειριών του, διαθέτει όμως αρκετό ταλέντο για να αποφύγει πολλές από τις παγίδες μιας ταινίας μηνυμάτων. Πολλές, αλλά όχι όλες, καθώς η casual ρεαλιστική του προσέγγιση κρατάει μιαν­ απόσταση συναισθηματικής­ ασφάλειας απέναντι στους χαρακτήρες και το βαρύ δράμα του ποτέ δεν μπήγει τα νύχια βαθιά στην ορατή πληγή.</p>
<h3 style="text-align: justify;"> </h3>
<div id="ctl00_ctl00_Stiles_Main_uc_Articles_uc_Articles_Simple_rptParaGraphs_ctl02_PnlImage" style="text-align: justify;">
<div class="imgcontainer"><img src="http://lmnts.athinorama.gr/lmnts/articles/1003564/136.jpg" alt=" " width="640" />
<div class="lezada"> </div>
</div>
</div>
<p style="text-align: justify;">Μια πληγή που κουβαλούν όλοι οι ήρωες του φιλμ, επιβλέποντες αλλά κι ένοικοι του κέντρου περίθαλψης προβληματικών εφήβων στο οποίο δουλεύει η νεαρή Γκρέις­. Φιλότιμη, θαρραλέα, υπομονετική, αγωνίζεται καθημερινά να βοηθήσει τους ψυχολογικά ασταθείς φιλοξενούμενούς του αλλά και να βάλει σε τάξη τη δική της προσωπική ζωή. Η απρογραμμάτιστη εγκυμοσύνη της αναστατώνει επικίνδυνα τη σχέση της με έναν συνάδελφο, η περίπτωση της κυνικής Τζέιντεν φέρνει στην επιφάνεια καλά κρυμμένα μυστικά του παρελθόντος κι ενώ αυτό το κουβάρι δυσλειτουργικών ανθρώπων, ανομολόγητων επιθυμιών και απωθημένων τραυμάτων μπλέκεται συγκινητικά, ξέρεις καλά πως τελικά θα τακτοποιηθεί με γλυκόπικρη συγκατάβαση, γερή δόση αισιοδοξίας και ακόμη­ μεγαλύτερη συγκίνηση. Εξ ου και τα βραβεία κοινού σε διάφορα φεστιβάλ, ανάμεσά τους και οι τελευταίες Νύχτες Πρεμιέρας, όπως και οι διακρίσεις (Φεστιβάλ Λοκάρνο ) για την ερμηνεία της Μπρι Λάρσον («Δον Ζουάν», «Ονειρεμένο Τώρα» ), του νέου it girl του ανεξάρτητου αμερικανικού σινεμά. <br /><strong><em>ΗΠΑ. 2013. Διάρκεια: 96΄. Διανομή: ΣΠΕΝΤΖΟΣ FILM, SEVEN FLMS.</em></strong></p>
<h1>Πέντε Δευτερόλεπτα στο Κενό</h1>
<p style="text-align: justify;"><strong><em><br /></em></strong></p>
<p style="text-align: justify;">Τέσσερις άγνωστοι συναντιούνται παραμονή Πρωτοχρονιάς σε μια λονδρέζικη ταράτσα-διάσημο σημείο αυτοκτονίας και αποφασίζουν να μείνουν ζωντανοί μέχρι του Αγίου Βαλεντίνου. Γλυκανάλατη, γεμάτη κοινοτοπίες διασκευή ενός μυθιστορήματος του Νικ Χόρνμπι («Για Ένα Αγόρι», «High Fidelity» ).</p>
<h3> </h3>
<div id="ctl00_ctl00_Stiles_Main_uc_Articles_uc_Articles_Simple_rptParaGraphs_ctl01_PnlImage">
<div class="imgcontainer"><img src="http://lmnts.athinorama.gr/lmnts/articles/1003565/137.jpg" alt=" " width="640" />
<div class="lezada"> </div>
</div>
</div>
<p style="text-align: justify;">Σπιρτόζος συγγραφέας («Για Ένα Αγόρι», «High Fidelity» ) και σεναριογράφος («Μια Κάποια Εκπαίδευση» ), ο Νικ Χόρνμπι θα έχει μετανιώ­σει πικρά που δεν ασχολήθηκε ο ίδιος με τη σινε-μεταφορά του σαρκαστικού μυθιστορήματός του «Η κάθοδος των τεσσάρων», βλέποντας πώς μια διαστροφικά υποσχόμενη αρχική ιδέα εξελίσσεται επί οθόνης σε κάτι τόσο ρηχό και άνευρο: τέσσερις άγνωστοι συναντιούνται παραμονή Πρωτοχρονιάς σε μια λονδρέζικη ταράτσα-διάσημο σημείο αυτοκτονίας και αποφασίζουν να μείνουν ζωντανοί μέχρι του Αγίου Βαλεντίνου. Αυτό που ακολουθεί είναι μια παρέλαση κοινοτοπιών με ολίγη από cool βρετανικό χιούμορ, μια αδέξια περιγραφή εντελώς αδιάφορων χαρακτήρων και μια γλυκανάλατη φιλοσοφία ζωής βγαλμένη από εφηβικό ημερολόγιο. Μακριά από τα γαλλόφωνα νερά του, ο Πασκάλ Σομέιγ («Επαγγε­λματίας Καρδιοκατακτητής», «Γάμος σε Δόσεις» ) μοιάζει πελαγωμένος στα βαθιά, όπως άλλωστε και το πρωταγωνιστικό διεκ­περαιωτικό καστ, από το οποίο ξεχωρίζει σαφώς η εξωστρεφής Ίμογκεν Πουτς («Need for Speed» ). <br /><strong><em>Μ. Βρετανία. 2014. Διάρκεια: 96΄. Διανομή: ODEON.</em></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><em><br /></em></strong></p>