Πέρασε κι ο τελικός του Κυπέλλου…

Κάποιοι τον είδαν ως θρίαμβο του ποδοσφαιρικού πολιτισμού, επειδή μπήκαν αγκαλιασμένοι οι ιδιοκτήτες των φιναλίστ. Κάποιοι άλλοι ως θρίαμβο γενικώς, επειδή αυτή τη φορά δεν ήταν φιναλίστ ο Ολυμπιακός, αυτό τους έφτανε. 

Κάποιοι θεωρούν ότι η εντυπωσιακή αγωνιστική βελτίωση του Παναθηναϊκού στο τελευταίο κομμάτι της σεζόν συνιστά επίσης θρίαμβο διαχείρισης χαμηλού μπάτζετ, επιλογών και ποδοσφαιρικής δουλειάς. Ο Πράνιτς δήλωσε ότι με 1-2 προσθήκες, ο ΠΑΟ μπορεί την επόμενη σεζόν να διεκδικήσει το πρωτάθλημα από τον Ολυμπιακό. 

Κάποιοι συμπεραίνουν ότι ο ΠΑΟΚ «θυσίασε» το Κύπελλο στο βωμό του αποκλεισμού του Ολυμπιακού, πηγαίνοντας στον τελικό «άδειος» και χωρίς βασικά στελέχη της ενδεκάδας του. Εμφανίζοντας σε μεγάλα κομμάτια της αναμέτρησης εικόνα αγωνιστικής διάλυσης, με συνέπεια τη βαρύτατη ήττα του. Αλλά κι εδώ υπάρχει βεβαιότητα ότι έγινε φέτος ένα ακόμα βήμα προσέγγισης στο επίπεδο του Ολυμπιακού κι ότι στη νέα σεζόν ο ΠΑΟΚ θα μπορέσει να ανταγωνιστεί με αξιώσεις τους ερυθρόλευκους για τον τίτλο. 

Το κέρδος για τον Ολυμπιακό απ’ όλα αυτά είναι ότι συσπειρώνεται περισσότερο, ότι απαλάσσεται από κάθε κίνδυνο δικής του αλαζονικής συμπεριφοράς ή εφησυχασμού, ότι είναι προετοιμασμένος για να… προετοιμαστεί κατάλληλα ώστε να «πατήσει το γκάζι» στη νέα σεζόν ξεφεύγοντας κι άλλο, αντί να τον πλησιάσουν. 

Ο Μαρινάκης είναι πρόθυμος να ικανοποιήσει κάθε αίτημα του Μίτσελ για την ενίσχυση του ρόστερ, ενώ ο Ισπανός προπονητής το πρώτο που δήλωσε για τη νέα χρονιά είναι ότι ο Ολυμπιακός θα έχει αυξημένο ανταγωνισμό στην Ελλάδα και μεγαλύτερο σεβασμό εκ μέρους των αντιπάλων του στην Ευρώπη.  

Το ότι θέλουν να τον φτάσουν είναι δεδομένο. Για το αν μπορούν, είναι και πάλι στο χέρι του Ολυμπιακού να το διαψεύσει ξανά.