<p style="text-align: justify;"><strong>Αναγνώστριά μας ρωτά: </strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Ο άνδρας μου τον τελευταίο καιρό έχει αλλάξει πολύ. Στην αρχή νόμιζα ότι επρόκειτο για απιστία γυρνούσε σπίτι και δε μιλούσε ούτε έδινε σημασία. Με τον καιρό άρχισα να καταλαβαίνω ότι κάτι άλλο συμβαίνει. Κλεινόταν στον εαυτό του και δε μιλούσε, τον έβλεπα τα σαββατοκύριακα να μη θέλει να κάνουμε τίποτα και πιστεύω πια ότι μπορεί και να έχει κατάθλιψη. Εδώ και δυο μήνες αυτή η κατάστασης. Η αλήθεια είναι ότι έχουμε πολλά χρέη είναι ελεύθερος επαγγελματίας και η δουλειά δεν πάει καλά. Όταν μιλάμε συνέχεια μου λέει ότι είν αι αποτυχημένος. Εγώ εργάζομαι επίσης και κάνω ότι μπορώ για να στηρίξω την οικογένεια. Από την άλλη είμαι και εγώ εξουθενωμένη αλλά θέλω να τον βοηθήσω. Να πάει σε ψυχολόγο το βρίσκω δύσκολο αλλά θα του το προτείνω και αυτό. Μπορεί να έχει κατάθλιψη; Πώς το καταλαβαίνουμε αυτό; Και τι να του πω για να νιώσει καλύτερα; Ευχαριστώ πολύ.</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Κωνσταντίνα, 36 ετών </strong></p>
<p style="text-align: justify;">Αγαπητή αναγνώστρια απευθύναμε το ερώτημά σας στον ψυχολόγο- ομαδικό θεραπευτή <strong>Δημήτρη Κατσαρό.</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles/photos/eidikoi/katsarosd.jpg&amp;width=248" alt="Δημήτρης Κατσαρός" width="99" /><br /></strong>Υπάρχει μια ειδοποιός διάκριση της θλίψης από την κατάθλιψη. Η θλίψη είναι κομμάτι της ζωής μας που έχει να κάνει με την απογοήτευση. Αν οι δουλειές δεν πάνε καλά και κάποιος είναι θλιμμένος και μελαγχολικός αυτό δεν είναι απαραίτητα κατάθλιψη. Η κατάθλιψη είναι μια παθολογική κατάσταση κατά την οποία ο πάσχων δεν είναι απαραίτητο ότι μπορεί να κάνει τη διάκριση ανάμεσα στα δύο. Μπορεί να έχει κατάθλιψη και να μη το αντιλαμβάνεται ή και να μη το αποδέχεται. Η μη αποδοχή άλλωστε είναι πάντα ένας παράγοντας που επηρεάζει το άτομο λειτουργικά: Έχει δυσκολία στον ύπνο, είναι αποσυρμένος, αποφεύγει τις συνήθεις συναναστροφές του, σε πιο ακραίες περιπτώσεις αμελεί τη φροντίδα του εαυτού, δεν μπορεί να εκφράσει τη δημιουργικότητα που είχε πριν, κάποιοι μπορεί να γίνουν οξύθυμοι και εκρηκτικοί. Μπορούν αυτά τα συμπτώματα να υπάρχουν για μερικούς μήνες (3-6) και το άτομο να τα ξεπεράσει σταδιακά μόνο του. Αλλά συχνά χρειάζεται στήριξη γιατί μπορεί να χρονίσουν τα συμπτώματα και να δημιουργηθεί μια μόνιμη αλλοίωση στη συμπεριφορά. Σ'αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί ακόμα και φαρμακευτική αγωγή. Ο ψυχολόγος μπορεί να βοηθήσει τον άνθρωπο που έχει κατάθλιψη να καταλάβει "που βρίσκεται" σε σχέση με τα συμπτώματά του. Οι άνθρωποι γενικά τείνουν να επενδύουν συναισθήματα και προσδοκίες σε ανθρώπους αλλά όσον αφορά τη δημιουργικότητά τους, επενδύουν στην εργασία. Όταν για διάφορους λόγους η επένδυση αυτή "δεν αποδίδει" υπάρχει θλίψη. Σκεφτείτε αν δεν ήσασταν καλά μεταξύ σας σα ζευγάρι, δεν θα θλιβόσαστε; Ανάλογα συμβαίνει και για την επένδυση στη δημιουργικότητα της εργασίας. Μπορείτε να του πείτε ότι δεν είναι ενδεικτικό απώλειας της δημιουργικότητας το ότι "δεν πάνε καλά οι δουλειές". Η ζωή έχει μεταβολές και κύκλους και δεν τελειώνει σε κάτι που δεν ευδοκίμησε τώρα.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong><br /></strong></p>