<p style="text-align: justify;"><strong><em>Αναγνώστης μας ρωτά: </em></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><em>Είναι καλό ή κακό να βλέπουμε ειδήσεις; Από τη μία πρέπει να είμαστε ενήμεροι για όλα όσα γίνονται με την οικονομική κρίση. Πρέπει να γνωρίζουμε ποιια επιδόματα θα κοπούν κτλ κτλ για να ρυθμίσουμε τις ανάγκες της οικογένειας. Από την άλλη κάθε φορά που βλέπω ειδήσεις το βράδυ νιώθω τόση μεγάλη θλίψη, σκέφτομαι ότι θα πάθω κατάθλιψη. Μήπως να σταματήσω να βλέπω τελείως ειδήσεις; </em></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><em>Ο ψυχολόγος – ομαδικός θεραπευτής, Δημήτρης Κατσαρός αναλύει. </em></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><em><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles/photos/eidikoi/katsarosd.jpg&amp;width=248" alt="Δημήτρης Κατσαρός" width="99" /></em></strong></p>
<p style="text-align: justify;">Η ενημέρωση ίσως να είναι μέσα μας συνυφασμένη με την πρόληψη.</p>
<p style="text-align: justify;">Παραδείγματος χάριν:</p>
<p style="text-align: justify;">Ένα μήνα σαν τον Μάρτιο, που ο καιρός είναι ευμετάβλητος βλέπει κανείς τί καιρό θα έχει αύριο και ανάλογα ντύνεται την επόμενη μέρα.</p>
<p style="text-align: justify;">Αν είναι καταχείμωνο και προχτές είχε δύο βαθμούς δε του είναι δύσκολο να προβλέψει ότι και σήμερα η θερμοκρασία δε θα είναι ιδιαίτερα υψηλή. Δε χρειάζεται να είναι μεταιωρολόγος κανείς ούτε και χρειάζεται ενημέρωση καθημερινά για τον καιρό για να βάλει παλτό και κασκόλ τον Ιανουάριο.</p>
<p style="text-align: justify;">Αντίστοιχα ισχύει και με τις ειδήσεις.</p>
<p style="text-align: justify;">Αν κάποιος επιθυμεί να ενημερωθεί το κάνει σε περιπτώσεις που τα πράγματα γίνονται εξαιρετικά ευμετάβλητα και απρόβλεπτα. Μετά σιγά-σιγά όταν επανέρχεται μια σταθερότητα η οποία δομεί μια νέα καθεστικυΐα τάξη η ενημέρωση χάνει τον σκοπό της πρόληψης.</p>
<p style="text-align: justify;">Δε χρειάζεται να δεί κανείς ειδήσεις για να μάθει πόσο άσχημα είναι τα πράγματα και πως πρέπει να κάνει σφιχτό και δύσκολο κουμάντο για να τα φέρει βόλτα, εκτός αν είναι κάποιος που ήρθε στην Ελλάδα πρόσφατα και χρειάζεται να εγκληματιστεί κάπως στα δεδομένα της.</p>
<p style="text-align: justify;">Ο λόγος που οι άνθρωποι σήμερα επιμένουν να βλέπουν ειδήσεις, παρόλο που τα πράγματα, κατ'αυτές είναι όλο και πιο δισοίωνα, μπορεί να είναι ένας 'κακός' ναρκισσισμός, ο οποίος μέρα με τη μέρα τρέφεται και δυναμώνει από τα πάθη. Αυτή η ηρωικότητα που φυλάει κρυφά ο καθένας μέσα του σαν το στίχο που τραγουδά ο Θάνος Πετρέλης “χτύπα κι άλλο, θα τ'αντέξω”.</p>
<p style="text-align: justify;">Αυτός ο ναρκισσισμός των παθών μας κάνει να είμαστε εσωστρεφείς και να νιώθουμε μοναδικοί μέσα στη δύναμη της 'κακοτυχίας' ή 'υπό το χάος απ' το οποίο ξεφεύγουμε καθημερινά' και η συνοδεία του είναι μια ανυπαρξία λύσεων καθώς η δυσκολία τρέφει αυτό τον 'κακό' ναρκισσισμό του πόνου και το βραβείο του είναι πάντα η απόδειξη ότι 'είμαστε ακόμα ζωντανοί'.</p>
<p style="text-align: justify;">Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως οι αρχαίοι Έλληνες μετά από την παρουσίαση δύο τραγωδιών έκλειναν με μια κωμωδία. Το κωμικό είναι πάντα ο τελευταίος δυνατός τρόπος που υπάρχει για να κάνει την εσωστρέφεια του μοναχικού πόνου να ανθίσει σε εξωστρέφεια και αναζήτηση πραγματικών λύσεων.</p>
<p style="text-align: justify;">Ένας καθηγητής ελληνικής φιλολογίας και μεγάλος φιλόσοφος του 19ου αιώνα είπε κάποτε: “Αν στην αλήθεια δεν περιλαμβάνεται το γέλιο τότε πρόκειται για ψεύδος. Οι πεποιθήσεις είναι πιο επικίνδυνοι εχθροί της αλήθειας από τα ψέματα.” Σύμφωνα μ'αυτό λοιπόν, η πεποίθηση ότι είμαστε ανίκανοι να αλλάξουμε την πραγματικότητά μας, δεν είναι μόνο στενάχωρη και επικίνδυνη αλλά και ψευδής!</p>
<p style="text-align: justify;">Άλλωστε ας σκεφτούμε έναν σκλάβο που κουβαλάει μια μεγάλη πέτρα στην πλάτη του για να την πάει κάπου. Ας πούμε επίσης πως έχει έναν παρατηρητή από πίσω που του λέει “α, τι δυσβάσταχτη πέτρα κουβαλάς! Πόσο πρέπει να δυσκολεύεσαι! Μόνο να το φανταστώ μπορώ…” Πως αυτή η παρατήρηση βοηθά τον σκλάβο σε ο,τιδήποτε; Δε τον βοηθά να την κουβαλήσει. Δε τον βοηθά να επαναστατήσει εναντίον του αφέντη του. Δε τον βοηθά ούτε δείχνοντάς του ένα πιο ανώδυνο τρόπο κουβαλήματος! Απλά είναι ένας λεκτικός καθρέφτης. Πολλές φορές η ενημέρωση από τηλεόρασης είναι απλά ένας καθρέφτης. Δεν έχει σκοπό να βοηθήσει στην πρόληψη, παρά να δείξει τί συμβαίνει.</p>
<p style="text-align: justify;">Το να κατανοήσει κάποιος το όποιο βάρος κουβαλάμε είναι κάτι που ζητάμε από μόνοι μας. Όταν μας δίνουν τέτοια κατανόηση χωρίς να τη ζητήσουμε υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να την παρεξηγήσουμε. Κάποιος να την μεταφράσει ως ειρωνεία. Άλλος ως θαυμασμό. Κάποιος τρίτος ως προπαγάνδα με σκοτεινούς και ανεξιχνίαστους σκοπούς… Και πολλά άλλα…</p>
<p style="text-align: justify;">Σ'αυτού του είδους την ενημέρωση-καθρέφτισμα είναι που καταφεύγουμε συνήθως όταν αποζητάμε ένα θαύμα! Γιατί αν τα πράγματα είναι τόσο άσχημα, κι εμείς απλά μόνο να τα υπομένουμε μπορούμε, τί άλλο μπορεί να μας 'σώσει' παρά ένα θαύμα; Κι εδώ ελλοχεύει μεγάλος κίνδυνος για κατάθλιψη. Το να κοιταζόμαστε στον καθρέφτη περιμένοντας να αλλάξει κάτι είναι παρόμοιο με το να κοιτάμε τα υλικά για ένα φαγητό και να περιμένουμε να μαγειρευτεί.</p>
<p style="text-align: justify;">Η κατάθλιψη είναι η συμπίεση της θλίψης γιατί κάπου υπάρχει η αγχωτική πεποίθηση ότι αν δράσουμε διαφορετικά απ'αυτό που ξέραμε ως τώρα, κάτι κακό ή απρόβλεπτο θα συμβεί. Κάτι αμήχανο, δυσάρεστο και επικίνδυνο. Έτσι η συμπιεσμένη θλίψη αφήνει σιγά σιγά ένα μουχλιασμένο άρωμα μέσα μας που αντέχεται μεν, είναι όμως διαρκές και προκαλεί την ψυχολογία του δυσοίωνου. Μήπως αυτό δεν είναι δυσάρεστο, αμήχανο και ανεξέλεγκτο;</p>
<p style="text-align: justify;">Όμως το να αφεθεί κανείς μέσα σ'αυτό που φοβάται να αντιμετωπίσει, είναι που τον κάνει να γνωρίσει καλύτερα τον εαυτό του και τη δυνατότητά του να δρα, να αντιδρά και να βρίσκει νέους τρόπους για να ζει και λύσεις σε προβλήματα που αντιμετωπίζει. Ο ίδιος φιλόσοφος που αναφέραμε πριν άλλωστε είπε επίσης: “ό,τι δε σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό”.</p>
<p style="text-align: justify;">Οι ειδήσεις είναι χρήσιμες στο βαθμό που ο καθένας τις βλέπει με ένα τρόπο εμπνευστικό για τη δημιουργικότητα και την ωφέλιμη κινητοποίησή του. Ακόμα κι αν το περιεχόμενό τους είναι δυσάρεστο, η σύνθεσή τους με τη δική μας πραγματικότητα πρέπει να βγάζει κάτι που να μας κινητοποιεί. Όχι να μας παγώνει και να μας αποκαρδιώνει!</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>