"Από τότε που γέννησα, παραμέλησα τον εαυτό μου και τον άνδρα μου"

<p style="text-align: justify;"><strong>Αναγνώστριά μας ρωτά:</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Γεια σας. Αυτο που αντιμετωπιζω το συγκεκριμενο διαστημα ειναι οτι μετα την γεννηση του γιου μου νιωθω γενικά κουρασμενη. Εννοω σωματικα και ψυχικα. Η σχεση μου με τον συζυγο μου επισης εχει αλλαξει. Παρατηρησα οτι εγινα επιθετικη και ειρωνικη μαζι του. Φυσικα και ο ιδιος δεν ειναι στα καλα του μιας και η δουλεια του δεν του αρεσει. Ζοριζεται πολύ συναισθηματικα χωρις ο προισταμενος του να εκτιμα την ολη του προσπαθεια. Ο γιος μας ειναι 18 μηνων τωρα. Επισης, λιγο πριν γεννησω μετακομίσαμε στι καινουριο μας σπιτι που βρισκετε σε ενα χωριο 20 λεπτα απο την πολη. Σημειωστε οτι μεγαλωσα στο κεντρο της Λευκωσιας ετσι μου εχει κακοφανει και ακομα δεν το εχω χωνεψει. Με ενοχλει ειναι η αληθεια αλλα ειναι πολυ δυσκολο να γινει κατι λογω οικονομικων καταστασεων. Αυτο που προβληματιζει ειναι η σχεση μου με τον συζυγο μου ειμαστε 7 χρονια μαζι συνολο και με προβληματιζει ο εαυτος μου. Ειμαι ατημελητη δεν εχω χρονο να ονειρευτω να ηρεμησω και να νιωσω, ξεχνιαστη οπως θελω Οι δουλειες του σπιτιου, το μωρο η δουλεια μου με εχουν καταπλακωσηει. Πως μπορω να το ξεπερασω; Σας ευχαριστω.</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Στο ερώτημά σας απαντά ο ψυχολόγος- ομαδικός θεραπευτής, Δημήτρης Κατσαρός. </strong></p>
<p style="text-align: justify;"><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles/photos/eidikoi/katsarosd.jpg&amp;width=248" alt="Δημήτρης Κατσαρός" width="99" /></p>
<div style="text-align: justify;">Ο τρόπος που γράφετε είναι λεπτομερής και αφηγηματικός. Αυτό με έκανε να φανταστώ πως διάβαζα ένα βιβλίο. Μέσα σε ένα βιβλίο μπορεί κανείς να δει αρκετές φορές περιπέτειες ανθρώπων που "βιάζονται" ή "πρέπει" να φτάσουν κάπου πριν συμβεί κάτι κακό ή χειρότερο. Στο τέλος του βιβλίου ως επί το πλείστον (αν δεν έχει δεύτερο μέρος η ιστορία) έχουν προλάβει να κάνουν αυτό που χρειάζεται για να ευχαριστηθεί ο αναγνώστης. Αυτό που θέλω να πω είναι πως σας νιώθω κάπως ανυπόμονη και αγχωμένη με την εξέλιξη των πραγμάτων. Το να "περάσει" μια δύσκολη στιγμή ή μια σειρά από δύσκολες στιγμές σημαίνει ταυτόχρονα να περάσει και ο χρόνος, να φτάσετε κάπου επιθυμητά όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα. Όμως θυμηθείτε: Ο χρόνος είναι σελίδες και οι στιγμές γράμματα. Ένα καλό βιβλίο έχει συνήθως μια περίεργη ή και δύσκολη πλοκή.</div>
<div style="text-align: justify;"> </div>
<div style="text-align: justify;">Η γέννηση του γιου σας και η μετακόμισή σας είναι εξαιρετικά σημαντικά γεγονότα που συνέβησαν σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα. Πρέπει να δώσετε χρόνο στον εαυτό σας για να μπορέσει να αφομοιώσει τις νέες συνθήκες και να φτάσετε σε μια κατάσταση να ελέγχετε την καθημερινότητα έτσι ώστε να πέσουν τα επίπεδα άγχους. Μόλις πέσουν τα επίπεδα άγχους θα μπορέσετε να ονειρευτείτε. Από τη στιγμή που θα καταφέρετε να ονειρευτείτε όπως πολύ όμορφα λέτε τα υπόλοιπα είναι σχετικά απλά.</div>

Σχετικά άρθρα