<p style="text-align: justify;"><strong>Αναγνώριση σε αυτό το άτομο που έχει έναν ιδιαίτερο ρόλο στη ζωή μας: λουλούδια, οικογενειακό τραπέζι σε εστιατόριο, χειροποίητα δωράκια από τα πιο μικρά παιδιά ή αγορασμένα δώρα από τα μεγαλύτερα. Η μέρα της γιορτής της μητέρας έχει ιδιαίτερη σημασία, για όλη την οικογένεια.</strong><br /><br /><span>Όμως, πέρα από τη μέρα της γιορτής και τη χαρούμενη ατμόσφαιρά της, τι άλλο μπορεί να θέλει ή να χρειάζεται μια μητέρα, τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου;</span><br /><br /><span> Την αγάπη της οικογένειάς της, σεβασμό, και λίγη βοήθεια στις μικροδουλειές και τα συμμαζέματα: να βάλουν τα παιδιά το φλυτζάνι στο νεροχύτη, να στρώσουν το κρεβάτι, να κατεβάσουν τα σκουπίδια, χωρίς φωνές και παρακάλια</span><br /><br /><span> Ένα απροσδόκητο ξάφνιασμα με ένα αγκάλιασμα, δυο φιλιά, και τρεις απλές, αλλά πολύ δυνατές λεξούλες "σε αγαπώ, μαμά"</span><br /><br /><span> Ησυχία και ηρεμία στο σπίτι, όταν δίνεται η ευκαιρία που και που</span><br /><br /><span> Καλή εκπαίδευση και μόρφωση για τα παιδιά</span><br /><br /><span> Ασφάλεια στους δρόμους και τη γειτονιά για τα παιδιά</span><br /><br /><span> Ψυχική και σωματική υγεία για τα παιδιά</span><br /><br /><span> Καλή επικοινωνία</span><br /><br /><span> Επιλογές για τις ηθικές αξίες που θα δώσει στα παιδιά της και για τη γενικότερη διαπαιδαγώγησή τους</span><br /><br /><span> Μια οικογένεια που είναι δεμένη, νοιάζεται ο ένας για τον άλλον και αυτό δεν είναι μόνο στα λόγια αλλά φαίνεται και στην πράξη</span><br /><br /><span> Πρωινό στο κρεβάτι, ακόμα και όταν δεν είναι η γιορτή της μητέρας! </span><br /><br /><strong>Τα πειράματα του Δρ Harlow και η μητρότητα</strong><span> </span><br /><span>Ο Δρ Harry F. Harlow ήταν Aμερικανός ψυχολόγος που με το ερευνητικό έργο του προσέφερε μια νέα οπτική γωνία για την κατανόηση της ανθρώπινης συμπεριφοράς και την εξέλιξη του ανθρώπου, μελετώντας την κοινωνική συμπεριφορά των πιθήκων.</span><br /><br /><span>Η θεωρία του βασίζεται στην παγκόσμια ανάγκη για επαφή. Τα πειράματά του με τις μητέρες-κούκλες κατασκευασμένες από σύρμα ή μαλακό ύφασμα δείχνουν ότι η ανάγκη για στοργή δημιουργεί έναν δυνατότερο δεσμό ανάμεσα στη μητέρα και το μικρό της απ' ότι οι φυσικές ανάγκες του παιδιού (δηλαδή το φαγητό).</span><br /><br /><span>Στα αρχικά πειράματά του, ο Harlow πήρε τα μόλις μερικών ωρών βρέφη πιθήκων από τις μητέρες τους και τα έβαλε να μεγαλώσουν σε πειραματικές συνθήκες με κατασκευασμένες μητέρες-κούκλες. Αυτές οι κούκλες ήταν δύο ειδών: είτε φτιαγμένες από βαρύ σύρμα, οπότε δεν είχαν μαλακές επιφάνειες, είτε φτιαγμένες από ξύλο και καλυμμένες με μαλακό ύφασμα, δημιουργώντας έτσι μια "αγκαλιά". Και οι δύο κούκλες θερμαίνονταν από έναν ηλεκτρικό λαμπτήρα που είχε τοποθετηθεί μέσα τους.</span><br /><br /><span>Στο ένα πείραμα, και οι δύο τύποι κούκλας ήταν μέσα στο κλουβί με τα πιθηκάκια, αλλά μόνο η μία κούκλα είχε θηλή από την οποία μπορούσε να τραφεί το βρέφος. Μερικά από τα βρέφη πιθηκάκια έπαιρναν την τροφή τους από τη σκληρή συρμάτινη κούκλα, ενώ άλλα τρέφονταν από τη μαλακή υφασμάτινη κούκλα.</span><br /><br /><span>Ακόμα και όταν η σκληρή συρμάτινη κούκλα ήταν η πηγή της τροφής τους (και πηγή ζεστασιάς, αφού μέσα της είχε και αυτή η κούκλα ηλεκτρικό λαμπτήρα), το βρέφος πίθηκος την απέφευγε και προτιμούσε να περνάει μεγαλύτερο μέρος του χρόνου του στην "αγκαλιά" της υφασμάτινης και μαλακής κούκλας.</span><br /><br /><span>Τα αποτελέσματα αυτά γέννησαν στους ερευνητές την ιδέα ότι η ανάγκη για εγγύτητα και στοργή είναι βαθύτερη από την ανάγκη για εκπλήρωση φυσικών αναγκών, όπως το να τραφεί ή να αισθάνεται ζέστη το βρέφος.</span><br /><br /><strong>Συμπεριφορά και πειραματική έλλειψη μητέρας</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Τα βρέφη πιθηκάκια που ανατράφηκαν από υποκατάστατα μητέρας (συρμάτινες και υφασμάτινες κούκλες) άρχισαν να επιδεικνύουν παράξενες συμπεριφορές καθώς μεγάλωναν. Μερικά πιθηκάκια απλώς καθόταν αγκαλιάζοντας τον εαυτό τους ενώ κουνιόταν άσκοπα μπρος-πίσω, μια στερεότυπη, μη λειτουργική συμπεριφορά.</span><br /><br /><span>Τα πιθηκάκια αυτά δεν μπόρεσαν αργότερα ν' αναπτύξουν ομαλές σεξουαλικές συμπεριφορές: τα απομονωμένα θηλυκά αγνοούσαν τα αρσενικά που τα προσέγγιζαν, ενώ τα απομονωμένα αρσενικά έκαναν λανθασμένες προσπάθειες σεξουαλικής συνεύρεσης με κανονικά θηλυκά.</span><br /><br /><span>Ως γονείς, τα απομονωμένα θηλυκά (οι μητέρες χωρίς μητέρα, όπως τα αποκαλούσε ο Harlow) εξελίχθηκαν σε μητέρες που είτε παραμελούσαν είτε κακοποιούσαν με κάποιο τρόπο τα παιδιά τους.</span><br /><br /><span>Οι συμπεριφορές παραμέλησης περιλάμβαναν απάθεια, οι μητέρες δεν τάιζαν, δεν παρηγορούσαν, δεν προστάτευαν τα παιδιά τους, αλλά ούτε και τους έκαναν κακό. Οι συμπεριφορές κακοποίησης περιλάμβαναν ξυλοδαρμό ή άλλους είδους σωματικές βλάβες προς το βρέφος πιθηκάκι.</span><br /><br /><span>Όταν αυτές οι μητέρες ήταν οι ίδιες βρέφη είχαν στερηθεί τους συναισθηματικούς δεσμούς με μια φυσική μητέρα (και όχι επαφή με μια κούκλα) κι έτσι δεν έμαθαν ποτέ πως να "δένονται" με κάποιον, με αποτέλεσμα να μην μπορούν ν' αναπτύξουν έναν βαθύτερο συναισθηματικό δεσμό με το δικό τους παιδί.</span><br /><br /><strong>Πέρα από τα πειράματα</strong><br /><span>Βέβαια, κανείς δεν πρέπει να ξεχνάει ότι πρόκειται για πειράματα που έγιναν με πιθήκους και όχι ανθρώπους, επομένως τα ευρήματα αυτά, μέσα στην οργανωμένη κοινωνία των ανθρώπων, με τα διάφορα στηρίγματα που προσφέρει, μπορεί να μην περιγράφουν άμεσα τι θα συνέβαινε σε ανθρώπους σε παρόμοιες καταστάσεις.</span><br /><br /><span>Παρόλα αυτά, η έρευνα του Harlow δείχνει με δραματικό τρόπο τη σημασία του δεσμού που αναπτύσσεται ανάμεσα στη μητέρα και το παιδί. Το βρέφος δεν περιμένει από τη μητέρα του απλώς και μόνο την ικανοποίηση των βασικών του αναγκών, όπως τροφή, ασφάλεια και ζεστασιά, αλλά επίσης χρειάζεται να αισθανθεί αγάπη, αποδοχή και στοργή από τη μητέρα του, ώστε να αναπτύξει μια ισορροπημένη προσωπικότητα.</span></p>