Δεν είναι απλή περίπτωση προπονητή. Ο Ντιέγκο Πάμπλο Σιμεόνε Γκονζάλεζ, ο άνθρωπος που πήρε την Ατλέτικο Μαδρίτης απ’ το χέρι και με τον τίτλο της «λούζερ» να την ακολουθεί και την οδηγεί στον τελικό του Τσάμπιονς Λινγκ, έχει τις δικές του ιστορίες και… αμαρτίες.
Γεννημένος στις 28 Απριλίου του 1970, με ιταλικές ρίζες, ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα από την Βελέζ Σάρσφιλντ, και το 1990 μετακόμισε στην Πίζα. Το παρατσούκλι Τσόλο το απέκτησε πολύ νωρίς όταν αγωνιζόταν στην βελέζ καθώς στον τότε προπονητή του θύμιζε έναν ποδοσφαιριστή με το συγκεκριμένο όνομα.
Δυο σεζόν αργότερα ο Σιμεόνε έκανε το μεγάλο βήμα με τη μεταγραφή του στη Σεβίλλη.
Δύο καλές χρονιές και η συνέχεια στη Μαδρίτη με τη φανέλα της Ατλέτικο. Πολύ γρήγορα έγινε βασικό στέλεχος των «ροχιμπλάνκος» και αρχηγός του συλλόγου που κατέκτησε το ντάμπλ το 1996.
Το πέρασμα από την Ιταλία
Ένας σκληροτράχηλος αμυντικός χάφ δεν θα μπορούσε να μη δοκιμάσει την τύχη του στο Ιταλικό πρωτάθλημα και έτσι το 1997 άφησε την αγαπημένη του Ατλέτικο για λογαριασμό της Ίντερ . Στις δυο σεζόν που έμεινε στο Μιλάνο κατέκτησε το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ το 1998 και την επόμενη σεζόν μετακόμισε στη Λάτσιο .
Παρέμεινε τέσσερα χρόνια κατακτώντας μεταξύ άλλων το ντάμπλ τη σεζόν 1999-2000. Στη συνέχεια επέστρεψε στην Ατλέτικο και δυο χρόνια μετά γύρισε στη Αργεντινή για λογαριασμό της Ρασίνγκ με τη φανέλα της οποίας αγωνίστηκε μέχρι το 2006 όταν και αποφάσισε να κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια.
Αμέσως μετά την απόσυρση του από την ενεργώ δράση ο Σιμεόνε ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα από τη Ρασίνγκ αλλά δεν μπόρεσε να παραμείνει για αρκετό διάστημα. Ακολούθησαν επιτυχημένα περάσματα από τις Εστουδιάντες και Ρίβερ Πλέιτ μέχρι την επιστροφή του στην Ευρώπη αυτή τη φορά σαν τεχνικός.
Τον Ιανουάριο του 2011 ανέλαβε την Κατάνια και παρότι όταν πήγε στον Ιταλικό σύλλογο ήταν στις τελευταίες θέσεις τον οδήγησε στη μέση της βαθμολογίας. Τον Ιούνιο του ίδιου έτους ανέλαβε την Ρασίνγκ την οποία ανέβασε στη δεύτερη θέση.
Επιστροφή στο «σπίτι»
Στις 23 Δεκεμβρίου ο «Τσόλο» γύρισε σπίτι του αναλαμβάνοντας την Ατλέτικο και έμελε να είναι αυτός που θα επανέφερε τους Μαδριλένους στον δρόμο των επιτυχιών. Με τον Σιμενόνε στον πάγκο οι «ροχιμπλάνκος» κατέκτησαν το Κύπελλο Ισπανίας μέσα στην έδρα της Ρεάλ αλλά και το Γιουρόπα Λιγκ τη σεζόν 2011-2012. Ακολούθησε η κατάκτηση του Super Cup τον Αύγουστο του 2012 με τη νίκη επί της Τσέλσι με 4-1. Στις 17 Μαΐου 2013 οανηγύρισε το Copa del Rey καθώς η Ατλέτικο επικράτησε της Ρεάλ με 2-1.
Αστρα και προλήψεις
Για τον Σιμεόνε φυσικά όλα αυτά δεν είναι τυχαία. Όσοι τον γνωρίζουν τον ακούν να λέει ότι βοηθούν τα άστρα ή ότι δεν αφήνει να τον βγάλουν φωτογραφίες πριν από τον αγώνα στο χορτάρι ή ότι φορά πάντα μαύρα ρούχα, ή ότι πατά στο γήπεδο πάντα με το ίδιο πόδι, η ότι μιλά στους παίκτες μόνο την προηγούμενη του αγώνα λίγο πριν πάνε για ύπνο. Όπως ως παίκτης που έδενε τα παπούτσια του με συγκεκριμένο τρόπο ενώ έβαζε ις επικαλαμίδες σε ένα συγκεκριμένο σημείο.
Οι γυναίκες του
Οπαδός της πολυτέλειας αλλά χωρίς να το δείχνει έχει κι άλλα… χούγια. Τρώει πάντα μαζί με τα παιδιά του και την σύζυγό του παρά το γεγονός ότι συνήθως αυτοί βρίσκονται στο Μπουέον Άιρες κι αυτός στη Μαδρίτη. Ενα λάπτοπ στην άκρη του τραπεζιού της κουζίνας και το διαδίκτου τον βοηθούν.
Η σχέση του με τη σύζυγό του Καρολίν Μπαλντίνι, πρώην μοντέλο είναι πολυσυζητημένη. Μαζί της έχει αποκτήσει τρεις γιους, ο πρωτότοκος, ο Τζιοβάνι γεννήθηκε στη Μαδρίτη κατά τη διάρκεια της πρώτης παραμονής του « Cholo » στην πρωτεύουσα της Ισπανίας, το 1995 και είναι ποδοσφαιριστής.
Οσον αφορά την Καρολίν, τα περιοδικά της εποχής την ήθελαν να έχει σχέση με τον Λουίζ Πέρεζ Καμινέρο, τότε συμπαίκτη του Σιμεόνε. Συμπτωματικά, σήμερα ο Καμινέρο είναι αθλητικός διευθυντής της Ατλέτικο.
Το 2008 η Καρολίν δήλωσε ότι δεν είναι μαζί με τον Ντιέγκο αλλά αργότερα αρνήθηκε ότι είπε κάτι τέτοιο. Αργότερα, ο προπονητής της Ατλέτικο εθεάθη αγκαλιά με την Κάρλα Περέιρα, μοντέλο από την Αργεντινή και δεκαέξι χρόνια μικρότερή του.