Γλώσσα του σώματος: Πώς θα καταλάβεις ότι μια γυναίκα σε θέλει

<p style="text-align: justify;"><strong>Γλώσσα του σώματος και φλερτ.</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>H  γλώσσα του σώματος όπως έχουμε αναλύσει και σε προηγούμενο άρθρο είναι ένας μη λεκτικός τρόπος έκφρασης και αυθόρμητης επικοινωνίας. Η έκφραση αυτή για να πραγματοποιηθεί χρησιμοποιεί το σώμα ή μέρη του σώματος. Σ'αυτήν δεν περιλαμβάνονται συμβολικές χειρονομίες που είναι μεν άλεκτες αλλά σκόπιμες και μεταδίδουν μια συμβολοποιημένη πληροφορία. (π.χ: “μούτζα”=απαξίωση  ή ερωτικός χωρός = ερωτική διαθεσιμότητα).</strong></p>
<p><strong>Γράφει ο ψυχοθεραπευτής, ομαδικός αναλυτής κύριος Δημήτρης Κατσαρός </strong></p>
<p><strong><img src="/contentfiles/katsaros.jpg" alt="" width="88" height="136" /></strong></p>
<p style="text-align: justify;">Στη γλώσσα του σώματος πριν αυτή γίνει αντικείμενο παρατήρησης και ανάγνωσης ενσωματώνονται και εκτονώνονται ώσεις που είτε αδυνατούμε να συμβολοποιήσουμε είτε μας είναι απαράδεκτο να το κάνουμε.</p>
<p style="text-align: justify;">Οι λόγοι που συντελούν στο δεύτερο παράγοντα είναι διάφοροι, τον πρωταγωνιστικό ρόλο ανάμεσά τους όμως έχει η ντροπή.</p>
<p style="text-align: justify;">Η ντροπή είναι μια αίσθηση ότι “μας παρακολουθούν περιμένοντας να μείνουμε σε ένα ρόλο. Να κάνουμε το σωστό κ.τ.λ.”</p>
<p style="text-align: justify;">Η ντροπή είναι ένας φόβος που προέρχεται από έξω προς τα μέσα με σκοπό τη συμμόρφωση σε ένα συγκεκριμένο τρόπο συμπεριφοράς ή την μη εκδήλωση κάποιου άλλου.</p>
<p style="text-align: justify;">Με λίγα λόγια η ντροπή έχει διλημματική φύση (αυτό ή εκείνο; Να το κάνω ή όχι;) και είναι η αρχή της νεύρωσης. (Νεύρωση είναι η “βάση του σύγχρονου πολιτισμού”).</p>
<p style="text-align: justify;">Η ντροπή που οδηγεί στην μη εκδήλωση μιας συμπεριφοράς ή/και στην συμμόρφωση προς μια συμπεριφορά αποδεκτή χαρίζει στον εαυτό την αίσθηση της περηφάνειας. Η υπερηφάνεια είναι δηλαδή ένα συναίσθημα που πηγάζει από τον επιτυχή έλεγχο των αυθόρμητων και ενστικτωδών κινήσεων-παρορμήσεων οι οποίες δε συνάδουν προς τον κώδικα της υπερδομής. (του υπερεγώ, της κοινωνίας κ.τ.λ).</p>
<p style="text-align: justify;">Εξού και η φράση-ρήση-βιβλίο “Πολιτισμός, Πηγή δυστυχίας”.</p>
<p style="text-align: justify;">To ιδεώδες του ανθρώπου (εγκράτεια, σκέψη, περίσκεψη και αυτοέλεγχος) είναι στην πραγματικότητα μια κατάσταση θλιμμένης πάλης με την υπεροψία με αποτέλεσμα τον έρωτα ή το θάνατο. (διεκδίκηση ή ηττοπάθεια. Ενεργητικότητα ή παθητικότητα κ.τ.λ.).</p>
<p style="text-align: justify;">π.χ: Στο μετρό, μια κοπέλα μας αρέσει και κρατιέται απ' τη μεταλλική λαβή δίπλα μας. Εμείς την κοιτάμε με την άκρη του ματιού και φτάνει η στάση που κατεβαίνουμε: Γυρνάμε να βγούμε και καταλάθος τη σκουντάμε. Την κοιτάμε στα μάτια και της ζητάμε συγγνώμη.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Η ανάλυση της εικόνας:</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Η κοπέλα κρατιέται απ' τη μεταλλική λαβή. Στηρίζεται σ'αυτήν. Ένας συνειρμός που μπορεί να οδηγήσει με κωμικό τρόπο σε ερωτικές φαντασιώσεις δεδομένου του παράγοντα “αρεσκεία”.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Η ανάλυση της συμπεριφοράς:</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Το “καταλάθος” δεν είναι πάντα επιτηδευμένο άρα ούτε πάντα εξηγήσιμο κατά ψυχαναλυτικό τρόπο. Κάποιες φορές είναι όντως καταλάθος. Γι'αυτό και η ψυχανάλυση είναι τέχνη και όχι επιστήμη, όπως ακριβώς η ζωή.</p>
<p style="text-align: justify;">Έτσι η επιθυμία βρίσκει τρόπο να “μασκαρεύεται” και να “αθωώνεται” από την ντροπή λόγω αμφιβολίας.</p>
<p style="text-align: justify;">Δηλαδή:</p>
<p style="text-align: justify;">Σκεφτόμαστε μετά το σκούντηγμα: “Όντως τη σκούντηξα κατα λάθος ή τό 'κανα για να της μιλήσω σε ένα χώρο που δεν ενδείκνυται το φλερτ; Δε ξέρω… Αλλά δεν έχει σημασία τώρα… Πάει, πέρασε!” Και μαζί μ'αυτό κρατάμε και τα επίπεδα ντροπής χαμηλά μέσα μας.</p>
<p style="text-align: justify;">Η ανάλυση της γλώσσας του σώματος σ'αυτό το περιστατικό όμως έχει μέσα της αδρώ τω τρόπω τα εξής δίπολα τα οποία πρέπει να λύσει η επιθυμία αν θέλει να ικανοποιηθεί ή να διαφύγει έστω της ντροπής:</p>
<p style="text-align: justify;">α) Μ'αρέσει, την θέλω αλλά πρέπει να θέλει κι αυτή (=αμοιβαιότητα. Το αντίθετο και συνάμα απαράδεκτο είναι “τη θέλω και δεν έχει σημασία αν θέλει αυτή”= βιασμός).</p>
<p style="text-align: justify;">β)Ξέρω πως με κοιτάνε οπότε εγώ δε θα κοιτάω αυτήν (=ντροπή. Το αντίθετο και συνάμα απαράδεκτο είναι “θα την κοιτάω και δε με νοιάζει να 'μαι διακριτικός” = επιδειξιμανική τάση).</p>
<p style="text-align: justify;">γ)Αυτό που με τραβάει κοντά της είναι πιο δυνατό απ' αυτό που με κρατάει στο ρόλο μου (=διεκδίκηση. Το αντίθετο και συνάμα απαράδεκτο είναι “και να της μιλήσω τί έγινε; Αφού δε πρόκειται να γίνει κάτι” =ηττοπάθεια).</p>
<p style="text-align: justify;">δ)Λύση: Σκούντημα κατά λάθος και απολογία.</p>
<p style="text-align: justify;">Η λύση της παραπραξίας, δηλαδή το “καταλάθος” είναι σ'αυτή και σε ανάλογες περιπτώσεις εξαιρετικά σοφή εκ μέρους του σώματός μας. Στην προκείμενη περίπτωση ικανοποιούνται όλες οι υπερεγωτικές συνθήκες και η επιθυμία μαζί!</p>
<p style="text-align: justify;">Να πως:</p>
<p style="text-align: justify;">Το σκούντημα κατά λάθος δεν απαιτεί συναίνεση της κοπέλας. Δεν έχει σημασία αν το κοιτάνε κι άλλοι. Συμβαίνει την ώρα που κατεβαίνω απ' το τρένο οπότε “μένω στο ρόλο μου” και “πάω κοντά της ταυτόχρονα”. Και τέλος την ώρα που υπηρετώ το υπερεγώ όσον αφορά την ταπεινότητά μου ζητώντας “συγγνώμη” ικανοποιώ ταυτόχρονα την επιθυμία μου για βλεμματική επαφή με την κοπέλα!</p>
<p style="text-align: justify;">Μέσα από τη γλώσσα του σώματος λύνουμε καθημερινά προβλήματα χωρίς να σκεφτούμε πολλά. Μέσα απ' τη φαινομενική αδεξιότητα επιδεικνύουμε μεγάλη εξυπνάδα και σοφία. Αυτός ο τρόπος μεταμόρφωσης της σοφίας και της εξυπνάδας σε “τυχαία παραπραξία” ικανοποιεί τέλος και την τελευταία συνθήκη της ειμαρμένης του νου μας: Το θάνατο, το χάος, την αταξία.</p>
<p style="text-align: justify;">Με λίγα λόγια το φλερτ και η ανάγκη για έρωτα είναι αντίθετα και συμπληρωματικά προς τη συστολή, τη ντροπή και τον αυτοέλεγχο. Ο έρωτας χρειάζεται τον αυτοέλεγχο για να βιωθεί ως απόλαυση, με παρόμοιο τρόπο που η λάβα εκσφενδονίζεται μέσα από ένα κρατήρα για να ονομάζεται “ηφαίστειο”. Αλλιώς είναι απλά “μια βαθειά ρωγμή στις τεκτονικές πλάκες”.</p>
<p style="text-align: justify;">Η ασυδοσία στον ερωτισμό του σώματος είναι η εξωτερίκευση  του ακατάπαυστου “μπλαμπλα” στο νου. Η γλώσσα του σώματος “λέει όσα δεν τολμά να πει το μυαλό”.</p>
<p style="text-align: justify;">Όσοι μπορούν να κρατήσουν αυτή τη δυναμική ισορροπία μπορούν να απολαύσουν και τη σκέψη και το φλερτ και ταυτόχρονα να μην ντρέπονται γι'αυτά!</p>
<p style="text-align: justify;">Αυτή θα μπορούσε να είναι και η αιτία που σήμερα όλο και περισσότεροι άνθρωποι βρίσκουν διέξοδο στο χορό, το τρέξιμο, τη γυμναστική και την κίνηση εν γένει. Αυτό σταματάει τη σκέψη λύνοντας με κινητικό τρόπο διλήμματα που βασανίζουν ένα σύγχρονο άνθρωπο.</p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>

Σχετικά άρθρα