<p style="text-align: justify;"><strong>Aναγνώστριά μας ρωτά: </strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Γεια σας. Το πρόβλημα που με απασχολεί είναι ότι δεν έχω πολλούς φίλους έως κανέναν που να μπορώ να εμπιστευθώ. Νιώθω ότι ο κοινωνικός μου κύκλος είναι πολύ περιορισμένος, τα άτομα στη δουλειά μου δεν με εκφράζουν και δεν τα εμπιστεύομαι ενώ στις δραστηριότητες που ακολουθώ δεν έχει τύχει να γνωρίσω άτομα που να θέλουν να με προσεγγίσουν. Γενικά στις συναναστροφές μου είμαι ντροπαλή αλλά ίσως κάνω κάτι λάθος και καταλήγω να είμαι μόνη μου. Νιώθω να βαριέμαι όταν συναναστρέφομαι με κάποια άτομα από το παρελθόν διότι δεν έχουμε τίποτα καινούργιο να πούμε, όταν μιλάμε μένουμε μόνο στις αναμνήσεις και δεν ενδιαφέρεται ο ένας για τη γνώμη του άλλου. Πρόσφατα η κολλητή μου έφυγε στο εξωτερικό μόνο με εκείνη συννενοούμασταν. Θα ήθελα να σας ρωτήσω τι θα μπορούσε να κάνει κάποιος για να καταπολεμήσει τη μοναξιά. Ευχαριστώ. </strong></p>
<p style="text-align: justify;">Απευθύναμε το ερώτημά σας στον ψυχολόγο- ομαδικό θεραπευτή, <strong>Δημήτρη Κατσαρό. </strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles/photos/eidikoi/katsarosd.jpg&amp;width=248" alt="Δημήτρης Κατσαρός" width="99" /></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><span>Αγαπητή αναγνώστρια:</span><br /></strong><br />Φαίνεται να σας έχει ταράξει αρκετά ότι έφυγε η κολλητή σας. Στη συνέχεια αναφέρετε πως έχετε αρκετούς ανθρώπους γύρω σας τους οποίους απαξιώνετε ως βαρετούς, απ' την άλλη εξιδανικεύοντάς τους σαν αυστηρές φιγούρες που θα σας απαξίωναν επειδή "κάνατε κάτι λάθος". Το "λάθος" που αναφέρεστε μοιάζει να είναι το κενό που άφησε η φίλη σας φεύγοντας. Μπορεί να σας θύμωσε; Μπορεί να σας άφησε μεγάλη θλίψη που δεν την αφήνετε να εξωτερικευτεί; Το σίγουρο είναι πως την εξιδανικεύσατε ως "το μόνο άνθρωπο που καταλαβαινόσαστε". Αυτό από μόνο του όταν δωθεί σα τίτλος σε έναν άνθρωπο δεν αφήνει περιθώρια να ψάξετε για κάτι άλλο. Σαν να κλειδώνετε τον εαυτό σας σ'αυτήν και τέλος! Το πραγματικό τέλος δηλαδή μέσα σας δεν έχει δωθεί γι'αυτή τη φίλη και χρειάστηκε για σας να της δώσετε κάτι δικό σας για να την "κρατήσετε". Τουλάχιστον μέσα σας. Όμως είναι βασανιστικό για σας να νιώθετε τόση μοναξιά. Προσπαθείστε να δείτε στοιχεία της καλής σας φίλης σε άλλους ανθρώπους. Σιγά σιγά. Αργά αργά. Δώστε χρόνο στον εαυτό σας και θα μαλακώσει κάπως το μέσα σσς. Βγείτε για ένα ποτό. Πιείτε και αφεθείτε να θυμηθείτε κάτι καλό για τη φίλη σας και μετά προσπαθείστε να το εντοπίσετε σε κάποιον-κάποια τριγύρω. </p>