Ψυχοσωματικά: Αναγνώρισέ τα και αντιμετώπισέ τα με ομοιοπαθητική

<div><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL"><span lang="EL" xml:lang="EL">Γράφει για το boro.gr ο </span></span>Ομοιοπαθητικός Ιατρός <span lang="EL" xml:lang="EL">Τριανταφύλλου Παναγιώτης</span></span></div>
<div><span style="font-size: small;">μέλος ΔΣ της Ελληνικής Εταιρείας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής</span></div>
<div> </div>
<div><span style="text-decoration: underline; font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL"><br /></span></span></div>
<div><span style="font-size: small;">Ψυχοσωματικές διαταραχές έχουμε συνηθίσει να ονομάζουμε τις λειτουργικές οργανικές διαταραχές που περιλαμβάνουν σωματικά συμπτώματα για τα οποία δεν έχει προκύψει κάποια εμφανής παθολογική αιτία παρά τον ενδελεχή κλινικό, εργαστηριακό και απεικονιστικό έλεγχο που έχει υποβληθεί ένας ασθενής.</span></div>
<div><span style="font-size: small;" lang="EL" xml:lang="EL">Πάρα πολλές φορές οι ομοιοπαθητικοί γιατροί δεχόμαστε συνανθρώπους μας που υποφέρουν από πονοκεφάλους, ευερέθιστο έντερο, αϋπνία, σεξουαλικές διαταραχές,  μουδιάσματα, χρόνια κόπωση, δυσθυμία, διαταραχές της ορέξεως,  αυχεναλγία, δερματίτιδες, αλλεργική ρινίτιδα κ. α. για τα οποία έχουν ταλαιπωρηθεί τριγυρνώντας σε διαγνωστικά κέντρα και συναδέλφους διάφορων ειδικοτήτων, έχουν υποστεί διάφορες εξετάσεις, χωρίς να καταφέρουν να μάθουν την αιτία του προβλήματος, φέροντας συχνά την προσφιλή ταμπέλα της νευροφυτικής διαταραχής (ΝΦΔ) και το κυριότερο χωρίς να καταφέρουν να λύσουν το πρόβλημα παρά μόνο κουκουλώνοντάς το με συμπτωματική, ανακουφιστική θεραπεία.</span></div>
<div><span style="font-size: small;" lang="EL" xml:lang="EL"><br /></span></div>
<div><span style="font-size: small;" lang="EL" xml:lang="EL">Δυστυχώς η σύγχρονη «ακαδημαϊκή», συμβατική ιατρική με τον τρόπο που διδάσκεται και ασκείται, λόγω της υπερεξειδίκευσης, κοιτάζει το δέντρο και χάνει το δάσος. Χωρίζει τον άνθρωπο σε όργανα, σε  συστήματα  (που μόνο για διδακτικούς σκοπούς μπορεί να έχει νόημα)  και δεν τον μελετά σαν ένα, ενιαίο και αδιαίρετο σύνολο όπου το σώμα, το πνεύμα και η ψυχή συλλειτουργούν και συμπάσχουν ταυτόχρονα. Γι αυτό το λόγο η διάκριση των νοσημάτων σε  ψυχοσωματικά και μη μάλλον  δεν είναι σωστή.</span></div>
<div><span style="font-size: small;" lang="EL" xml:lang="EL"><br /></span></div>
<div><span style="font-size: small;" lang="EL" xml:lang="EL">Το σίγουρο είναι πως τα «ψυχοσωματικά» δεν είναι προϊόντα της φαντασίας του ασθενούς. Το άτομο υποφέρει πραγματικά και συν τοις άλλοις δεν βρίσκει κατανόηση ούτε από τον γιατρό, ούτε από το περιβάλλον του.</span></div>
<div><span style="font-size: small;" lang="EL" xml:lang="EL">Το σύμπτωμα είναι η ένδειξη της αντίδρασης του οργανισμού σε απειλητικές για την ισορροπία του συνθήκες. Δηλώνει την προσπάθεια για επιβίωση μέσα από αντίξοες καταστάσεις. Παρ’ όλα αυτά, το σύμπτωμα, αντί να θεωρείται σύμμαχος, γίνεται στόχος καταστολής με συμβατικά αντισυμπτωματικά σκευάσματα που ενώ δεν εξαλείφουν τα αίτια, φιμώνουν την αντίδραση του οργανισμού. Εξ αιτίας της καταστολής της διεξόδου του οργανισμού μέσω των συμπτωμάτων, η διαταραχή μεταφέρεται από τα πιο επιφανειακά στα πιο εσωτερικά όργανα και συστήματα, μέχρι η εξέλιξη της να φθάσει σε μόνιμες βλάβες οργάνων και αλλοίωση ιστών σε παθολογοανατομικό επίπεδο, όπου η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη. Είναι κρίσιμο λοιπόν νε επέμβουμε στα πρωιμότερα στάδια , όπου οι διαταραχές είναι απλώς «λειτουργικές».</span></div>
<div><span style="font-size: small;" lang="EL" xml:lang="EL"><br /></span></div>
<div><span style="font-size: small;" lang="EL" xml:lang="EL">Τα αίτια που γεννούν ένα σύνολο συμπτωμάτων είναι πολυπαραγοντικά.</span></div>
<div><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι δέκτης  πολλών  εξωγενών και ενδογενών παραγόντων που τον υποβάλλουν σε έντονο και μακροχρόνιο</span>stress<span lang="EL" xml:lang="EL">. Η μόλυνση του αέρα, του νερού, το κάπνισμα, οι διαιτητικές καταχρήσεις από τη μια κι από την άλλη η καταπίεση των συναισθημάτων, η ανασφάλεια, οι απογοητεύσεις, οι φόβοι, τα απωθημένα, οι οικονομικές δυσκολίες  δημιουργούν ένα αντίξοο περιβάλλον όπου ασφυκτιά. Η σωματοποίηση των εσωτερικών συγκρούσεων με τη μορφή συμπτωμάτων είναι η μόνη διέξοδος.</span></span></div>
<div><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL"><br /></span></span></div>
<div><span style="font-size: small;" lang="EL" xml:lang="EL">Σε όλα αυτά τα στρεσογόνα ερεθίσματα ο οργανισμός αντιδρά σαν σύνολο προσπαθώντας να διατηρήσει την ομοιόστασή του. Το ποσοστό συμμετοχής  του σώματος, της ψυχής και του πνεύματος είναι αυτό που σε κάθε περίπτωση διαφέρει. Ο κάθε άνθρωπος βιώνει την συμπτωματολογία με τρόπο μοναδικό. Η ένταση, η συχνότητα, η χροιά, η διάρκεια των ενοχλημάτων, οι αντανακλάσεις, τα συνοδά συμπτώματα, οι τροποποιητικοί παράγοντες και ο τρόπος με τον οποίο ο ασθενής αντιλαμβάνεται τη διαταραχή και τον επηρεάζει ψυχικά συνθέτει μια μοναδική εικόνα. Πρόκειται για μια εξατομικευμένη αντίδραση  που εξαρτάται από το γονιδιακό υπόστρωμα και την ιδιοσυγκρασία του καθενός μας. Σ΄ αυτήν ακριβώς τη μοναδικότητα με την οποία υπάρχει και υποφέρει ο άνθρωπος βασίζεται η ομοιοπαθητική για να μπορέσει με ήπιο τρόπο να θεραπεύσει.</span></div>
<div><span style="font-size: small;" lang="EL" xml:lang="EL"><br /></span></div>
<div><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Η ομοιοπαθητική προάγει την προσπάθεια του οργανισμού να υπερνικήσει τις πραγματικές αιτίες δημιουργώντας συμπτώματα. Βοηθάει τον ίδιο τον οργανισμό να ξαναρρυθμίσει την νευροενδοκρινική και ανοσολογική του ισορροπία. Ο ίδιος ο</span>Freud<span lang="EL" xml:lang="EL">αναφέροντας ότι: «τα ψυχοπαθολογικά φαινόμενα προέρχονται από τη συνολική  φόρτιση του νευρικού συστήματος σε σχέση με την ικανότητα αντίστασης αυτού, αφού συνυπολογισθεί η κληρονομική επιβάρυνση » τονίζει πως: «</span><span lang="EL" xml:lang="EL">η βασική ιδέα σε μια θεραπεία είναι να αυξήσουμε τις διεργασίες εκείνες που υπάρχουν σε μια ασθένεια και που πιστεύουμε ότι είναι αμυντικοί μηχανισμοί». Αυτή η άποψη ταιριάζει με τις αρχές και τους νόμους της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής και ιδιαίτερα με την άποψη πως η νόσος είναι διαταραχή σε ενεργειακό επίπεδο (νευροφυσιολογικού τύπου) πριν εμφανιστεί στο σωματικό επίπεδο.</span></span></div>
<div><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL"><br /></span></span></div>
<div><span style="font-size: small;" lang="EL" xml:lang="EL">Εφόσον το σώμα πάσχει μαζί με την ψυχή και το πνεύμα, η θεραπευτική στόχευση δεν μπορεί παρά να περιλαμβάνει και τα τρία επίπεδα. Θα πρέπει λοιπόν να αφιερώσουμε χρόνο στη  φυσική άσκηση, στην καλλιέργεια των διαπροσωπικών σχέσεων (οικογένεια, φίλοι). Θα πρέπει να εφαρμόσουμε ένα σωστό διαιτολόγιο χρησιμοποιώντας αγνά, φυσικά υλικά αποφεύγοντας τα τυποποιημένα προϊόντα. Θα πρέπει να ξαναδώσουμε νόημα στη ζωή μας, σταματώντας να δηλητηριάζουμε την ψυχή μας με επιθετικότητα, ανταγωνισμό, υπερβολική φιλοδοξία κυνηγώντας να ικανοποιήσουμε επίπλαστες ανάγκες. Θα πρέπει να μάθουμε να αφουγκραζόμαστε τον εαυτό μας και να του δίνουμε περισσότερο χρόνο για ανάπαυση από την αφόρητη πίεση του χρόνου και των υποχρεώσεων καθώς και την ευκαιρία να διοχετεύει την ενέργειά του σε δημιουργικές ασχολίες.</span></div>
<div><span style="font-size: small;" lang="EL" xml:lang="EL"><br /></span></div>
<div><span style="font-size: small;" lang="EL" xml:lang="EL">Η Ομοιοπαθητική είναι μια τελείως φυσική μέθοδος θεραπείας, η οποία θεραπεύει μόνιμα, ήπια και χωρίς παρενέργειες, στοχεύοντας στην ενδυνάμωση του ίδιου του οργανισμού κινητοποιώντας τις αμυντικές του δυνάμεις και αποκαθιστώντας την διαταραγμένη του υγεία. Αντιμετωπίζει οξείες και χρόνιες νόσους, καλύπτοντας ένα ευρύτατο φάσμα της ανθρώπινης παθολογίας. Ειδικότερα όσον αφορά στις ψυχοσωματικές νόσους η ομοιοπαθητική έχει άριστα αποτελέσματα, καθώς η διαταραχή βρίσκεται ακόμα σε λειτουργικό στάδιο και έχουμε μεγάλα περιθώρια πλήρους ίασης και αποκατάστασης της διαταραγμένης ισορροπίας του οργανισμού.</span></div>
<div><span style="font-size: small;" lang="EL" xml:lang="EL"><br /></span></div>
<div><span style="font-size: small;"><span lang="EL" xml:lang="EL">Τα φάρμακα που χρησιμοποιεί η ομοιοπαθητική είναι φτιαγμένα από φυσικές ουσίες φυτικής, ζωικής ή ορυκτής προέλευσης  και δεν έχουν καμία σχέση με τα χημικά φάρμακα. Ενεργούν  πάνω σε ολόκληρο τον οργανισμό, ενισχύοντας τον αμυντικό του μηχανισμό με αποτέλεσμα την θεραπεία και ανανέωση του οργανισμού και κατά συνέπεια την εξαφάνιση των επί μέρους συμπτωμάτων. Εξαιτίας της μεγάλης αραίωσης της ουσίας από την οποία είναι φτιαγμένα δεν έχουν καμία πιθανότητα τοξικής επίδρασης στον οργανισμό. Είναι ασφαλή, δεν έχουν αντενδείξεις, παρενέργειες και αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα και γι αυτό μπορούν να χορηγούνται και σε περιπτώσεις που άλλα φάρμακα αντενδείκνυνται, όπως η κύηση, η βρεφική ηλικία, η τρίτη ηλικία κ.α. Η δράση τους δεν μπορεί να εξηγηθεί με την αυθυποβολή του ασθενούς δεδομένου ότι είναι αποτελεσματικά σε νήπια και σε ζώα. Τέλος είναι φθηνά φάρμακα και είναι</span><span lang="FR" xml:lang="FR"><span lang="EL" xml:lang="EL">αναγνωρισμένα από τον Ελληνικό Οργανισμό Φαρμάκων </span></span><span lang="EL" xml:lang="EL">(</span><span lang="EL" xml:lang="EL">Ε.Ο.Φ.) από το 1994, σύμφωνα με τη σχετική Ευρωπαϊκή οδηγία.</span></span></div>

Σχετικά άρθρα